Start pilot Ligfietsclubreglement 2018

De voorzitter hamerde nog maar eens flink met zijn "Lezyne Micro Floor Drive" op de tafel. Als voorzitter van een vereniging van ligfietsers heb je vanzelfsprekend passende vergaderattributen.

"Orde asjeblieft", riep hij. "Kunnen we naar het volgende punt gaan?" Eigenlijk had hij speciaal voor dat gewichtige agendapunt de SKS Rennkompessor mee  willen nemen. Maar dan was de tafel wellicht gesneuveld.

Het was ook niet niks de discussie over dat bewuste agendapunt. Ikzelf zat er toevallig bij omdat ik uitgenodigd was voor een héél ander punt. Gelukkig niet zo omstreden. En daarom kan ik dit nu allemaal optekenen. In feite heeft het bestuur mij dit ook gevraagd omdat ik wel vaker lastige onderwerpen op een lichtvoetige manier onder de aandacht heb gebracht via dit blog.

We hebben allemaal op ligfiets.net kunnen lezen dat het aantal ligfietsclubs ineens weer gestaag aan het groeien is. Een heel mooi fenomeen waar ook het bestuur, en dat moest ik er expliciet bijzetten, echt héél erg blij mee is. Maar ja, groei heeft ook een prijs. Op meer wegen, in meer steden en dorpen grotere groepen van die nogal eigenwijze ligfietstypes vraagt om iets van sturing.

Daarom stond er dus een punt 4a. op de agenda: "Vaststellen reglement Ligfietsclubs 2018".  Door middel van bescheiden regulering wil het bestuur het draagvlak en imago van ligfietsers op een positieve manier ondersteunen. Het is een onderdeel van de communicatiestrategie uit het nieuwe beleidsplan, om een onderscheidende 'positive high end' positionering op de weg en op het fietspad te creeëren.

 Hoe groter de club en hoe meer bijzondere fietsen, hoe belangrijker een goed reglement is!
(The Wanderers Bicycle Club Canada 1844)

Het reglement, dat moet gaan gelden voor alle ligfietsclubs in ons land, deed nogal wat stof opwaaien. Er werd met bananen gegooid, met fietsschoenen op tafel geslagen en het was erg rumoerig. Sommige bestuursleden vonden dat hele reglement stom, als ligfietsers ben je immers bij uitstek ongebonden. De meer gematigden zagen wel voordelen en wilden het wel eens proberen; een 'pilot' misschien?

In het oosten zit toch zo'n toonaangevend clubje? Die lui van LOL? Laten ze het daar maar eens proberen  Dus start met ingang van volgende week zondag daar de landelijke pilot "Ligfietsclubreglement 2018".

"En weet je wat Paul?", zei de voorzitter. "Jij fietst daar toch vaak mee? Zet dat hele reglement maar gewoon onder je verslag van deze vergadering dan is het voor iedereen gelijk duidelijk. Dan hoef jij het ter plekke ook niet verder uit te leggen. En dan moet het wel heel vreemd lopen wil dit reglement een maandje of zo later niet voor heel Nederland gaan gelden. Tijdens de komende ALV gaan we het er dan als hamerstuk nog even doorjagen." Bij die laatste woorden zag ik de blik van de voorzitter afdwalen naar de wat gebutste  "Lezyne Micro Floor Drive" die naast hem op tafel lag.

Wil je als ligfietser dus ook eens kennismaken met het nieuwe Ligfietsclubreglement 2018? Fiets dan volgende week zondag mee met LOL in Zutphen. Ook leuk zonder reglement

---

REGLEMENT LIGFIETSCLUBS NVHPV 2018

1. De Club

a. Iedere ligfietser en velomobielrijder (hierna ligfietsers te noemen) in Nederland kan een ligfietsclub oprichten. Voor een ligfietsclub zijn minimaal twee leden nodig. Een ligfietsclub bestaat pas echt als er ook gefietst wordt (zie 4a)

2. Het bestuur

a. Ligfietsclubs hebben per definitie geen bestuur. Maar dat wil niet zeggen dat het een ongeregeld zootje is. Oprichter(s) en leden vanaf het Premium niveau (zie 3a) kunnen desgewenst aanvullende regels bij dit reglement vaststellen.

