Naar een mooi eiland

Toen de kapitein van een Portugees schip ergens in 1583 de peilloze groene bergtoppen van een onbekend eiland uit de mist zag opduiken sprak hij de historische woorden "Que ilha formosa!", wat een prachtig eiland, en gaf daarmee gelijk het eiland voor de komende eeuwen een naam. Tegenwoordig kennen wij het eiland beter als Taiwan en ik ben benieuwd welke historische woorden ik ga uitspreken ergens tijdens een fietstocht van ruim duizend kilometers om het eiland heen.

We hadden eerder al plannen om te vertrekken voor een najaarsfietsreis maar een ziekenhuisopname van Anja gooide roet in het eten. Alles werd geannuleerd en de plannen voor elf weken Zuid Korea plus Taiwan verdwenen in de lade. Voor later. Maar het herstel van de operatie ging zeer voorspoedig en vervelende vervolgbehandelingen bleken gelukkig niet nodig. Zo langzamerhand begonnen we  weer aan een fietstochtje te denken.

In 1985 fietsten wij zeer licht bepakt voor het eerst buiten Europa: Japan

Het ontbijt in de traditionele Japanse hotels was in 1985 best wel een uitdaging ;-). We zijn benieuwd hoe het Taiwanese ontbijt zal zijn.

Na veel wikken en wegen kwamen we dus toch weer uit op Taiwan. Alle voorbereidingen daarvoor waren in feite al gedaan dat maakte de keuze makkelijk.

Over niet al te lange tijd reizen we dus af naar de hoofdstad Taipei om van daaruit een rondje van duizend kilometer om het eiland te draaien. Er is daar veel geïnvesteerd in fietsstroken en -paden langs de grote wegen, bij politiebureau's kun je als fietser je banden oppompen en water krijgen en in een aantal gevallen zelfs kamperen.  We gaan het allemaal meemaken. Ons Chinees hebben we opgepoetst ;-) , nog eens geoefend om met stokjes te eten en de fietsen goed nagekeken.

Tijdens een eerdere tocht door Centraal China bleken kaartjes met eenvoudige doch essentiële teksten de communicatie in positieve zin te beïnvloeden. Die kaartjes nemen we  nu ook weer mee.

MGINL gaat , zoals gebruikelijk, op zwart. Maar je kunt ons volgen via het fietsblog Heimwee naar de Horizon. We gaan daar wekelijks verhalen, foto's en videoclips posten en als je van makkelijk houdt dan kun je je abonneren op een mooie emailnieuwsbrief die verschijnt bij nieuwe berichten. Facebookvrienden houden we ook op de hoogte.

Dan kon'k wa metgaon

Ik hoorde al weer een hele tijd een lokroep uit het Oosten. Niet het verre Oosten, waarnaar ik binnenkort vertrek, maar het Nederlandse verre Oosten, ook wel bekend als Twente. Als ex-Tukker ben ik extra gevoelig voor deze sirenenzang van tegen de Duitsche grens. Op een gegeven moment kon ik er geen weerstand meer aan bieden en sprak ik de historische woorden: "Ja, dan kon'k wa metgaon". Metgaon met de ligfietsers van Mooi Twente.

Dat 'metgoan' is anders dan bij een LOL-ritje iets wat wat meer voorbereiding vraagt. Onder andere door al om kwart over zes uit mijn bed te rollen om zo rond zeven uur de opgaande zon tegemoet te gaan rijden.




Ik ging die dag kastel'n kiek'n met de ligfietsers van Mooi Twente. Vanaf vertrekpunt Delden reed een hele sliert van acht fietsvoertuigjes door het Twentsche land. Hoogtepunt van de route was het stadje Diepenheim dat een hoogst eigenaardig hoge concentratie aan landhuizen en kastelen kent. In die kastelen en vlak daarom heen wonen ook nog eens tal van bekende Nederlanders! Henk Kamp, Wibi Soerjadi, Henny Vrienten én de moeder van Prins Bernard hoorde ik in de de uitleg van gids Tonnie voorbij komen. Wie woont er eigenlijk niet in Diepenheim?

