Waar fietsen wij op 28 december?

Toen ik vorig jaar moe maar voldaan thuiskwam van die in nevelen gehulde Oliebollentocht in Dronten kwam het idee al opborrelen. Hoe leuk zou het zijn de OBT 2017 zelf te organiseren en dus honderden velomobielrijders de gelegenheid te geven die mooie Veluwe en ommelanden te verkennen. Het idee werd langzamerhand serieuzer en ik besloot contact met het NVHPV bestuur op te nemen. Hoe dat eigenlijk ging als je de OBT wilde organiseren?

Nou, dat bleek voor 2017 nog niet zo eenvoudig ;-). Er waren namelijk nog twee andere aanmeldingen. Wij werden gedrieën dan ook gevraagd een 'bid book' in te zenden waarin we onze ideeën over het hoe, wat en waar van een geslaagde Oliebollentocht 2017  uit de doeken moesten doen. Het bestuur zou daar dan een wijs besluit over nemen óf het inbrengen in de ALV van komende 2 april 2017. 

Omdat ik een 'digitael mensch' ben maakte ik een 'miniwebsite'  en stuurde de link naar het bestuur. Dat besloot uiteindelijk dit als punt voor de komende ALV in Hoevelaken te agenderen. Een van de andere twee aanmelders had zich intussen al teruggetrokken.  

Voor iedereen die straks in Hoevelaken aanwezig is zijn er dus twee smaken oliebollen. En één daarvan is de overheerlijke Veluwse smaak met vertrek in Dieren (of Zutphen) en waarschijnlijk keus uit twee schitterende routes over de Veluwezoom en langs de IJssel. Wie weet fiets je straks nog wel een stukje langs dat beroemde Apeldoornse Kanaal! 

Een OBT die trouwens alleen maar mogelijk zal zijn dankzij de al toegezegde steun, advies en inzet van de fameuze ligfietsers van LOL en niet te vergeten van Anja, die de 750 oliebollen, 50 liter soep, 500 koppen koffie en 500 plakken Veluwse koek én de overnachtingen gaat regelen! 

Pagina's van de mini website OBT 2017 Veluwezoom

Door voorzitter Kees werd ik een paar dagen geleden uitgenodigd om op 2 april die Veluwse editie tijdens de ALV toe te lichten. Maar dat komt me niet zo goed uit en bovendien doe ik dat liever op deze manier op deze plek. Door er een MGINL bericht aan te wijden! 

Je bent dus van harte uitgenodigd om de plannen voor een Oliebollentocht 2017 over de Veluwezoom te bekijken. En als je dit ook een keigoed idee  lijkt, én je bent 2 april bij de ALV aanwezig dan kun je ter plekke je steun aan een Veluwezoomeditie van de OBT 2017 geven.

Je kunt ook helpen door dit bericht te delen via bijvoorbeeld Twitter of Facebook. Alvast hartelijk dank! 

Lees alle details op http://www.paulvanroekel.nl/obt2017/

De thuiswerkdag van Floris

Floris had dinsdag z'n thuiswerkdag. Verplicht thuiswerken, elke dinsdag, want bij z'n werkgever, een grote verzekeraar, was vijf jaar geleden GFW ingevoerd, Het Grote Flexwerken. Er was simpelweg niet voor iedereen plek in het kantoor in Utrecht. Floris vond het prima want het scheelde twee  uur filerijden per dag en nog mooier, in het kader van het OV (het Organisatiebrede Vitaliteitsbeleid) was ie min of meer verplicht om op die dag een uurtje actief te gaan sporten! In zijn geval pakte ie dan z'n gloednieuwe Scott Foil Premium racefiets van slechts 6,82 kg om een stukkie te scheuren langs de IJssel en weer terug.

Heerlijk weer was 't, maar een koude wind trok en duwde soms gemeen aan z'n vederlichte raceframe. Maar wat lekker was dat, flink doortrappen over de dijk langs de mooi IJssel!  Net voorbij Terwolde zag hij een stuk voor zich uit zo'n snelle banaanfiets rijden. Een gele, die zo te zien net iets langzamer ging dan hijzelf. Floris keek even op de teller en zag 33 km per uur staan. Ja, 't zou even doortrappen worden maar die 'banaan' zou ie wel even te pakken nemen. Een 'erop en erovertje' zou het worden. Kon ie gelijk mooi een stukje interval training inbouwen.