3. De leden

a. iedereen met een ligfiets die meefietst is een lid. Hoe meer leden hoe meer vreugd (zie hiervoor ook 4c). Leden met slechts één ligfiets worden standaard lid. Met twee ligfietsen is men premium lid en iedereen met n+1 ligfietsen verwerft daarmee het VIP lidmaatschap. Alle leden hebben dezelfde rechten en plichten.

b. Er is geen maximum aan het aantal leden van een ligfietsclub.

4. De toertochten

a. Een officiële ligfietsclub organiseert elke maand een toertocht. Er mag een winterstop gehouden worden als het percentage watjes onder de leden meer dan tweederde is. Het bestuur van de NVHPV verleent per jaar vergunning voor een winterstop.

b. Vermelding van de toertocht op ligfiets.net is verplicht. Het niet hoeven aanmelden voor tochten door individuele ligfietsers is een grondwettelijk recht.

c. Valt een tocht samen met een verjaardag van een deelnemer dan wordt die voor vertrek uitgeschud en van de opbrengst wordt het appelgebak betaald.

d. Ongeveer halverwege elke toertocht is een gereglementeerde stop bij een door de NVHPV goedgekeurd restaurant of café. Deze etablisssementen voldoen aan de minimum appelgebakeisen en geven tevens 10% korting aan ligfietsclubs.

e. Etablissementen die ligfietsclubs weigeren of niet toestaan dat hun kostbare fietsen direct op het terras worden geparkeerd komen op de Zwarte Ligfietslijst. Deze mogen bekogeld worden met bananenschillen.

f. Afval dat tijdens het fietsen vrij komt wordt zoveel mogelijk met een grote boog naar rechts uitgeworpen. Ligfietsers letten er daarbij op dat andere weggebruikers hier geen hinder van ondervinden. 

g. Elke deelnemer krijgt voor vertrek van de voorrijder (en routebeheerder) een tweetal bonnen voor een 'bio break'. Deze kunnen dan later door de voorrijder worden afgestempeld waarna de kolonne tot stilstand kan komen. Zie ook Paragraaf 4j.

h. Er is niet meer dan één voorrijder en routebeheerder. Het is verboden met hem/haar in discussie te gaan over de juistheid van de route. Een route mag pas worden heroverwogen als minimaal twee  velombielen zijn vastgelopen in de modder.

i. Er is minimaal één achterrijder (maximaal drie toegestaan) die er op toe zien dat ook achter in het peleton iedereen zich aan dit reglement houdt.

j. De achterrijder grijpt in bij illegale bio breaks, langdurig blokkeren van kruisingen zonder noodzaak en illegale routeafwijkingen. De achterrijder kan ook bio-break bonnen afstempelen mits het aantal deelnemers meer dan 10 (tien) is. De achterrijder heeft als bijzondere taak het voeren van het NVHPV vlaggetje. 

De achterrijder heeft als bijzondere taak het voeren van het NVHPV vlaggetje.
(Foto Ted van Pelt on Flickr)

k. Om het ongemak te beperken worden ruiters, rijtuigen, oudere ebikers, groepjes wielrenners en andere kwetsbare groepen met zo hoog mogelijke snelheid ingehaald. De laatste achterrijder roept bij het passeren: "Er komen er nog vijf"

5. Het reglement

a. Een speciale commissie (de LiCluReCo) gaat jaarlijks het reglement evalueren en komt met voorstellen voor aanpassing

b. Wijzigingen van het reglement treden jaarlijks in werking op de eerste dag van de vierde maand na goedkeuring door de ALV. 

---

Omdat het bestuur het belangrijk vindt dat het een Reglement van ons allemaal is, kun je hieronder (creatieve) suggesties doen voor verbeteringen.