Kasteel Nijenhuis dat tevergeefs zeven keer omcirkeld werd

In statig tempo omcirkelden wij de vesting Diepenheim, tot alle zeven kastelen zeven keer omcirkeld waren en zeer tot de teleurstelling van een aantal bijbels onderlegde fietsers vervolgens niet instorten!  Uit frustratie en door het fraaie weer verhit geraakt, denderde het hele gezelschap Irma's terras op, in het centrum van Diepenheim. Iedereen wilde appelgebak met koffie of thee, ik kreeg ontheffing omdat ik van wat verder wegkwam en bestelde twee kroketten met brood en een enorm glas witbier. Ja, ja de volgende keer kan ik wel weer 'metgoan'.

Lees ook het officiële Mooi  Twente verslag

Brandstof voor de rit naar Dieren

Een ontmoeting op de dijk

Het liep weer als een trein

Station Zutphen is normaal gesproken niet het middelpunt van ligfietsend Nederland. Dat kwaliteitskeurmerk is al jaren elke eerste zondag van de maand voorbehouden aan Het Volkshuis in dezelfde stad. Maar ja, wat doe je als je rots in de koffiebranding verstek laat gaan? Nota bene vanwege de Bokbierdag!  Het zal wel iets met het alcoholvrije karakter van ons Volkshuis te maken hebben gehad maar de LOL'lers die zondagochtend de markt op reden kwamen dus van een koude kermis thuis.

En daarom was Station Zutphen Centraal heel even, en alléén deze zondag, toch dat middelpunt. Dat had nogal wat impact. De reizigers, tegenwoordig zijn dat geen dames en heren meer, kregen een heel scala aan vreemde omroepberichten over zich heen. En dat allemaal omdat NS én ProRail allerlei last minute aanpassingen moesten doen om het vertrek van de bekende LOL-Express mogelijk te maken.

"Willen de reizigers voor de L-klasse, de V-klasse, de T-klasse en de H-klasse van de LOL-Express zich melden bij de catering!", klonk zo omstreeks 9:10 uur, door de hal van het station. De hele wagonsamenstelling van de LOL-trein moest nog besproken worden bij een bekertje spoorwegkoffie.

Bespreken van de wagonsamenstelling en de dienstregeling

Ongerangeerd zootje op spoor B

"Ding dong....de LOL-Express via Airport Teuge naar Zutphen zal over enkele minuten vertrekken van spoor B." Die B stond voor buiten want daar was al het rollend materieel opgesteld. Zonder dat er natuurlijk fatsoenlijk gerangeerd was. En dan krijg je vertragingen!

"De LOL-Express via Airport Teuge naar Zutphen zal waarschijnlijk over een onbekend aantal minuten vertrekken van spoor B", klonk het wat later al voor de derde keer of vierde keer door de stationshal. In de mechanische omroepstem leek enige wanhoop door te klinken.  Een vrouw met drie kinderen vroeg waar die trein vertrok want ze kon spoor B niet vinden. "Die klojo's van de NS geven ook nooit iets duidelijk aan als er problemen op het spoor zijn", zei ze boos!

Dat soort taferelen begonnen zich voor te doen op Zutphen NS. Mensen vroegen bij het loket al geïrriteerd waar de bussen met vervangend vervoer vertrokken. Voor de LOL-Express was het dus hoog tijd om het vertreksein te geven en spoorslags via Voorst en Twello naar Airport Teuge te reizen. De eerste en enige halte op deze lijn.

NS en ProRail haalden opgelucht adem toen de hele sliert uit het gezicht was verdwenen. "Nou die gaan we dus niet standaard opnemen in de dienstregeling!", sprak de stationschef en hij had gelijk.

Wil je ook eens aanhaken bij de LOL-Express dan ben je van harte welkom. Volgens dienstregeling vertrekt deze elke eerste zondag van de maand om ongeveer half tien vanaf perron Volkshuis. En goed nieuws: de LOL-Express vertrekt pas als iedereen is ingestapt.