maandag 26 februari 2018

Véél erger dan de grobbebol!

Geen idee wat een 'grobbebol' is? Ik kende het begrip ook niet maar sinds ik deze blogpost van Erwin las weet ik er alles van.  Ik ben zelf ook zo'n losbol als ik velomobiel. Dat begon me pas op te vallen toen ik een cameraatje had aangeschaft en dat voortvarend op mijn fietshelm bevestigde. Prima beeld maar het bewoog nogal ;-). Eigenlijk was het geen doen en uiteindelijk verhuisde de Contour Roam2 naar een plekje bij de rechterspiegel. Daar is de fiets lekker stevig en heb je dus minder last van trillingen en al helemaal niet van die zwiepende grobbebol.

Om die zelfde reden heb ik de camera dus ook nooit op de muts van mijn Strada gemonteerd. Je zou voortdurend mijn heen en weer wapperende haardos ;-) in beeld hebben en dat leidt dus nogal af. En heb je een hoofd met maatje zestig zoals ik, dan is al gauw 30% van het beeld gevuld met hoofd. Niet doen dus.

Maar er is één ding in ligfietsvideoland wat ik nog véél erger vind! Iets waarvan ik elke keer weer schrik en zenuwachtig wordt. Laat ik beginnen met hoe goede nieuws: bij velomobielrijders doet zich dit probleem (bijna) nooit voor. Maar helaas bij open liggers zie je het soms voorbij komen. De gevreesde 'grobbebenen'.

Het gaat hier om een welhaast klassiek ligfietscamerastandpunt waarbij de apparatuur zo te zien op kruishoogte aan de fiets is vastgemaakt. Het gevolg daarvan is schokkend. De rechter- en linkerkant van het beeld wordt bij voortduring gevuld door ritmisch  op- en neer pompende meestal bleke soms behaarde mannenbenen.

Voorbeeld 1: Bron https://www.youtube.com/watch?v=np-o3oOyaYE

Elk keer zie je weer zo'n knokige witte knie met een noodgang omhoog en naar je toe komen. Elke keer heb ik de neiging om achteruit te deinzen en zowiezo begin ik met m'n ogen te knipperen. Het is alsof je vanuit het geboortekanaal in de laatste fase van de bevalling naar buiten kijkt. Maar dan bij een man! Je begrijpt dat ik daar bloednerveus van word.

Voorbeeld 2: Bron https://www.youtube.com/watch?v=fXX8SQc-2vk

Voorbeeld 3: Bron https://www.youtube.com/watch?v=7lrk5Z3ooiQ
Tussen zo'n video en mij komt het dus echt nooit meer goed. In hemelsnaam plak die camera achter je hoofd, onder je oksel, desnoods óp je hoofd, het maakt me niet uit, maar niet daar!

Dat moest ik even kwijt. Allemaal de schuld van Erwin.

zaterdag 24 februari 2018

Hoe ver rijdt de eenzame ligfietser...

Hoe ver rijdt de eenzame ligfietser die ontspannen liggend achter zijn stuur tegen de wind... zichzelf een weg baant!

Ik heb het onderzocht en er is veel eenzaamheid onder ligfietsers in den lande. Veel ligfietsers moeten namelijk noodgedwongen helemaal alleen hun rondjes draaien. Dat je in je eentje forenst, snap ik wel. Maar voor je lol fietsen wordt altijd/vaak/soms leuker als je het met 'geloofsgenoten' doet.

Om aan die prangende behoefte aan gezelligheid tegemoet te komen is er al jaren een heel netwerk van ligfietsclubjes actief. Allemaal gelijkgestemde zielen. Allemaal een ligfiets of een velomobiel. Met z'n allen kun je dan geregeld of regelmatig rondjes rijden. Onderweg een stop bij een appelgebakfabriekje en jouw dag is weer geslaagd.

