Over de Snelfietsroute Apeldoorn - Dieren

Het snerpende geluid van de wekker maakt me met één klap wakker. Buiten hoor ik nog wat regen door de regenpijp naar beneden gorgelen maar volgens het weerbericht zouden die buien nu grotendeels weggetrokken moeten zijn.

Ik rol uit bed en begin aan mijn vast ochtendritueel. Eerst maar ontbijten dan de rest. Na een half uur ben ik bijna klaar om te vertrekken.  Ik trek m'n fietsschoenen aan, doe m'n helm op en loop naar de garage om de dagelijkse tocht naar Apeldoorn te beginnen.

Daar staat ie, m'n ouwe trouwe gele Strada 94. Niet meer de nieuwste maar nog steeds 'going strong...'. Een velomobiel is eigenlijk onbeperkt houdbaar.

Als ik door Dieren Noord fiets, is het rustig als altijd. Het is nog vakantietijd, de meeste mensen liggen of nog in bed, of zijn op vakantie.

Het eerste stuk is het rustig doortrappen, maar nadat ik de Kanaalweg ben overgestoken kan alweer jaren echt het gas erop. Die Kanaalweg is nu stukken rustiger dan in de tijd dat ik met velomobielen begon, zo omstreeks 2012.

De economische crisis waar we toen in zaten hebben we  allang achter ons gelaten, samen met de ideeën van onbeperkte eeuwigdurende economische groei en het even onbeperkt kunnen gebruiken van fossiele brandstoffen. HPV'en is alweer een hele tijd een sterke ontwikkeling. Een velomobiel? Je ziet ze echt heel veel tegenwoordig. Met name dan natuurlijk de E-versies. Velomobiel.nl schijnt binnenkort met een luxe tweezitter te komen. Met ondersteuning natuurlijk. Die keuze is er bij al hun modellen.

Vlakbij die Kanaalweg dus, is één van de opritten naar de Snelfietsroute Dieren - Apeldoorn (de SDA). de SDA ligt er nu alweer heel wat jaren, en ik heb gebruik gestaag zien toenemen. De Provincie Oost- en Midden Nederland bespreekt binnenkort een voorstel om het aantal rijstroken van twee te verdubbelen naar vier! Goeie zaak want tijdens de spits hebben met name die supersnelle E-VeloTilts wel veel extra ruimte nodig. Het is niet ongebruikelijk dat ik met snelheden van meer dan 70 km per uur ingehaald wordt. Gelukkig is het aantal van deze superfietsen nog beperkt want eigenlijk gaan ze te hard voor de SDA waar 30-50 de norm is.

Ik passeer al snel het knooppunt Eerbeek. Altijd even goed opletten daar. Nog niet alle gebruikers van de snelfietsroute zijn ook echt snel genoeg. Verdwaalde recreanten op gewone fietsen bijvoorbeeld, kunnen nog wel eens voor kleine files zorgen.

In rood het Snelfietsroutenetwerk in de driehoek Dieren - Apeldoorn - Deventer.
De minimumsnelheid op het hele netwerk is 30 km per uur....

Heerlijk dat supergladde asfalt wat wegzoemt onder mij nieuwe Schwalbe Marathon SDA radiaalbanden. Sinds twee jaar zijn deze banden, met een rolweerstand van bijna nul, nu te koop. Zelfs ik fiets in mijn niet-ondersteunde Strada 94 hier nu 45 km p/u met twee vingers in de neus. Op zolder heb ik nog een setje historische Marathon Lente banden hangen. Met van die spikes. Weet je nog? Dat was in de beginjaren nog wel eens nodig, maar de SDA heeft een volledig (met aardwarmte) verwarmd wegdek. Niks gladheid en sneeuw.

De SDA begint dan iets te stijgen naar wat vroeger de snelweg A50 was. Nu zijn daar nog twee rijbanen open; alleen voor internationaal vrachtverkeer en personenverkeer met speciale vergunning. De andere rijbanen zijn nu het domein van snelle fietsers in alle maten en soorten. Apeldoorn glijdt aan mijn linkerzijde voorbij. Geen afslagen, geen stoplichten, geen knopjes die te ver weg staan. Op de teller staat een geriefelijke 42 km per uur. Snel zat voor mij. Grote transparante schermen houden me uit de wind.

In mijn spiegels zie ik twee Questen naderen. Zo te zien van een recenter model, de meesten zijn nog steeds geel maar de neus is tegenwoordig heel anders van vorm. Ze passeren me en natuurlijk zwaaien we even ;-) De velomobiel community op internet is nog steeds actief. De ANWB (ja die bestaat nog) heeft al eens een poging gedaan ons in te lijven maar is weggehoond. De echte velonaut is nog steeds een ongebonden vrije vogel.

Oh, nu even opletten. Door het vertellen van dit hele verhaal mis ik bijna de afslag Apeldoorn Noord. Daarna kan ik er pas bij Vaassen weer af en keren mag niet en gaat hier niet. Knipperlichtjes aan en ik rol ontspannen de wijk Zuidbroek binnen. Nog drie km naar het werk! Bij de eerste de beste kruising zie ik met grote snelheid één van die oudere hybride benzineauto's naderen. Heeft ie me gezien, denk ik...

En op dat moment wordt ik in één klap wakker van het snerpende geluid van de wekker. Het is vrijdag 9 augustus 2013, half zes in de ochtend. Buiten hoor ik nog wat regen door de regenpijp naar beneden gorgelen maar volgens het weerbericht zouden die buien nu grotendeels weggetrokken moeten zijn.

Welke dromen zijn er nu mooier dan toekomstdromen?