Optocht langs het hoge water

Onderweg naar Zutphen zal ik het al: de IJssel stond hoog

Twee  jaar geleden toerde ik al eens met LOL door Carnavalsgebied. En afgelopen zondag bleek dat we weer midden in dit mallotenseizoen onze maandelijkse tocht zouden moeten maken. Op Whatsapp werd al nerveus gecommuniceerd: Hoe Vermijden We Het Carnaval? Niemand had er zin in zich vast te rijden in een file van praalwagens en hossende bewoners van de Zutphense binnenlanden. Die gegarandeerd voor een deel in kennelijke staat zouden zijn.

Bij het vertrekpunt Het Volkshuis in Zutphen was het daarom niet één twee drie duidelijk welke route 100% carnavalsveilig zou zijn. Vooruit, dan maar een keer langs de IJssel. Waar we, als het goed was, geen onlollige gezelligheid tegen zouden komen. Terug moesten we dan weliswaar tegen de wind in maar aangezien elke deelnemer die dag een velonaut was, leek dat geen groot probleem.

Iedereen was 'Vollverkleidet'

Carnaval gaat nooit helemaal aan ons voorbij. Met zo'n velomobiel ben je namelijk altijd al verkleed. 'Vollverkleidet'  zeggen onze oosterburen toch als ze het over gestroomlijnde fietsen hebben? Da's niet voor niks. Die zondag was zelfs Wim niet als roeifietser verkleed. Wel had hij ter compensatie een nogal opvallend Giant-shirt aangedaan. "Als ik dat shirt draag krijg ik veel respect van de heren wielrenners", wist Wim nog te melden. Wij maakten dus gewoon onze eigen optocht! Vijf gele en drie witte praalwagentjes. Bomvol lollige gezelligheid en alles natuurlijk rond het thema duurzame mobiliteit! Alaaf! In polonaise achter onze routeprins: Arjen d'n Eersten!

Korte stop bij openluchttheater Oxerhof. Net op de grens tussen Gelderland en Overijssel.

We slingerden ons om Deventer heen naar het noorden. Aan de rand van die stad maakten we de traditionele koffiestop bij huize Pieter Jan. Pieter Jan zelf fietste niet mee; hij bleek nog razend druk te zijn met het opruimen in zijn gloednieuwe woning die hij 3 weken geleden betrokken had. Leuk idee trouwens om eens bij een LOL-ler thuis koffie te drinken.  "Maar als jullie een keer in Dieren willen stoppen dan moet ik het wel van te voren weten...", hoorde ik Anja bij thuiskomst zeggen. Ze wil dan namelijk een onuitwisbare indruk maken met haar wereldberoemde Dierense Appeltaart ;-)!

Het veer van Olst naar Welsum

Hoog water in de IJssel

Tegen de zon en de wind in terug naar Zutphen...

Bij Olst staken we een sterk gestegen IJssel over. Daarna was het bikkelen tegen de wind in. Na bijna 100 kilometers bereikte ik om een uur of half drie de bebouwde kom van Dieren. Op de Molenweg kwam me al een vreemd uitgedost voertuig tegemoet! "Verdorie...", dacht ik, "...ook hier houden ze van dat beregezellige carnavalsfeest". Een paar honderd meter verderop hoorde ik bonkende geluid van dweilorkestjes en ander oer-Dierens feestgedruis.  Ik kon nog nét op tijd afslaan en via een slinkse omweg Huize Mooi Geel veilig bereiken.

Ook Wim maakte een verslag van deze tocht