Stukje fietsen met andere eigenaren van vreemde fietsen
Maar het ging over eenzaamheid. Want wat blijkt nu uit gedegen onderzoek door het wetenschappelijk bureau Mooi Geel? Veel ligfietsers wonen  ver weg! Voor dit onderzoek hanteerden de onderzoekers een maximale reisafstand van 20 kilometers hemelsbreed tot het ligfietsclubstartpunt. Want zo ver willen bijna alle ligfietsers wel fietsen voor een beetje gezelligheid. Neem het overzicht van clubs op ligfiets.net en je krijgt onderstaande kaart.

een cirkel met een straal van 20 km om elk ligfietsclubstartpunt. Er zijn dus gebieden waar de nood nog hoog is ;-)




In een commentaar hieronder en per email uit het Vlaamse werd ik er op gewezen dat in Vlaanderen drie actieve ligfietsclubs zijn.  

Ligfietsers die in een ligfietsclubloos gebied wonen zullen dus verder moeten rijden. Da's op zich geen probleem heb ik gemerkt. Bij de ligfietsers van LOL zien we dat namelijk regelmatig gebeuren: fietsers die uit werkelijk alle uithoeken van Nederland aan komen rijden voor niet meer dan een lollig ritje en een lekker stuk appelgebak. Er is dus hoop!

In Friesland, midden Brabant, Zuid Limburg, de kop van Noord Holland en delen van Overijssel en Drenthe dekt het landelijk netwerk van ligfietsclubs nog lang niet optimaal. Misschien wonen daar dan wel de échte ligfietsers: de wat in zichzelf gekeerde rasindividualisten die alleen maar met hun fiets bezig zijn. En met niks anders!

Naschrift
Staat 'jouw' ligfietsclub niet (correct) op deze pagina, of is niet meer actief? Meld het dan bij de redactie van ligfiets.net (redactie@ligfiets.net).  Namens al die eenzame ligfietsers alvast bedankt!





zondag 18 februari 2018

Wij zijn de lakmoesproef!

Gemeenten, provincies, Rijkswaterstaat, de Fietsersbond. Allemaal steken ze enorme hoeveelheden energie  in het ontwikkelen en onderhouden van onze fantastische Nederlandse fietsinfratsructuur. Daar hebben wij het als fietsers toch maar mooi mee getroffen. Maar met 35.000 kilometer fietspad binnen onze grenzen gaat er natuurlijk ook wel eens iets mis. Ik heb nu ontdekt hoe dat komt: het ontbreekt ons fietsers aan een gecerticifeerd fietstestteam.

Ja ik weet het, de tientallen afdelingen van de Fietsersbond doen hun stinkende best. Met wat geluk  zien ze de tekeningen van die nieuwe rotonde en dan lijkt er nog geen vuiltje aan de lucht. De gemeente gaat voortvarend aan de slag en drie jaar later ligt die rotonde mét vrijliggende fietspaden er al.

En dan blijkt na enige tijd dat de bochten wel erg strak zijn, de stoepranden niet erg vergevingsgezind, de heggetjes soms het zicht op de rijbaan én fietspad ontnemen, de kruisingen idioot zijn aangelegd en zo nog wat details. Op papier leek het allemaal zo simpel, maar de praktijk blijkt altijd weer weerbarstiger. In het buitenland kunnen ze dat trouwens véél beter ;-).

Aangezien ik inmiddels bijna 45.000 kilometers in een gele Strada heb weggetrapt heb ik vanzelfsprekend regelmatig kennisgemaakt met de allerdonkerste kanten van onze fietsinfrastructuur. Elke velomobielrijder kent die donkere kanten: de onmogelijke bochten, de onoverzichtelijke kruisingen, de te krappe fietspaden, het slechte wegdek, paaltjes en hekken en zo nog een hele lijst ergernissen. Ergernissen die je vooral ervan weerhouden om met velomobiele topsnelheid door te razen. Alleen al daarom moet het dus allemaal anders.

Tijdens het wegtrappen van die 45.000 kilometers kwam ik op een gegeven moment daarom op het volgende geniale idee dat gebaseerd is op een simpel uitgangspunt.

Als een fietspad voor een velomobielrijder veilig en snel is te gebruiken, is het veilig en snel te gebruiken voor elke fietser!
Een mooi idee, de vm als lakmoesproef, maar wat doe je ermee? Daarom start de Fietsersbond in samenwerking met de NVHPV een officieel Fietspadentestteam.  Voorlopig bestaat dat exclusief uit geselecteerde Stradarijders. Dit team, duidelijk te herkennen aan het TestTeam vlaggetje, gaat door, langs en via bekende fietsknelpunten rijden. Lukt het de testpiloot om een gemiddelde van 30 km p/u aan te houden dan is het fietspad, of de rotonde, officieel goedgekeurd via de velomobiele lakmoesproefmethode. Blijft de snelheid lager dan is er werk aan de winkel, voor gemeente of provincie.

