Gemeenten, provincies, Rijkswaterstaat, de Fietsersbond. Allemaal steken ze enorme hoeveelheden energie in het ontwikkelen en onderhouden van onze fantastische Nederlandse fietsinfratsructuur. Daar hebben wij het als fietsers toch maar mooi mee getroffen. Maar met 35.000 kilometer fietspad binnen onze grenzen gaat er natuurlijk ook wel eens iets mis. Ik heb nu ontdekt hoe dat komt: het ontbreekt ons fietsers aan een gecerticifeerd fietstestteam.
Ja ik weet het, de tientallen afdelingen van de Fietsersbond doen hun stinkende best. Met wat geluk zien ze de tekeningen van die nieuwe rotonde en dan lijkt er nog geen vuiltje aan de lucht. De gemeente gaat voortvarend aan de slag en drie jaar later ligt die rotonde mét vrijliggende fietspaden er al.
En dan blijkt na enige tijd dat de bochten wel erg strak zijn, de stoepranden niet erg vergevingsgezind, de heggetjes soms het zicht op de rijbaan én fietspad ontnemen, de kruisingen idioot zijn aangelegd en zo nog wat details. Op papier leek het allemaal zo simpel, maar de praktijk blijkt altijd weer weerbarstiger. In het buitenland kunnen ze dat trouwens
véél beter ;-).
Aangezien ik inmiddels bijna 45.000 kilometers in een gele Strada heb weggetrapt heb ik vanzelfsprekend regelmatig kennisgemaakt met de allerdonkerste kanten van onze fietsinfrastructuur. Elke velomobielrijder kent die donkere kanten: de onmogelijke bochten, de onoverzichtelijke kruisingen, de te krappe fietspaden, het slechte wegdek, paaltjes en hekken en zo nog een hele lijst ergernissen. Ergernissen die je vooral ervan weerhouden om met velomobiele topsnelheid door te razen. Alleen al daarom moet het dus allemaal anders.
Tijdens het wegtrappen van die 45.000 kilometers kwam ik op een gegeven moment daarom op het volgende geniale idee dat gebaseerd is op een simpel uitgangspunt.
Als een fietspad voor een velomobielrijder veilig en snel is te gebruiken, is het veilig en snel te gebruiken voor elke fietser!
Een mooi idee, de vm als lakmoesproef, maar wat doe je ermee? Daarom start de Fietsersbond in samenwerking met de NVHPV een officieel Fietspadentestteam. Voorlopig bestaat dat
exclusief uit geselecteerde Stradarijders. Dit team, duidelijk te herkennen aan het TestTeam vlaggetje, gaat door, langs en via bekende fietsknelpunten rijden. Lukt het de testpiloot om een gemiddelde van 30 km p/u aan te houden dan is het fietspad, of de rotonde, officieel goedgekeurd via
de velomobiele lakmoesproefmethode. Blijft de snelheid lager dan is er werk aan de winkel, voor gemeente of provincie.
 |
Wij zijn de lakmoesproef. Rechts goedgekeurd en veilig, links afgekeurd en onveilig.
Is het veilig voor een velomobiel(rijder) dan is het veilig voor elke fiets(er) |
De Strada is gekozen om het overheden in het begin niet al te moeilijk te maken. Dit is immers één van de meest wendbare velomobielen. Het gaat voorlopig om een proef. Als blijkt dat deze aanpak succesvol is kunnen ook de bezitters van nóg onhandigere modellen velomobielen zich aanmelden.
Fietsersbond en NVHPV zijn op dit moment nog druk bezig met de voorbereidingen. Over een tijdje kun je je als velomobielrijder aanmelden via ligfiets.net. Waarschijnlijk zullen nog voor de zomer de eerste testruns uitgevoerd gaan worden.
Door dit initiatief zal ook het maatschappelijke draagvlak voor velomobielen, en mogelijk zelfs voor gewone ligfietsen, vergroot worden. Ik kan me dan ook voorstellen dat jullie staan te trappelen van ongeduld om je aan te melden. Dat duurt dus nog even. Het goede nieuws is dat enthousiate doe-het-zelvers al met onderstaande proefstrook aan de gang kunnen.
Succes!
 |
Voor velonauten die op eigen houtje alvast aan de slag willen hier bij een ongebruikte lakmoesproef.
Succes! Let op: eenmalig te gebruiken! |
Erwin deed als
eerste de lakmoesproef. Het resultaat: matig.