Erbij stilstaan...

Wie kent ze niet, de kruisen, de kaarsjes en de tegeltjes in de berm. Het zijn de zgn. berm- of wegmonumentjes voor (meestal jonge) verkeersslachtoffers.

Sommige gemeenten en provincies hebben er zelfs regels voor opgesteld. Maar regelgeving blijkt een gevoelig onderwerp. De provincie Noord-Brabant hanteerde bijvoorbeeld de regel dat een bermmonument maximaal drie jaar mag blijven staan. "Maar er was niemand in huis die het aandurfde de nabestaanden na drie jaar te benaderen met de vraag het gedenkteken op te ruimen", meldt een provinciewoordvoerster. (Bron de Volkskrant)

Wat dit met velomobielrijden te maken heeft? Op mijn dagelijkse woonwerk route passeer ik twee van dit soort monumentjes. Al maanden fietste ik er redelijk gedachtenloos aan voorbij.

De eerste zie ik meestal niet eens, die ligt iets van het fietspad af verborgen in het groen. De tweede valt me, op de heenweg, des te meer op. Het is een uitgebreid monumentje dat voor een velomobielrijder op ooghoogte voorbij komt.

Een tijdje geleden besloot ik te stoppen om te zien voor wie die monumentjes waren opgericht. Om er letterlijk en figuurlijk even bij stil te staan.

voor Nick

Vlakbij Dieren staat een mooi houten kruis in de berm. Drie plantjes, twee waxinelichtjes en een hart van kralen. Het is voor de 22-jarige Nick uit naburig Doesburg die op dinsdagmorgen 11 januari 2011 met zijn auto in het Apeldoorns Kanaal belandde. Hij werd vermoedelijk verrast door de gladheid toen hij rond 6 uur 's ochtends over de Kanaalweg reed. Hij overleed later in het ziekenhuis.

11 januari 2011

voor Nicky

Een heel eind verderop, zo'n 3 km ten zuiden van de rand van Apeldoorn, wordt Nicky herdacht. Lichtjes, een kruisje en veel speelgoedautootjes.  Het 5-jarig jongetje is 13 september 2008 omgekomen, nadat hij met zijn fietsje onder een tractor was gekomen. Hij is op deze plek plotseling de weg opgeschoten en was op slag dood.

13 september 2008

...en weer verdergaan

Beide monumentjes zijn, ook na al die jaren, goed onderhouden. Blijkbaar zijn het punten langs een weg die familie en vrienden helpen om verder te gaan. Het voorziet in een behoefte, met of zonder regelgeving van de overheid.

Ook ik ben weer verdergegaan...