Mark en Juliana achterna

Alhoewel Anja er sinds een jaar niet meer werkt gaat ze er toch nog regelmatig naar toe: de openbare bibliotheek. En elke keer komt ze met een dikke stapel boeken thuis. Die zijn grofweg in te delen in drie categorieën: kookboeken, romans en reisboeken in de breedste zin van het woord. Veel daarvan lees ik niet ;-) maar in de laatste categorie zat er laatst wel een heel aardig verhaal in Anja's fietstassen. "Ik fiets door" van Juliana Bühring. Het relaas van Juliana's succesvolle poging om het wereldrecord om de wereld fietsen als eerste vrouw in haar bezit te krijgen. Dat lukt haar maar het blijkt wel een enorme uitdaging.

Under the rules of the record a rider must travel the same distance as the circumference of the Earth – 24,900 miles – in one direction, starting and finishing in the same place. Travel by sea and air is allowed, but at least 18,000 miles of the route must be cycled.

Ze vertrekt in 2012 uit een voorstadje van Napels en fietst dan naar Portugal. In de USA steekt ze over van Buffalo naar Seatle, fietst dan door Nieuw Zeeland en Australie om daarna via Singapore, Thailand en India uiteindelijk via Istanbul het rondje af te maken.

Haar normale dagindeling: opstaan 100 km fietsen, ontbijten, weer 100 km fietsen, iets eten en zo verder tot de dag er op zit en de zon ondergaat. Alhoewel ze wat ondersteuning vanuit Italië heeft doet ze de hele reis vooral op eigen houtje. Wat mij betreft haar grootste prestatie. Ze fietst op een superlicht racefietsje dat ze Pegagus noemt. Pegagus heeft nog al eens nukken en kuren. Zo breken in het begin voortdurend de carbon spaaknippels. Nippels waarvan ik niet eens wist dat je die ook in carbon kon krijgen.



De hele reis is, zoals je kunt verwachten, een enorme uitputtingsslag. Op het laatst hoest ze voortdurend en bloedt ze uit haar neus. Ze loopt ook nog eens 29 lekke banden op. Blijkbaar kende ze de band met de "+" niet ;-).

De weg belichaamt iets abstracts en onstoffelijks. De eeuwigheid (Juliana Bühring)

Maar dit spannende verhaal is nog niet uit. Toen ik de laatste bladzijde van het boek omsloeg  dacht ik: "...en wie gaat dit record nu eindelijk eens verpulveren met een velomobiel?"  En dan bedoel ik met dit record eigenlijk het record voor de heren. Dat van Mark Beamont die, anders dan Juliana met behoorlijk wat ondersteuning, in 79 dagen de aardbol rondfietste! Vierhonderd kilometers per dag moest ie maken. Niet misselijk, maar met een velomobiel is dit, met het juiste materiaal en sterke benen, natuurlijk een eitje.

De route die Mark nam lijkt mij ook geschikt voor velomobielrijders. Veel doorgaande wegen ;-)

Hoe zou dat dan kunnen gaan? Eerst is er al de keuze voor de fiets. Wordt het een gepimpte DF of toch een ultralichte QV. Of zal het  voorbereidingsteam van NVHPV en vm-fabrikanten uiteindelijk toch kiezen voor een overwoestbare Strada, de meest onderschatte allekunner onder de velomobielen?

En dan zoeken we  nog iemand met bijna drie maanden tijd en een stel onverwoestbare benen. Aanmelden kan hieronder al bij de reacties. De bekende brevetrijders hebben een streepje voor. Ook vrouwen kunnen zich trouwens aanmelden.

Aan sponsors geen gebrek

Verder is het, denk ik, vooral een kwestie van flink doorfietsen. Maar als je dan als rond-de-wereld-velomobielrijder (of -ster) na precies 75 dagen het centrum van Dronten opnieuw binnenrijdt kun je met een brede glimlach tegen de daar verzamelde cameraploegen en journalisten zeggen: "Eh nee ik had geen lekke banden en ik fiets trouwens nog op het zelfde setje als bij vertrek."   Het merk en type mag je dan op tv niet noemen maar wij weten wat er bedoeld wordt ;-).

Zijn er al liefhebbers?

Een velomobiel op het trikeplein

Ik weet niet hoeveel jaren het geleden was dat ik de Fiets- en Wandelbeurs bezocht maar het moet in een grijs verleden zijn geweest. Volgens mij was het toen nog in de RAI. Waar vroeger ;-) nog een bezoek veel nieuwe informatie op kon leveren is het nu toch meer een dagje uit. De meeste informatie over  reizen en fietsen haal ik nu van het internet.

Anja's ongepoetste fiets met eigen foto als achtergrond....

Maar dit jaar was het anders. Omdat onze fietsavonturen in het buitenland ook op de website van Santos worden gepubliceerd kregen we een tijd geleden een telefoontje. Of Anja's fiets op de beurs mocht staan? Bij voorkeur in nog niet schoongemaakte toestand met veel authentiek Argentijns stof erop. Nou, dat vonden we geen probleem. Dat was dus reden één om naar Utrecht af te reizen. Om Anja's fiets te zien ;-).

Daarnaast wilden we  nog een lezing meepikken over fietsen in Georgië, als inspiratie en informatie voor een mogelijke najaarse fietsbestemming. En wat informatie verzamelen bij een zeer beperkt aantal regiostands. Dat was dus reden twee.

"En het Ligfietsplein dan Paul?" Klopt dat was dus een hele mooie derde reden. Ik was benieuwd hoe de NVHPV en drie ligfietswinkels zich zouden presenteren. De informatie over wat daar te doen zou zijn was overigens wel heel sumier. De Ligfietspleinpagina op de FWB website was op z'n minst gezegd beperkt. Als kopfoto een onscherpe foto ("...dat is scherptediepte Paul!") van een rode fietsschoen en de aankondiging dat de Strada DF er te zien zou zijn. de Strada DF..?.  Da's toch de fiets die nooit in de handel is gekomen ;-) ?

Op zaterdag waren Anja en ik mooi op tijd in Utrecht. Met onze e-tickets konden we zo doorlopen. Echt héél druk vond ik het eigenlijk nergens. 'Het publiek was in meerderheid ongeveer net zo grijs als ik.

Over reden één en twee voor ons bezoek ga ik het niet uitgebreid hebben. Behalve dat wij het 'best wel cool' vonden om zo in de Santos stand te staan. De lezing over Georgië was ook interessant: de fietsreizigers bleken hun reis voortijdig te hebben afgebroken vanwege hellingen van 20%, temperaturen van boven de 40 graden en bloedstollend verkeer. Wie weet gaan we toch nog. Verder maakten we een rondje langs een aantal regiostands waarbij je ervoor moest oppassen niet ongemerkt een paar kilo folders te verzamelen. ;-)

Op het Ligfietsplein, dat vrijwel naast de Santos stand lag, was het rustig maar zeker niet stil. Vier partijen: de NVHPV, ACE, Elan en Maia promootten daar het ligfietsen. De drie winkeliers bleken het hele plein volgeparkeerd te hebben met vooral trikes. Nadat het jaren een beetje een vreemde eend in de Nederlandse ligfietsbijt was, voor mensen die niet om wilden vallen, lijkt deze blote driewieler ineens salonfähig te worden. Bij ligfietsclub LOL zie ik tot mijn verbazing het aantal trikes gestaag groeien. Ze fietsen zelfs mee bij reguliere LOL-toertochten!

In 2016 schreef ik al eens over trikes en waarom die in Nederland veel minder populair zijn dan in het buitenland

Medewerkers van de winkels liepen rond en beantwoordden vragen van bezoekers. En je kon dus ook proefrijden (op zo'n trike). En dan was er dus ook nog de NVHPV zelf. De vereniging had geloof ik wel vier vrijwilligers per beursdag weten te strikken. Die liepen in duidelijk herkenbare truien met NVHPV logo rond. En als klapper had de vereniging een heuse velomobiel weten te regelen. Dat bleek geen Strada DF te zijn maar een gewone DF. Het was de fiets van één van de Sijbrandijs, vertelde voorzitter Roel van Dijk me. Ze waren maar wat blij dat ze die fiets hadden kunnen organiseren.

Aan de kop van de stand stonden manshoge lichtbakken met professionele foto's van HP Velotechniek. Inderdaad met trikes erop. De eerlijkheid gebied mij wel te melden dat er ook wel een paar 'gewone' ligfietsen te zien waren.

