Duizend mijl in vijf weken

De afgelopen vijf weken fietsten Anja en ik dwars door Schotland. We maakten een rondje vanaf Newcastle (waar de veerboot vanuit IJmuiden aankomt) naar de eilandgroep de Hebriden en weer terug. We fietsten waar mogelijk over het fiestroutenetwerk van het National Cycle Network en dat beviel heel goed. Die vijf weken vlogen om en voor we er erg in hadden, hadden we al 1600 kilometers weggetrapt.

Schotland blijkt zeer geschikt te zijn voor een mooie fietstocht. Mits je de grote doorgaande A-wegen vermijd (véél te druk) en in het juiste seizoen gaat (mei bleek verrassend droog, relatief rustig en er waren gelukkig weinig 'midges').

De afgelopen periode is er ook geblogd op ons Cycling Around The World fietsblog. Daar vind je vijf reisblogs, foto's en diverse korte videoclips.

Hieronder een uitgebreid fotoverslag voor de liefhebbers. In de onderschriften heb ik wat tips en praktijkervaringen verwerkt die nuttig kunnen zijn voor toekomstige Schotlandgangers.

Op de boot van IJmuiden waren nog niet veel fietsers te vinden. Met een man/vrouw of negen was het nog erg rustig op het fietsendek. Je bagage kun je op de fiets laten zitten. Dat scheelt gesjouw. Een enkeltje kostte tien euro per fiets.

We staan aan de rand van Newcastle en ik probeer de gpx track van de eerste route te vinden op mijn gps. Daarbij bleek wat verkeerd te zijn gegaan. Alle routes heetten daar 'Traject' wat het gebruik nogal bemoeilijkte ;-) Gelukkig zijn alle NCN routes die wij reden erg goed bewegwijzerd

Die fietsroutes volgen ook vaak paden en zeker het eerste deel langs de kust moesten we  om de haverklap door een hekje of over een supersmal bruggetjes/ Wel heerlijk rustig fietsen met mooie uitzichten op zee en de kust.

De eerste dagen was het koud en winderig maar gelukkig bleef het (meestal) droog

Tussen Edinburgh en Glasgow loopt een prima route langs kanalen. Groot voordeel: helemaal vlak :-)

Hekken waren er dus regelmatig. Deze zat op slot. Eigenwijs als we zijn tilden we  de fietsen er gewoon overheen. Later bleken er nog een paar afgesloten hekken te komen. Met al dat getil verrekte ik een schouderspier waar ik nog weken last van had ;-).

Anja tijdens één van de drie totaal verregende fietsdagen. Niet slecht voor een fietsreis van vijf weken!

Uitzicht op Castle Stalker. Toevallig eens geen ruine. Ruïnes zijn er nogal veel in Schotland omdat de Engelsen indertijd nogal hebben bruut hebben huisgehouden onder de Schotten.

Het National Cycle Network is echt één van de redenen dat je een leuke fietsvakantie hebt in de UK. 

Het voordeel van het voorseizoen (mei) is dat je soms helemaal aleen op het tentenveld van de camping staat. Rechts staan de campers maar daar was het al behoorlijk vol.  Verschillende keren stonden wij op campings waar geen plek meer was voor de kampeerder met caravan of motorhome.

Terwijl aan de andere kant van het water het verkeer voortraast over de drukke A82 fietsen wij over een piepklein weggetjes (en twee veerboten) naar Fort William dat aan de voet van die hoge besneeuwde bergtop (de Ben Nevis) ligt.

We steken over naar het eiland Skye. Op alle veerboten naar de westelijke eilanden kunnen fietsen gratis mee!

Wat een dag. De regen kwam met bakken naar beneden en de wind was ook niet mis... Een bruggetje bood even beschutting

De toestand van het Engelse wegennet is bedroevend. Vrijwel elke weg is bezaaid met 'potholes' en zeker als het wat drukker is kun je die als fietser soms moeilijk vermijden omdat er dan alweer zo'n enorme camper achter je zit.

Het was heel mooi op Skye maar wat een toeristische drukte. We werden elke dag ingehaald door hele kolonnnes campers en hebben we  het nog maar niet over de busladingen Chinezen.... en al die Duitsers, Fransen en Italianen in hun huurauto's.

Met al weer een veerboot steken we in drie uur over naar North Uist, één van eilanden van de Buiten Hebriden. Mooie witte stranden en blauwe zee hier. En natuurlijk de onvermijdelijke mist

Een eiland noordelijker (Harris) is ook erg mooi. Maar wat waaide het hier enorm. We hadden onze hele reis bewust grotendeels in noordelijke richting gepland zodat we  voordeel zouden hebben vande overwgeend zuidwestelijke winden. Dat bleek een goed idee te zijn! 

Helaas ging die wind de volgende dag over in een storm met windstoten tot meer dan 100 km p/u. Fietsen ging niet meer, lopen ging nauwelijks. Achter deze containers van een windmolenpark vonden we  nog enige beschutting. Toen de storm niet minder werd hebben we uiteindelijk maar een taxi gebeld. Die moest wel van 50 km verderop komen.

We laten de Buiten Hebriden achter ons en steken in alweer een uur of drie naar het vasteland over. In de verte het dorpje Ullapool waar de reis verder gaat. 

Een paar keer hebben we  wild gekampeerd. Er zijn veel zgn. Holiday Parks en Caravan Parks in Engeland maar daar kun je niet altijd terecht met een tentje. Dit was een mooi plekje met uitzicht op de rivier. Onze watervoorraad hadden we  kort daarvoor nog even aangevuld bij de 'public toilets' die je echt in elk dorpje aantreft.

Echt verstand van fietsroutes aanleggen hebben ze natuurlijk niet, die Engelsen. Want wees nou eerlijk, dan laat je fietsers toch geen voorrang geven bij elk boerenhekwerkje langs de route ;-)

En als je zelf die kant op wil hou dan rekening met dit soort hellingen. Meestal kort maar wel veel en vaak. We schakelden ons werkelijk suf. Eigenlijk was er vrijwel geen vlakke dag in deze vijf weken.

Maar de fietser die klimt zal ook genieten van mooie uitzichten

Zoals gezegd: uitstekende bewegwijzering. Een kaart of gps heb je maar zelden nodig

Twee keer namen we  de trein. De tweede keer van Edinburgh naar eindpunt Newcastle. Dit is de fietsenstalling in die trein, Er is plek voor maximaal zes fietsen en reserveren is dus noodzakelijk. 

"Kijk ik zie IJmuiden al liggen!"