Reden 1: Meet & Greet met andere bloggers, ligfietsers en velomobielrijders
100% geslaagd. Om niet helemaal incognito te zijn had ik mijn @MooiGeel T-shirt aangetrokken. Dat blijkt goed te werken. "Oh ben jij nou Paul van Mooi Geel Is Niet Lelijk? Ik vind jouw blog een beetje vreemd...", kreeg ik van iemand te horen. Mooi al die ontmoetingen met ligfietsers en ander vreemd volk. Beste ligfietsers ik vond het erg leuk jullie korter of langer te spreken. En dan was er natuurlijk ook nog de social meda meeting, de tweetup om klokslag twaalf in de kantine. Heb ik eindelijk een keer o.a. Belle, Hans en Mick IRL gesproken.
Reden 2: het mooiste geluid ter wereld horen
Met mijn geluidsfragment van voorbijrazende velomobielen heb ik wel wat losgemaakt. Iemand vertelde me dat ie met de rug naar de baan geprobeerd had te raden welk type velomobiel er langs denderde. En de wedstrijdorganisatie had zelfs het plan opgevat een prijs uit te reiken voor het fraaiste velomobielgeluid op de binnenbaan: "De Gouden Klikoroffel". Helaas moest ik voor dat evenement al weer naar huis.
Voor velomobielfabrikanten ligt hier dus een nieuwe uitdaging: ontwerp een fiets met een subliem geluidsprofiel. Wij willen de Stradivarius onder de velomobielen!
En weg is de 3- en 6-uursrace. Roffelend en ratelend tegen dat gemene bultje op.... |
Hier zitten ze nog heel stilletjes in hun fietsen |
Reden 3: het vijfjarig jubileum van ligfietsclub LOL
Eigenlijk de belangrijkste reden ;-) De hele Cycle Vision is voor mij vooral een hele goede aanleiding voor een extra lang tochtje met deze ligfietsclub uit Zutphen. LOL bestond die zondag de 3e juli exact vijf jaar en wat is er dan mooier dan een combinatie met de Cycle Vision? Heen reed ik solo en de verwachting was dat Marc en Arjen mij ergens zouden gaan inhalen. 'Eigen tempo rijden' was voor deze heenrit het motto dus ik maakte me geen illusies dat ik deze heren lang voor kon blijven. Terug zouden we met de hele LOL-colonne in een rustig tempo terugrijden.
De reis heen
Omdat ik extra vroeg wakker werd vertrok ik al om half vijf in de ochtend ;-). Mijn zo opgebouwde 'voorsprong' slonk weer snel toen ik een aantal buien van Bijbelse proporties over mij heen kreeg. In de Veluwse bossen waar het nog schemerde ploeterde ik moeizaam over smalle en modderige fietspaden richting Garderen en Nijkerk. Ondanks mijn deksel was ik tot op navelhoogte nat. Vlak voor Almere Haven dook de fraaie blauwzwarte fietsbolide van Marc achter mij op. Marc liet mij slingerend in zijn luchtverplaatsing achter en ik begon me geestelijk voor te bereiden op Big City Amsterdam.
De Buienradar legde een buientapijt over mijn route. Rechts in beeld de zondvloed die ik overleefde en links de tijdelijke ;-) opklaring |
Na de Nesciobrug rolde ik relaxed door een stad waar echt iedereen nog leek te slapen. Een enkele jogger, een verdwaalde fietser, één tram en bijna geen auto's. Als een echte Amsterdammer reed ik overal door rood! Dat viel dus enorm mee.
Om kwart voor tien, iets vertraagd door een stukje verkeerd rijden, rolde ik het CV-terrein op. Ik schoof mijn fiets aan in het LOL-kampeerhoekje; ik had de eerste 115 kilometers er op zitten. Vier uur later zou de tweede helft volgen.
Een groot deel van de middag kon je me zo aantreffen. Heerlijk in het zonnetje in een houding die wel wat lijkt op ligfietsen toch? |
Kletsen en fietsen kijken. Kun je uren mee bezig zijn |
Het kampeerterrein. Ik heb overwogen om één nachtje te gaan kamperen maar een op-en-neertje leek me toch leuker |
Jullie moet niet denken dat ik niks met racen heb. Ik heb er zelfs een foto van |
Stilleven. Dit zijn dus 'transponders'. Niet in je fiets laten zitten want dat kost je 100 euro. |
Die verrekte banaanfietsen. Die rotdingen gaan altijd veel te snel om ze goed op de foto te krijgen! |
LOL'ler Casper passeert de finishlijn. Hij deed mee aan de 3-uursrace en een uur later fietste ie alweer met LOL terug naar huis! |
We waren dus met elf man. Stipt om 14.00 uur zette de hele sliert zich in beweging (zie de video Wim Harwig). Dat viel dus niet mee. Met tien velomobielen en één ligfiets door een inmiddels ontwaakt Amsterdam.
We zouden een min of meer rustige 'velomobielvriendelijke' route volgen. Maar met zo'n lange sliert moet elk stoplicht in minimaal drie keer gepasseerd worden. Elke scherpe bocht leidt tot stilstand en wachten. En dan heb ik het nog niet eens over Questen die een bochtje niet kunnen krijgen. Helemaal niet erg want ik had de hele dag! Het weer was 's middags fantastisch en de wind werkte ook mee.
Maar eerlijk is eerlijk, ik slaakte een diepe zucht van opluchting toen eindelijk de randmeren in zicht kwamen. Rust en ruimte en 25 kilometer rechtdoor-fietspad. Behalve dan in Almere Haven. Daar zat een bocht in de route. In die bocht zitten 20 cafés en restaurants. Een ideale plek om de innerlijke mens te versterken. In mijn geval met frietjes, een kroket, drie cola en een kop koffie. Calorieën tellen niet op zo'n dag.
Ravitaillering in Almere Haven |
Daarna reden we al snel de bekende Veluwe over en bij Beekbergen sloeg ik af. Dieren was nog maar een ademtocht verderop. Om negen uur duwde ik Strada 94 de garage in. De teller stond op 235. Volgend jaar weer! Dan is Cycle Vision 2017 op 24 en 25 juni en wéér in Amterdam.
Geweldig verslag weer Paul!
BeantwoordenVerwijderenHoi Paul,
BeantwoordenVerwijderenIk ben het met Marc eens, en dan ben je ook nog eens dwars door Amsterdam gereden. Dat had ik nou nooit gedacht.
Groeten Wilco
IK zag er ook wel wat tegen op. Heen viel het dus heel erg mee. Tjee, wat slapen die Amsterdammers lang uit en zo massaal :-).
VerwijderenMooi verslag Paul!
BeantwoordenVerwijderenNou ja, ik was er dus wel ff na tienen..
BeantwoordenVerwijderenDoor de weeks rond 5:00 u.a.m. is het ook nog stil in de hoofdstad maar terug rond twaalven echt liever met een ligfiets er doorheen dan met de velomobiel!
Het was leuk om jullie terug te zien. En ga nog even weer genieten van die geweldige soundtrack.
BeantwoordenVerwijderen