Wij zijn de lakmoesproef. Rechts goedgekeurd en veilig, links afgekeurd en onveilig.
Is het veilig voor een velomobiel(rijder) dan is het veilig voor elke fiets(er) 

De Strada is gekozen om het overheden in het begin niet al te moeilijk te maken. Dit is immers één van de meest wendbare velomobielen. Het gaat voorlopig om een proef. Als blijkt dat deze aanpak succesvol is kunnen ook de bezitters van nóg onhandigere modellen velomobielen zich aanmelden.

Fietsersbond en NVHPV zijn op dit moment nog druk bezig met de voorbereidingen. Over een tijdje kun je je als velomobielrijder aanmelden via ligfiets.net. Waarschijnlijk zullen nog voor de zomer de eerste testruns uitgevoerd gaan worden.

Door dit initiatief zal ook het maatschappelijke draagvlak voor velomobielen, en mogelijk zelfs voor gewone ligfietsen, vergroot worden. Ik kan me dan ook voorstellen dat jullie staan te trappelen van ongeduld om je aan te melden. Dat duurt dus nog even. Het goede nieuws is dat enthousiate doe-het-zelvers al met onderstaande proefstrook aan de gang kunnen.

Succes!

Voor velonauten die op eigen houtje alvast aan de slag willen hier bij een ongebruikte lakmoesproef.
 Succes! Let op: eenmalig te gebruiken!

Erwin deed als eerste de lakmoesproef. Het resultaat: matig.

vrijdag 9 februari 2018

Mijn uitgekiende psychologische strategie

Vroeger, ja vroeger was met de fiets op pad gaan geen enkel probleem. Zin of geen zin, weer of geen weer ik moest op pad. Naar mijn werk in Apeldoorn. Ik werd daar een aantal dagen per week verwacht. Die 'verplichting' maakte het fietsen makkelijk. Maar sinds meer dan een jaar verwacht niemand mij meer in het grote kantoor in Apeldoorn. Sterker nog, ze zouden heel vreemd opkijken als ik 's ochtends het parkeerterrein zou oprijden om daarna op een van de flexplekken een laptopje open te klappen  voor een portie waterschapswerk.

Alle motivatie om te gaan fietsen, want dat is goed voor mij heb ik gemerkt, moet dus 100% van mezelf komen. En dat valt niet altijd mee. Buiten is het koud en grijs en nat en binnen zet Anja net koffie met een heerlijk stuk zelfgebakken courgettetaart met mierzoete icing. Dilemma's, keuzes, drempels!

Ik weet dat zodra ik buiten in mijn Strada langs de IJssel, het Apeldoorns kanaal of door de Hoge Veluwe scheur, ik me 'toppie' ga voelen maar dan moet ik wel eerst op gang komen. Daarvoor heb ik een truukje bedacht. Want ik nu vertel, is een Mooi Geel bedrijfsgeheimpje wat ik exclusief met de lezers van dit blog deel. Jullie hebben maar weer geluk.

Hoe werkt deze speciale motivator? Nou heel simpel...  Om mezelf al direct na het ontbijt in de juiste stemming te krijgen trek ik zodra ik  mijn bakje yoghurt met muesli achter de kiezen heb zo snel mogelijk mijn volledige velomobiele fietskostuum aan.  En ik zet m'n fietschoenen verwachtingsvol klaar bij de achterdeur. Ik hoef dan niet gelijk in de fiets te springen. Integendeel, ik mag van mezelf best eerst de krant lezen en een stuk van Anja's courgettetaart wegwerken. Maar omdat ik dat allemaal in fietskleding doe valt de drempel om te gaan fietsen vrijwel weg. En verdorie, dit blijkt elke keer weer te werken. Is dat alles Paul? Ja, dat is alles...

Het zou zelfs vreemd zijn om me weer om te kleden en zogenaamd heerlijk toch thuis te blijven.  Dus ja , met deze uitgekiende psychologische strategie stap ik weer of geen weer moeiteloos over de fietsdrempel. Doe er je voordeel mee.