Het was goed dat de ligfietsvereniging en drie ligfietswinkels de handen ineen geslagen hadden. Samen sta je sterker, da's wel duidelijk. Die ene velomobiel, waar je alleen maar naar mocht kijken, vond ik wel wat mager. En ik stel me zo voor dat je als ligfietsgeïnteresseerde ook wel wat andere modellen  (ook die op twee wielen) had willen zien.  Of de deelname van de NVHPV aan deze beurs zinvol of zelfs succesvol te noemen was, is (voor iedereen )heel moeilijk te beoordelen.  Dat ligfietsen wel wat promotie kan gebruiken is wel duidelijk en dit was in elk geval een goed moment daarvoor.

Tot slot: wil je een écht uitgebreid verslag van deze beurs? Lees dan de twee blogposts van Belle op Kampeerwijzer.com.

 Ligfietsplein

Ligfietsplein

Onder andere hiermee kon je het probeerparcours op. Dat parcours grensde direct aan het Ligfietsplein. 

Goed geregeld: duidelijk herkenbare vrijwilligers. Ik vind dit logo nog steeds erg geslaagd.

De DF van de zoon van Ymte. De onbewuste boodschap hierbij: zo'n gestroomlijnde ligfiets ziet er 'cool' uit maar is dus bijzonder kwetsbaar. En dit is dus dezelfde fiets die je van Daniel Fenn met een stuk hout af mag rossen? 

Niet schrikken! ik heb er alleen maar opgezeten. Het is wel een levensloopbestendig model met opstaphulp, dus dat past wel bij mij ;-)

Proefrijden kon ook met deze 'Ik wil ligfietsen maar mijn man niet'  fiets. De Hase Pino.

E-bike merk Brinckers bouwt mee aan de snelste fiets te wereld? Dat zou die enorme snelheden wel verklaren...

Hier gaat iets helemaal verkeerd. "Nooit meer zadelpijn"? Dan moet je toch echt op het Ligfietsplein zijn! 

Anja legt aan een bezoekster van de Santosstand uit dat dat beslist geen roest op haar fiets is, maar écht Argentijns stof

Behalve Frank van Rijn werden er in de Stantostand ook veel minder bekende fietsers ;-) uitgelicht.

Ongedwongen ligfietsen naar Zeddam

Hebben jullie ook zo heerlijk gefietst, op wat volgens mij de eerste voorjaarsdag van 2018 was? Het was nog net geen 'rokjesdag' maar ik zag al wel de eerste zonaanbidders op de dijk bij Bronkhorst in het gras liggen.

En ik was niet de enige die van die warme voorjaarszon genoot. Ik was in goed gezelschap, zoals vaker de eerste zondag van de maand. LOL reed deze keer naar Zeddam. En daar zijn beelden van.



Met bijzondere dank aan Roef voor de beelden van de LOL flyby aan het einde van de video.

Sticker configurator voor DF online

Toen ik bijna alweer een jaar geleden de Sticker Configurator voor de Strada maakte konden jullie in de commentaren melden welke fiets als volgende 'bestickerbaar' gemaakt moest worden. De meeste stemmen gingen toen naar de DF.

Maar helaas, daarna was ik erg druk met van alles en nog wat. Onder andere het maken van leuke fietsreisjes. En zo waren er nog wel een paar zaken die bijna al mijn aandacht opslurpten.

Voor de DF rijders is er nu goed nieuws: de DF is vanaf vandaag virtueel te bestickeren. Het werkt op dezelfde manier als de Strada maar het ziet er nog net iets (foto)realistischer uit.

Als sticker of wrap is elke afbeelding die je bijvoorbeeld via Google Afbeeldingen vindt, direct op te plakken. Net als voor de Strada is er ook weer een sjabloontje voor de echte doe-het-zelvers.

Het resultaat ziet er dan bijvoorbeeld volgt uit. En welke fiets is er nu aan de beurt?

Meer kleur op de DF!

Virtuele stickers op je DF of DF (XL) plakken met de Sticker Configurator