De enige echte ligfietsenkiezer

Ga d'r maar aan staan! Je hebt het nog wat vage idee gekregen dat je wel eens een ligfiets zou willen kopen. Je tikt 'ligfiets' in op Google en van schrik koop je bijna een speedpedelec. Zo divers en ingewikkeld is dat hele ligfietsaanbod.

Er blijken tientallen verschillende varianten van het concept ligfiets te bestaan: met stroomlijn, zonder, kleine wielen, grote wielen, stuur onder of boven en dan zijn er ook nog eens speciale ligfietsen zoals een (schrik niet) roeifiets!  Je zit met de handen in het haar want als je die ligfietsers zelf vraagt wat de meest geschikte ligfiets is dan krijg je evenzovele vaak tegengestelde antwoorden. De enige opmerking die regelmatig terugkomt is dat je moet proefrijden. Én dat je in hemelsnaam wel fatsoenlijke banden moet monteren!

Maar zo ver ben je nog helemaal niet. Je wil eigenlijk een simpel advies dat je al een beetje in de goede richting duwt. Nou, en dat komt mooi uit want uitgerekend vanaf vandaag is de Enige Echte Ligfietsenkiezer online. Beantwoord een paar simpele vragen en al na twee minuten weet je het: dit zijn de drie typen ligfietsen die het beste bij jou passen.

Ook als je al een ligfiets hebt is dit een ideaal ding. Je weet gelijk wat je tweede en derde fiets gaan worden. Nog nooit was de 'n=n+1' regel zo makkelijk in praktijk te brengen.

Details voor ligfietsnerds
De Ligfietsenkiezer maakt gebruik van de website tryinteract.com waar je allerlei testjes en quizzen kunt maken. Elk mogelijk antwoord op de zeven vragen die je voorgeschoteld krijgt is door mij gekoppeld aan één of meerdere ligfietstypes. Aan het einde krijg je de drie best scorende ligfietsen te zien. Zo eenvoudig is het.

De gebruikte inhoudelijke informatie en foto's van ligfietsen heb ik zonder blikken of blozen van de websites van diverse producenten en ligfietswinkels geplukt. Sorry hoor, maar door deze kiezer gaan jullie straks veel meer fietsen verkopen ;-).

Wat begon als een geintje werd na een tijdje toch een min of meer serieus projectje. Volgens mij klopt het aardig ;-) maar er zitten vast en zeker lacunes in. Heb je dus suggesties over betere vragen of antwoorden? Laat maar weten: hieronder is ruimte zat! Wie weet komt er dan een versie 2.0.

Start de Echte Ligfietsenkiezer

Naschrift
Op 1 maart een vraag over de gewenste kostprijs van een nieuwe ligfiets toegevoegd inclusief de mogelijkheid deze keuze over te slaan.

Brandstof voor de benen

Ik moest vandaag voor een boodschap naar Vorden. Een boodschap die ik overigens ook prima in Laag Soeren, Eerbeek of Brummen kan doen maar die dorpen liggen me simpelweg te dichtbij. Een retourtje Vorden is ruim 60 kilometer en dat vind ik net een mooie afstand. Zeker als de februarizon record na record verbreekt.

Op een gegeven moment was ik dus in Vorden en ik parkeerde mijn fiets keurig bij het fietsenrek van de Welkoop. Ik stond nog maar ternauwernood met één been naast de fiets of er kwam al een oudere dame op me af. "Oh wat een leuk ding zeg...  Mooi hoor en ook zo'n bijzonder mooie kleur..."

Na vijf minuten shoppen bij de Welkoop stond ik alweer buiten. Een vijf liter jerrycan grasmaaimachinebenzine rijker. Ik zette de blauwe jerrycan naast de fiets toen ik achter mij een stem hoorde: "Oooh hebbie d''r een motortje ingebouwd? Op dat spul loopt mien grasmaaier ook zo goed..."  Het was opnieuw zo'n Vordens oud vrouwtje. Blijkbaar komen die 's ochtends veel bij de Welkoop.

Oooh hebbie d''r een motortje ingebouwd?

Ik legde haar uit dat ik geen motortje had maar wel benen en dat ik op dat spul ging koken. Haar in verbazing en verwarring achterlatend reed ik het parkeerterrein af en begon aan de terugreis naar Dieren. En het leek verdraaid wel of ik inderdaad een motortje had dat op grasmaaierbenzine liep. De teller gaf meestal ruim boven de 30 aan en dat is voor mij en mijn fietsje best wel snel.

