Vanaf 27 februari zit iedereen in Apeldoorn en dan gaat voor mij het grote langverwachte fietsen beginnen. Dan moet de Strada zijn geld gaan opleveren. Drie keer per week bij weer en bij geen weer op en neer naar Apeldoorn. Niet meer zitten in de trein maar lekker liggen!
Nog maximaal 23 van die treinreisjes moet ik maken. Ik zal het niet gaan missen na ruim 10 jaar treinen. Het stipt de deur uit om de trein te halen, het gedrang bij het instappen, de volle coupés en de vertragingen en andere ongemakken die de NS dagelijks kan serveren.
Maar toch overvalt mij ook een zekere weemoed dat ik dit allemaal moet gaan missen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten