woensdag 2 oktober 2013

Het telefoontje van Obama en mijn fietsvakantie

President Barack Obama zat achter zijn glanzend gepoetste bureau in de Oval Office. De klok aan de muur gaf bijna drie uur aan. Zo meteen zou de telefoon gaan en zou hij worden doorverbonden met een soortgelijk kantoor 10.000 kilometer verderop: het presidentiële paleis van Hassan Rohani in Teheran. Als het tenminste allemaal gelukt was het achter de schermen te regelen. Even gleden zijn gedachten af naar de heerlijke stoofschotel die Michelle gisteravond bij het diner serveerde. Maar toen ging de telefoon. De rest is geschiedenis en stond in elke krant.

Dat korte telefoontje was zo'n beetje het voorlopige hoogtepunt in de ontspanning tussen Iran en het westen. Of het allemaal doorzet moet nog blijken maar het was toch groot nieuws. Maar groot nieuws heeft ook kleine gevolgen. Één van die gevolgen was dat ik niet met fietsvakantie ging.

Al maanden waren wij namelijk bezig met de voorbereiding van onze jaarlijkse grote fietsreis; deze keer hadden we  het in ons hoofd gehaald om door, je raad het al, Iran te gaan fietsen. We waren op het idee gekomen door het lezen van reisverslagen van andere fietsers. Iedereen was er laaiend enthousiast over. De mooie oude steden zoals Shiraz en Isfahan, de eindeloze woestijnen, de ruïnes van Persepolis en de vriendelijke en enorm gastvrije bevolking. Dat wilden we graag meemaken.

Tot we ruim een week voor vertrek ook een telefoontje kregen. Iran had plotseling de regels voor zelfstandig reizende westerse bezoekers aangescherpt. We waren nog steeds welkom maar uitsluitend onder begeleiding van een Iraanse gids. Tja, dat zagen we niet zitten op een fietstocht van ruim 1000 km. Dat ging niet werken.

Hi Paul, would you mind canceling your Iran bike trip? I just spoke to Hassan and he is
getting a bit nervous about independent cyclists in his country. Yes, I'm sorry too.
(Sept. 27, 2013. Official White House Photo by Pete Souza)
De aanleiding van deze maatregel was simpel. Er waren een paar buitenlanders aangereden, gewond geraakt en in de nasleep van het ongeluk van al hun spullen bestolen. Ja, dat kan overal voorkomen, maar de ambassade van de ongelukkige reizigers had scherp gereageerd. Als reactie had het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Teheran dus maar besloten dat er met alle zelfstandige reizigers met eigen vervoer een Iraanse gids mee moest!

Want, en nu zijn we  weer terug bij het begin van het verhaal, niets mocht de prille verbeteringen van het Iraanse imago in de westerse wereld in de weg staan. Ook niet twee op eigen houtje rondtrekkende Nederlandse fietsers die heel misschien wel een onaangename ervaring zouden kunnen hebben.


Korte video impressie van andere fietsers in Iran. Ook westerse vrouwen moeten met correcte hoofdbedekking fietsen...

Had Obama die telefoon gewoon laten rinkelen en was ie stiekem weggeslopen naar de keuken waar nog een restje van Michelles heerlijke stoofschotel in de koelkast stond, dan was onze hele vakantie dus hééél misschien wel doorgegaan. Dan had president Rohani woedend de hoorn neergegooid. "Damn it...!", had ie dan uitgeroepen, "...stop dat hele charme-offensief maar!".

Het is natuurlijk allemaal minder dramatisch. Een alternatieve bestemming is al gevonden en misschien dat het volgend jaar wel gaat lukken. Meer over De Fietsvakantie Die Wél Doorging later op deze plek.



2 opmerkingen:

  1. Ben je nu serieus ? Iran ?

    Tip : kijk eens met aandacht naar documentaires als "Locked up abroad" hoe je langdurig in een gevangenis kunt belanden en zelfs de doodstraf kunt krijgen terwijl je compleet niks gedaan hebt. Het is niet denkbeeldig dat je als toerist in Iran met digitale camera's achter de tralies kunt belanden als spion. Ze zijn daar hyper omdat Israel een heel vuile oorlog voert om te voorkomen dat Iran een kernmacht kan worden. Hackpogingen, computervirussen loslaten, atoomgeleerden vermoorden....er zijn veel spionnen actief daar.

    In de cel gegooid worden overkwam zelfs jonge Nederlandse vliegtuigspotters in een Europees land als Griekenland nog !

    Ook zijn landen waar de Sharia geldt niet even begrijpelijk of rechtvaardig voor een westerling. Zoals de verktrachte Deense die de cel in vloog voor prostitutie ( was absoluut geen sprake van, maar een vrouw hoort niet zonder manlijke begeleiding te zijn anders ben je dus een prostituee ) zou beamen. Als vrouw heb je daar zeker niet dezelfde rechten als hier.

    En hoeveel naieve toeristen hebben hun bagage niet laten sealen ( en dan nog...) zodat er drugs in hun koffers gestopt kon worden ? In Iran moet je daarvoor letterlijk hangen. En nee, de Nederlandse Ambassade kan ( en wil vaak) niets voor je doen. Honderden Nederlanders zitten er in smerige mensonterende gevangenissen. De meesten terecht omdat ze inderdaad zo stom waren om drugs te smokkelen. Maar een aantal zijn erin geluisd.

    Ik hoef natuurlijk niet te vertellen dat in veel landen ook gewoon wordt gemarteld in gevangenissen. Of geen toezicht wordt gehouden als je tussen het ergste uitschot van de samenleving wordt gegooid. Je kunt je wel voorstellen wat je dan kan overkomen....

    Ja, ongetwijfeld schitterend land, interessante cultuur en wat niet meer en een grote kans dat er helemaal niks misgaat.....maar als het misgaat dan kan geen mens je meer helpen....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Quezzzt,

      Alhoewel ik mij op dit weblog wel eens verlies in minder serieuze berichten was het toch echt ons plan om daar te gaan fietsen. We zijn niet over een nacht ijs gegaan: de ervaringen van andere buitenlandse fietsers zijn ronduit positief. En risico's heb je natuurlijk overal. En bovendien we zijn natuurlijk ook nog eens zeer ervaren in het maken van dit soort fietstochten in ver-weg bestemmingen.

      groet,
      Paul

      Verwijderen