Thuis zat Anja in de achtertuin heerlijk van de zon te genieten. "Hoe ging het?", vroeg ze. "Nou ik heb echt lekker doorgereden, het leek wel of ik wind mee had", antwoordde ik. "Weet je hoe dat komt?", zei ze. Ik keek haar vragend aan alhoewel ik natuurlijk exact wist hoe dat kwam. "Door dat warme weer is de lucht veel minder dik en dan fiets je dús véél sneller", antwoordde ze triomfantelijk. "Tja, nou je het zegt, dat is het natuurlijk", zei ik zo neutraal mogelijk. Zo gaat dat in een relatie ;-).

Die verrückten Holländer mit ihren fahrenden Kisten...

Ik had het moeilijk afgelopen week. Het was een periode waarbij ik telkens naar de keuken liep om een grote zak krentenbollen op het boodschappenlijstje te zetten en dan later weer terug liep om diezelfde krentenbollen weer weg te vegen. Moeilijk hoor, het leven is geen krentenbol!

Ik wilde zaterdag namelijk heel graag met Mooi Twente naar Duitsland maar mijn ervaringen met de vorige twee Mooi Twente-ritjes hadden een nogal hoog vochtpercentage. Daar had ik nu even geen zin meer in. Ik analyseerde dagelijks de vijfdaagse weersvoorspelling tot in detail maar moest al vrij snel vaststellen dat ik gewoon tot het weerbericht van vrijdag zou moeten wachten. Maar toen zag het er ook veelbelovend uit.

Met een grote zak krentenbollen vertrok ik om kwart over zeven naar het Oosten. Oh ja, en het waaide dus nogal. Niet zoals in het westen waar velomobielrijders vooral binnenshuis tochtjes maakten maar toch.... Waarschijnlijk vanwege die wind rolde ik als op vleugels gedragen naar Hengevelde waar we uiteindelijk met z'n zevenen aan de Eerste Internationale van Mooi Twente begonnen.

Jongens, jongens 't is toch altijd weer mooi fietsen in het oosten van het land. En als je dat nog niet al van plan was moet je beslist eens een Mooi Twente ritje inplannen. Als ik als pensionado met een oudere fiets uit Dieren naar Hengevelde even op en neer kan rijden, nou dan kan iedereen dat ;-).

In Twente is het dus mooi maar het ging afgelopen zaterdag toch echt om die grensoverschrijdende fietservaring. Een stukje door Duitsland, het land waar de wegen breder en de stukken taart groter zijn.

Ongeveer halverwege de tocht reden we het parkeerterrein van Landgasthof de Haarmühle op. In de zomer is hier het enorme terras open, waar honderden gasten achter literpullen schuimend bier zitten. Omdat het nu winter was, brandde binnen een enorm haardvuur en was het behaaglijk warm.

Parkeren bij de Haarmühle. Veel reacties en vragen ;-)

"Möchten zie etwas essen oder nur etwas trinken?" vroeg de ober. Voor de eerste Mooi Twente rijder z'n Nederlands-Duitse woordenboekje te pakken had ging de beste man al verder "Oh ik zie 't, ik breng de kaart wel ev'n... "  Ja jullie horen het goed, zó internationaal is het bij de Haarmühle.

"En goed eten onderweg", had Anja mij op het hart gedrukt. Dat doen je dan maar, je wilt geen gedonder thuis. 
Ik koos uit de 'Rustikalen Lekkerbissen' de 'Brotmahlzeit Westfälischem Knochenschinken'! 

Terug was het andere 'Kuchen', we moesten met z'n zevenen tégen de wind in. Dat beloofde nog wat voor de lange reis naar huis. Gelukkig kent de Twentse gastvrijheid geen grenzen en mochten we bij Huize Tonnie nog even recupereren met een typisch Twents huismerkdrankje.

De eerste kilometers op weg naar huis had ik toch wel wat last van dat ene huismerkdrankje, het was een beetje in de benen gezakt;-).  Ergens halverwege sneuvelde de laatste krentenbol en iets na vijven rolde ik Dieren binnen. Anja had als verrassing voor 'dappere fietsers met tegenstorm' een Gouden Carolus Tripel in huis gehaald. Met 165 kilometers achter de rug zakte die pas echt goed in de benen...

"Wat voor kleur fietser ben jij?" (Teambuilding met LOL)

Anne-Lisa was een beetje nerveus. Het was het in deze tijd van moordende concurrentie in de teambuildingsbranche erg lastig om leuke iets grotere klussen binnen te slepen. Als zzp'er moest je het toch vaak doen met de kruimels die de grote teambuildingsjongens lieten liggen. Maar nu had ze , na een pittig intake-traject, iets moois te pakken. De landelijke ligfietsvereniging wilde ligfietsers beter samen laten fietsen en daardoor de acceptatie van dat ligfietsen vergroten. De vereniging wilde graag gedisciplineerde beleefde clubjes ligfietsers op de weg, dat was de 'target' die ze had meegekregen. En daarom was ze op deze vroege zondagmorgen in februari onderweg naar Zutphen. Daar zou de eerste pilottraining plaats moeten vinden. "Probeer het eerst maar eens met die jongens van LOL...", had de voorzitter tegen haar gezegd, "...dat zijn vriendelijke types die je het niet gelijk al te moeilijk zullen maken."