De snelheid liep op naar 35, naar 36, naar 37 en 't leek wel of die kerel in die banaan 'm in de smiezen had gekregen want de afstand werd niet meer kleiner! En zoiets kun je dus als serieuze racefietser echt niet accepteren! Ondanks die ijskoude wind stampte Floris nog eens extra hard op de pedalen en ja hoor, de afstand werd langzaam maar zeker iets kleiner. Floris begon al zere benen te krijgen maar straks, in het kielzog van die banaan, zou ie wel even uitrusten. En dan met een vette knipoog dat 'erop en erovertje' alsnog uitvoeren. Kon ie als ie thuis was weer een leuke miniblogpost op de Yammer-website van z'n werkgever schrijven. Konden ze gelijk zien dat hij punten scoorde voor het OV.

Mijn achtervolger bleek ook op Strava te zitten. Daardoor kon ik later via Strava Flyby het hele evenement nog eens rustig terugkijken.

Maar toen viel het dus héél erg tegen, het was allemaal anders dan Floris verwacht had. Eenmaal bij die banaanfietser aangekomen, die nog steeds rustig met 36 per uur doorjoeg, bleek er géén windschaduw, géén kielzog, géén enkele beschutting, géén rustmoment te zijn. Er was alleen die ijskoude harde tegenwind die op hem in bleef beuken. Hoe deed die kerel in de banaan dat toch? En voor Floris er erg in had zag hij die gele fiets alweer van zich wegrijden...

Dinsdag fietste ik heerlijk langs de IJssel. Na een 'bio break' ten noorden van Terwolde zag ik een racefietser in mijn spiegels opduiken. "Eens even kijken of ik die voor kan blijven", dacht ik. "En wie weet levert het me nog een mooi verhaal voor een blogpost op ook!" 

Het regent, oh wat regent het!

Het regent, oh wat regent het!

Ik hoor het in mijn warme fiets,

Ik hoor mijn banden zingen

Het regent, regent dat het giet

Wat jammer dat nu bijna niemand iets ziet

van dat fraaie gele ding en

Het ruist en regent en het spat

Nou worden alle gewone fietsers nat

En plast het in de sloten.

Wat is dat een gek en leuk geluid!

en wat is dat lekker om dat uit

en onder je Sinnerkap te horen..

.

Vrij naar Adema van Scheltema

Plakken en wrappen met de Velomobiel Stickerconfigurator

Een half jaar geleden presenteerde ik de Velomobiel Kleurenconfigurator. Inmiddels heb ik de meest gebruikte velomobielmodellen toegevoegd.  De kleurenconfigurator is sinds de start zo'n 3500 keer bezocht; elke dag is er wel iemand uit binnen- of buitenland een velomobiel aan het inkleuren. DF, QV en WAW zijn tot nu toe het meest populair.

Intercitybike in Dronten heeft mijn idee overgenomen en in hun bestelformulier in laten bouwen. Pas hoorde ik van Ymte dat het ook daar intensief gebruikt wordt :-).

Maar ik had nog wel wat wensen voor uitbreiding. Metallic lak bijvoorbeeld én de mogelijkheid om stickers of wraps te plakken. Nu ik wat meer tijd heb is er de mogelijkheid om die wensen wat sneller te realiseren.

Maak een rood racemonster van je velomobiel

Vanaf vandaag is dus de Velomobiel Stickerconfigurator beschikbaar. Je kunt elke denkbare kleurencombinatie en elke sticker of wrap op je velomobiel nu virtueel uitproberen. Voorlopig alleen op een Strada ;-) maar als er duidelijke wensen in de reacties hieronder binnen komen wordt dit snel uitgebreid naar één of meer andere modellen. Laat het maar weten.

Je hoeft geen grafisch kunstenaar te zijn om hier gelijk mee  aan de slag te kunnen. De resultaten van Google Afbeeldingen zoeken, kun je direct op een velomobiel uit proberen. Wil je de mogelijkheden van de Stickerconfigurator echt optimaal benutten dan is er een sjabloon van de body als download beschikbaar.

Oh ja, en heb je dan uiteindelijk een fraaie stickercombi te pakken, deel die dan via Twitter, Facebook etc. zodat wij allemaal kunnen zien hoe mooi het kan worden op het fietspad.

De Sticker Configurator is in 2018 uitgebreid met de DF

De mogelijkheden zijn onbeperkt

In hogere sferen

Stel ik zeg: "glasvezel + stroomlijn + kap + duur + hoge inruilwaarde + beetje bijzonder". Wat denken jullie dan? Juist, ik ook...tot afgelopen zaterdagmiddag. Toen ontdekte ik in Lemelerveld dat deze combinatie helemaal niet zo uniek is als jij en ik wel eens denken. Op dit gebied is er meer tussen hemel en aarde.

