"I Wish You A Heavy Christmas..."

Afgelopen donderdag liet ik mij (waarschijnlijk) voor het laatst dit jaar in S94 zakken voor de woonwerk rit naar huis. In het grote kantoor achter mij sputterde de kerstborrel nog wat na maar ik vond dat het tijd was om het werkjaar af te sluiten. De kerstvakantie kon beginnen.

Traditioneel hoort bij die kerstborrel de uitreiking van het al even traditionele kerstpakket. Je weet wel, zo'n grote kartonnen doos met een opdruk van gestileerde sneeuwvlokken, sterretjes o.i.d, een flinke laag opvulstro en daartussen verstopt de nodige etenswaren.

Tot voor twee jaar was aan dat kerstpakket een andere traditie verbonden: nl. die van het thuis gezamenlijk uitpakken. Om bij elk artikel dat tussen het stro vandaan kwam te roepen: "Oh lekker, dat komt wel op!", of  "Nou dát geven we wel weg...".

Maar sinds ik in Apeldoorn werk, en met S94 heen en weer pendel, is die laatste traditie helaas verdwenen. Een ongeopend kerstpakket in mijn velomobiel meenemen gaat niet meer. Ruimte zat in zo'n Strada maar niet voor een zware en grote doos. En om alleen om die reden met de trein te gaan? Nee, dat zag ik niet zitten.

Het viel me overigens wel op dat de fietsenstalling opmerkelijk leeg bleef die donderdag terwijl het parkeerterrein uitpuilde! En dat allemaal door zo'n kerstpakket.

Niet iedereen waardeert zo'n pakket..   ( foto van WindwalkerNLD )

'T was even passen en meten maar door slim in te pakken paste, anders dan vorig jaar, zelfs mijn schuimdeksel nog achter het stoeltje.

Op weg naar huis  ontdekte ik waarom sommigen een lichtgewicht carbon versie van de Strada of Quest bestellen. Ik was een kilo of acht zwaarder geworden. En elke keer als er opgetrokken en geaccelereerd moest worden (en dat is best vaak op mijn route) trokken die kerstpakketkilo's als een sleepanker aan mijn fiets. Voor mijn gevoel was ik traag en zwaar geworden. Maar ach, wat maakte het uit.

Ik zong zachtjes "I wish you a heavy Christmas...I wish you a heavy Christmas...and a happy New Year!",  en de 30 kilometer naar huis rolden eigenlijk toch als vanzelf onder de banden vandaan. 

Een uurtje later duwde ik S94 de garage binnen. Een snelle rekensom leerde mij dat ik dit jaar met 7266 fietskilometers kon afsluiten. In 2012 waren dat er 5554, maar toen begon ik pas vanaf eind februari serieuze afstanden af te leggen. Volgend jaar weer verder!

Naschrift: het waren toch niet de laatste kilometers. Met LOL fietste ik daarna nog de eerste LOLiebollentocht.