Nadat ze haar autootje had geparkeerd, best wel goedkoop hier op het platteland, wandelde Anne-Lisa om 9.00 uur de Houtmarkt in Zutphen op en deed de deur van het Volkshuis open. Er bleken er al een man of drie aanwezig te zijn. Ze had zich nog maar net voorgesteld of ze kreeg al de vraag wat voor fiets ze had. Toen ze vertelde dat ze een Twingo had viel iedereen even stil  "Nou ja een QV heeft ook vier wielen", opperde iemand, "...en die mogen ook gewoon mee". Ze snapte er niks van alhoewel die opmerking blijkbaar grappig was gezien de reacties van de inmiddels elf ligfietsers. Stuk voor stuk mannen. daar was ze ook al voor gewaarschuwd door het NVHPV-bestuur.

"Het gaat er om dat jullie je persoonlijke kleur gaan ontdekken", vertelde Anne-Lisa na een inleiding over het hoe en waarom van deze ligfietsteambuildingsdag. "De vereniging wil daardoor jullie motivatie en groepsgevoel een 'boost' geven.  De NVHPV ziet namelijk graag dat jullie professioneel en zakelijk interacteren met andere verkeersdeelnemers, bijvoorbeeld als je tijdens een tocht een bila'tje hebt.  Het gaat om uiteindelijk om beter te leren samenfietsen, om verbeterde communicatie, het verhogen van jullie energie én door een ontdekkingsreis naar elkaars competenties  een optimaler ligfietsgevoel ervaren." "Oh, gewoon een LOL ritje dus?", opperde een wijsneus in het gezelschap.

Op de flipover van Anne-Lisa werd het duidelijk uitgelegd...

"Ik ga jullie groepsprocessen onderweg observeren en dan hebben we ergens tijdens jullie pauze de evaluatie. Welke route gaan jullie rijden?"  "Als je geen gpx-track hebt kun je het beste achter Paul aanrijden", zei één van de fietsers,"want die rijdt meestal wel ergens achterin. Die met die gele fiets."

Eenmaal onderweg bleken er ineens meerdere gele fietsen te zijn. Het was nog een heel gedoe die sliert van velomobielen en drie gewone ligfietsen te volgen. Als snel verdwenen ze glibberend over beijzelde fietspaden uit Anne-Lisa's gezicht. Ze hadden in elk geval wel lol in het fietsen, dat zag ze wel heel duidelijk. Maar dat groepsproces, en die samenwerking! Oh lieve hemel, daar was nog een flinke efficiencyslag te maken. Die mannen deden maar wat, dat was wel duidelijk!

Pas in Hoenderlo kreeg ze de hele sliert weer te pakken. Er zou gestopt worden bij de Boer'nkinkel en daar had ze dan ook keurig geparkeerd. Maar er kwam helemaal niemand. Pas later kreeg ze een appje: "We zitten verderop, de Boer'nkinkel is dicht ;-)."

Warm appelgebak mét slagroom

Een paar straten verderop zat de hele club al aan warm appelgebak met slagroom en koffie. "Ik deel nu wat blanco kaartjes rond", zei Anne-Lisa, " en ik vraag jullie op te schrijven welke kleur fietser je bent..."  De antwoorden die opgeschreven werden verrasten haar.  Minimaal drie hadden 'geel' ingevuld. één zelfs 'mooi geel' , er was iemand die vond dat ie blauw was, twee waren wit en er was zelfs iemand die 'blauw-zwart'  had ingevuld.

Van haar hele verhaal kwam helemaal niks meer terecht. En toen ze dat eenmaal geaccepteerd had en in gesprek raakte met die mannen bleken het hele gezellige kerels te zijn. Een beetje eigenwijs misschien maar toch....

Toen Anne-Lisa de fietsers uitzwaaide hoorde ze, net voor het wegrijden, er eentje zeggen : "Top, dat de NVHPV het gebak betaalt maar volgende maand doen we weer een gewóón LOL-rondje. En als ze weer meewil moet ze wel op de fiets komen."

En eigenlijk was dat zo ook wel beter, dacht Anne-Lisa. Sommige dingen wil je niet veranderen. En zo zou ze dat ook zo rapporteren aan het NVHPV-bestuur.

Naschrift
Wil je de volgende keer meefietsen met zo'n beslist niet kleurloos LOL-ritje? Meld je dan aan!