Het was zaterdag een hele mooie dag om te gaan fietsen. Toen ik dus het aanbod kreeg om met een stel andere ligfietsers een tochtje te maken sloeg ik dat niet af. Ook al niet omdat ik mijn verplichte ;-) portie wekelijkse kilometers nog niet volgemaakt had. De bestemming bleek het zweefvliegveld van Aero Club Salland te zijn, iets ten noorden van Lemelerveld. De zoon van een van de velonauten in het gezelschap vliegt daar zweef en met wat geluk zou er zelfs koffie zijn.

Glasvezel en gelcoat. Dat gebruiken ze hier dus

Dat van die koffie dat klopte wel. Maar gevlogen werd er niet. De start- en landingsbaan was te zompig geworden door de zware regenval van de afgelopen dagen. Maar we konden wel een korte rondleiding krijgen en daarbij werden mij de ogen geopend ;-).

Om te beginnen, zo'n zweefvliegtuigje is niet echt goedkoop. Een mooi tweedehandsje komt op zo'n 30 duizend eurootjes. Een nieuwe is ruim twee  keer zo duur. En dan heb je nog geen instrumenten en andere techniek ingebouwd. Het goede nieuws is, ook heel herkenbaar, dat een mooie tweedehands ("Was van een oud vrouwtje en heeft altijd binnen gestaan")  een hoge inruilwaarde houdt. Net als onze fietsen. Maar dat is niet alles!

'T is allemaal glasvezel. Zo op het eerste gezicht lijkt het wel wat op een velomobiel toch?

Als er nog eens iemand 4 tot 5 velomobielen in één keer wil vervoeren dan is zo'n zweefvliegtuigaanhanger volgens mij ideaal. En bij ons hoeven de vleugels er niet eens af.

Zo'n toestel is grotendeels van glasvezel. En de lak? Inderdaad, het woord 'gelcoat' viel al snel. Ook onze zweefvliegers hebben dus ook last van craquelé. Da's helemaal niet goed voor de laminaire luchtstromen die voor zo'n zwever nog belangrijker zijn dan voor ons. Nieuwe lak kan, maar daarvoor moeten ook zij diep in de buidel tasten.  En ja, er zijn ook carbon zwevers en 'Alleweder' uitvoeringen. 

Toen we  het over die stroomlijn hadden viel ook het begrip 'bugwipers'. Dat bleek een apparaatje op de vleugel te zijn dat dode vliegjes tijdens het vliegen verwijderd. Dit alles ook weer voor een optimale luchtstroom. Ik zag het direct al helemaal voor me. Bij de volgende Cycle Vision verschijnen de eerste velomobielen met 'bugwiper'. Natuurlijk nog experimenteel en zelfbouw maar als blijkt dat deze techniek je toch gauw 0,3 seconden voordeel per ronde oplevert, komt het in de toekomst in het assortiment van velomobielonderdelen.nl.

Het is vanzelfsprekend essentieel om je bandjes goed op druk te houden. Het voorwiel had trouwens 5.0 bar

Wat wij ook van die zwevers kunnen leren is de slimme hulpmotor. Aan de bovenkant van het vliegtuigje gaat een luikje open en er verschijnt een piepklein straalmotortje. Handig als er geen thermiek is, werd mij ingefluisterd. Ik had overigens niet de indruk dat het hier net zo'n  beladen onderwerp was als de e-velomobiel ;-). Kom maar op met zo'n ding, bij de volgende LOL-rit druk ik dan een keer op 'ignition' en fiets iedereen eruit bij elk stoplicht.

Er zijn 4000 zweefvliegers in Nederland, net zo'n select clubje dus. Ons kent ons en we voelen ons natuurlijk toch wel een beetje anders dan al die gewone vliegers eh... fietsers. ;-). Herkenbaar hè?

Ja, ja , het was weer zeer leerzaam daar in het Sallandse. Hoe je jezelf tegen kunt komen in hoger sferen!

De Achterkant van LOL

Ben je heerlijk aan het wandelen ergens op de mooie Veluwe, hoor je plotseling achter je een vreemd rommelend geluid en ineens zo'n gemeen snerpend toetertje. Je schrikt je een hoedje en springt de berm in.

Nog wat geschrokken maar ook verbaasd zie je een hele sliert van die banaanfietsen, en ook andere vreemde fietsen, aan je voorbij snellen. T zijn er wel een stuk of tien of meer! "Nou moe, moet dat nou zo nodig", denk je en je wil eigenlijk iets heel lelijks gaan zeggen.

Juist op dát moment is de allerlaatste fietser vlakbij jou in de buurt. Het is een gele fiets en de man die er in zit remt even af. Steekt vriendelijk z'n hand op en zegt met een brede glimlach "Hallo, lekker weertje hè..." "Ach, 't zijn eigenlijk best wel aardige mensen, die banaanfietsers", denk je dan ineens een stuk milder.