Ook een paar dagen geleden paste ik deze techniek weer eens succesvol toe. En natuurlijk had ik er geen spijt van toen ik een half uurtje later de pont over de IJssel opreed. Wat was het weer mooi en ijzig langs de IJssel.



Naschrift
Deze gouden tip werkt ook voor niet pensionado's. Bijvoorbeeld voor degenen die in het weekeinde willen gaan fietsen maar soms moeilijk op gang komen ;-). Met dank aan Chris via Facebook

maandag 5 februari 2018

Op tournee met LOL

Het was de eerste zondag van de maand dus verzamelde het gezelschap 'LOL' zich weer in Zutphen. Dit oude Hanzestadje is het vaste vertrekpunt van de maandelijkse tournee van dit illustere gezelschap. Ze trekken dan het platteland op zodat ook boeren en buitenlui van het bijzondere aanbod van deze groep ligfietskunstenaars kan genieten. Het is elke maand weer een verrassing hoe het programma samengesteld zal zijn. Want behalve vaste programmaonderdelen zijn er ook artiesten die slechts af en toe in deze regio op toernee  gaan.

Een dag die zo begint kan niet meer stuk :-)
In Zutphen maakt dit alles niet veel indruk meer. Daar zijn ze bij het Volkshuis ook wel wat gewend, daar komen veel meer vreemde vogels. En eerlijk is eerlijk, de artiesten van LOL zijn, ondanks hun relatieve roem, heel gewone jongens gebleven. Niks capsones, gewoon elke maand een professionele ligfietsshow opvoeren. Daar gaat het hen om.

Heel jammer, deze maand ontbraken de Razende Roeiers. Altijd heel spectaculair hoe deze evenwichtskunstenaars, heen en weer glijdend, toch wel degelijk vooruitgaan. Maar gelukkig waren Emil & Aart er, zo dik ingepakt dat ter plekke besloten werd een nieuw nummer op het programma te nemen: de Verschrikkelijke Mummies.

Bijzondere teksten bij Vosman.
Allemaal onderdeel van de show
De rest van het gezelschap draaide het standaardprogramma af. Kleurige banaanfietsen die alleen al door te passeren een audio-visueel spektakel van hier tot Tokyo afleveren.

Het was overigens niet nodig om tot Tokyo door te rijden. De vaste pauzevoorstelling was deze keer bij Café Cafetaria Vosman in Nieuw Heeten. Daar werd de minder bekende komedie "Er is geen appelgebak!!!" opgevoerd. Dat vroeg nogal wat van het improvisatietalent van de heren van LOL. Maar het ging goed. Er werd met name geïmproviseerd met kroketten, tosti's en frietjes. Als het maar warm was. Veel publiek was er overigens niet op afgekomen, maar dat zal wel met de ijzige noordoosten wind te maken hebben gehad.

Oh ja, voor ik het vergeet. Ook de boeren in het echte buitengebied worden bij zo'n tournee van LOL niet vergeten. Net iets ten noorden van Bathmen deed een drietal LOL'lers de streetperformance 'Lekke band, fiets op de kant'. Aan niets zag je dat dit allemaal ter plekke 'a l'improviste'  gespeeld werd. Daaraan zie je dat het echte professionals zijn.

'Lekke band, fiets op de kant'  Altijd weer een kleurrijk spektakelstukje. Ook leuk voor het grote publiek

Onderweg is er dan ook regelmatig de uitgekiende choreografie van de 'bio break'. En geloof me , het ziet er nonchalant uit, maar dat is ook de bedoeling.

Overigens zoekt LOL voortdurend nieuwe leden. Het mooie van dit gezelschap is dat jij en je ligfiets geen auditie hoeven te doen. We gooien je gelijk voor de leeuwen tijdens de volgende toernee in maart.





Naschrift

Toen ik zondag thuis kwam merkte ik dat ik een camerahoesje kwijt was geraakt tijdens deze toernee. Ik wist nog precies waar dat gebeurd moest zijn: op de plek van 'Lekke band, fiets op de kant'. Maandag fietste ik terug naar die plek en vond het hoesje in de berm. Een mooie aanleiding om 70 km te fietsen ;-).

Precies op de plek waar ik dacht dat ie zou liggen ;-)