Wat die man in die laatste gele fiets deed, dat is dus één van de vele belangrijke taken van de Achterkant van LOL. Van de fietsers die helemaal achteraan rijden. De bezemfietsers, de staartrijders, de hekkesluiters, zij die het stoplicht nooit halen. En de 'goodwill' ambassadeurs dus. 

Bij LOL zijn we soms ook heel goed in lekke banden (DF links, Strada rechts) ;-)

Dat ik meestal in die achterhoede fiets bij LOL-tochten weten de meeste lezers wel. Nee, en ik hoef daar dus niet harder te fietsen dan degenen die voorop rijden. Dat komt door mede mijn zeer efficiënte manier van pedaleren. Ik leg het je graag eens uit op voorwaarde dat je een keer meefietst met LOL. Meld je alvast maar aan voor de aprilrit!  

Hoe z'n LOL-tocht verloopt? Nou, fiets dan vijf minuten mee afgelopen zondag 5 maart. We gingen op bezoek bij Marloes en Theo in Koudhoorn. Marloes is een tijd geleden aangereden met haar roeifiets en nog druk bezig met revalideren. LOL ging haar een hart onder de riem steken én haar appelgebak opeten natuurlijk ;-).

De hele heenrit stond de 'action camera' aan en filmde alles wat er vanaf de Achterkant van LOL te zien was.

Overspel voor een spaak

Toen ik 17 februari met Casper en Wim terugfietste hoorde ik het: een mij al te bekend knappend geluid bij het achterwiel. Thuis haalde ik het wieldoekje eraf en zag dat het fout was. Spaak nummer vijf had het tijdelijke met het eeuwige verwisseld. Nu kun je één spaak best missen maar uiteindelijk moet ie wel vervangen worden.  Bij wijze van experiment besloot ik eens niet naar Dronten maar naar ligfietswinkel ACE in Winterswijk te rijden. Ik belde Mark Burgers op en vroeg 'm: "kun jij een spaak in het achterwiel van een Strada vervangen?" Toen Mark die vraag positief beantwoordde spraken we af dat ik vrijdagochtend naar Winterswijk zou fietsen.

Eigenlijk voelde het wat ongemakkelijk aan. Het voelde aan als ontrouw en overspel. Alsof ik de jongens van velomobiel.nl in de steek liet en stiekem vreemd ging ver weg in de Achterhoek ;-). Terwijl het mij toch vooral ging om de afwisseling van een ritje naar het oosten. Maar is die wens tot  afwisseling juist niet de oorzaak van elk 'avontuurtje' ?

De tocht van 55 kilometer naar Winterswijk was heerlijk. Over mooie brede fietspaden en rustige binnendoorweggetjes vlogen de kilometers voorbij. De routeplanner van de Fietsersbond had weer eens puik werk afgeleverd.

Bij ACE (wat staat voor 'Advanced Cycle Engineering') was ik nog nooit geweest. Het is een echte ligfietsenwinkel die bomvol staat met vooral trikes,  Ik werd vriendelijk welkom geheten, kreeg onbeperkt koffie en mijn Strada werd op een Black en Decker Workmate gehesen. Met een dekentje eronder.

Beetje vreemd tussen al die ligfietsen

Oh kijk daar eens rechts: zo'n enge Full Fat Trike. Kun je mee op het strand fietsen, werd mij verteld.

Maar daarna kreeg ik het wel even benauwd. Het achterwiel wilde er niet uit. En omdat er geen echt goede astrekker voor velomobielen aanwezig was sneuvelde bij het losmaken van dat achterwiel een lager. Met gekromde tenen en opborrelend maagzuur zag ik het aan. Sorry, het was niet anders :-(. Ik wilde weg, ik wilde het weer goed maken met Dronten. ;-).

Dat wiel kwam natuurlijk uiteindelijk wél los. De heren van ACE lieten zich niet kennen. De nieuwe spaak werd gemonteerd (1 x 0,70 euro ;-) en alles werd met vakmanschap en passie gepolijst, schoongemaakt en ingevet! En ere wie ere toekomt: toen uiteindelijk mijn Strada weer op z'n pootjes stond bleek de hele fiets minder lawaai te maken en mogelijk zelfs soepeler te draaien. Ik slaakte een zucht van opluchting, maar door al die extra manuren werd het wel een hele dure spaak. Ach je hebt een hobby of niet, dacht ik.

Om het helemaal weer goed te maken had ik op de terugweg heerlijk wind mee. In totaal waren het 108 mooie kilometers die mij ook nog eens een mooi verhaal opleverden.