woensdag 5 april 2017

De dag dat ik mijn achterwiel verloor...

Ik stond ergens aan de rand van het dorpje Leuvenheim. Nog geen half uurtje eerder was ik vertrokken voor een heerlijk tochtje; waarschijnlijk door de Achterhoek maar dat weet je met mij tegenwoordig nooit zeker.  Ik probeerde al voor de tweede keer Anja te bereiken maar die was of niet thuis of ze hoorde de telefoon niet. Anja zou dus geen onderdeel van de oplossing van mijn probleem worden.

Want ik had een behoorlijk probleem daar in het buitengebied. Nog maar net daarvoor was ik de spoorlijn van Dieren naar Zutphen overgestoken, toen ik 200 meter verder ineens een enorm schurend geluid bij het achterwiel hoorde. En, heel vreemd, ik had ook geen aandrijving meer. Even dacht ik nog dat de ketting eraf gelopen was (voor of achter?) maar dat luide schurende geluid bij het achterwiel baarde me veel meer zorgen. 

Ik rolde een stuk weiland in en stapte uit. Niks bijzonders te zien. Geen brandlucht, geen witte of zwarte rook, geen scheuren, geen scheefhangende fiets. Ik verwijderde het derailleurkapje en ik zag direct dat het niet goed was ;-). Nou moe, het hele achterwiel was eruit gevallen. Dit zou iets bijzonders worden. De dag waarvan ik dacht dat die nooit zou komen. Mijn eerste echte officiële pechgeval met een velomobiel. 

Dit zag ik daar achter in de fiets. Oh jee!
Ik draaide de fiets om, verwijderde het wieldoekje en een dikke bout en even dikke tussenring vielen in mijn handen. "Oh is dat alles", dacht ik nog optimistisch. Het achterwiel was intussen vanzelf weer op z'n plek gevallen, als ik aan het wiel draaide bewogen de pedalen. Dat was het goede nieuws.

Het minder goede nieuws was dat ik geen passende steeksleutel in mijn vm-tas had. Daarom probeerde ik dus Anja te bellen want die kon dan snel met de e-fiets naar Leuvenheim rijden. Ik was immers nog maar een km of  zeven onderweg. Maar waar zijn de dames als je ze echt nodig hebt? In elk geval niet in de buurt van een telefoon! 

Als een aangespoelde walvis ligt S94 aan de rand van Leuvenheim
"Improviseren Paul, improviseren..." mompelde ik in me zelf. Hoe krijg je zo'n bout vast zonder steeksleutel? Nou gewoon met de hand vastdraaien en dan héél voorzichtig terugrijden naar Dieren. Ik was nog maar net 500 meter onderweg toen ik bij een boerderijtje een grote bestelwagen van een installatiebedrijf zag staan. De achterdeuren stonden wagenwijd open en gunden mij een blik op een indrukwekkende verzameling gereedschap. Daar zat vast en zeker de oplossing van mijn probleem tussen.

"Welke maat moet je hebben?", vroeg de installatieman. Ik had geen enkel idee maar het bleek dus een nummer 13 te zijn. Tien minuten later, ik had intussen ook nog eens 100 vragen over mijn fantastische fiets beantwoord, kon ik op weg naar huis. Nog steeds in een bescheiden tempo want ik vertrouwde het niet helemaal. 

Zijn jullie ook wel eens een achterwiel verloren? En kwam je daar toen ook op tijd achter?  Bij Pé Koomen liepen de moeren vandaag er ook al af. Dat kan geen toeval meer zijn.

Ik vroeg ook advies aan velomobiel.nl want die hebben er tenslotte echt verstand van. Ik kreeg razendsnel een uitgebreid antwoord:

"Het kan best zijn dat de bout en moeren aan de andere kant niet goed aangedraaid zijn geweest. Maar er kunnen andere oorzaken zijn. Het draadeindje dat rechts uit de as steekt (waar de twee moeren op gedraaid worden) zit er in gelijmd, als die lijm niet goed vast zit kan alles los lopen. De pakket van naaf cassette body en tussen bussen wordt op elkaar gedrukt door de bout met dikke ring links bij het wiel en de dubbele moer met dikke ring aan de rechter kant, gaat één van de kanten los dan schuift het wiel op en valt de vertanding uit de cassette body met als gevolg geen aandrijving meer. Controleer of het draadeindje nog vast zit in de as, draai de twee moeren rechts goed tegen elkaar vast en daarna ook de bout links. "


23 opmerkingen:

  1. Hoi Paul,

    Het is mij ook al eens overkomen, midden in Heemstede, en toen ik daar op mijn knietjes naast de fiets zat om met mijn 13mm sleutel het wiel weer vast te zetten kwam er iemand heel beleefd vragen of dit nu een ligfiets was.
    Ik kon het niet laten om te antwoorden dat dit nu zo'n knielfiets was.

    Sinds ik iemand bij mijn eerste OBT zag stranden met hetzelfde probleem, maar die was dan ook nog de hele M8 bout kwijt, heb ik in mijn VM-tas een reserve M8-bout, en een paar 13 mm sleutels, dus dat kwam die ene keer dat het mij gebeurde goed van pas.

    Nu weet ik dat je de linker- én de rechterkant van de asbevestiging goed tegen elkaar moet vastdraaien (met twee 13mm sleutels tegelijk).

    Groet

    Erwin en Tante Lies

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je, ik heb de zaak slechts eenzijdig aangedraaid. Daar ga ik nog ff naar kijken.

      Verwijderen
  2. Oei.. maar gelukkig viel het mee... Bij mij crashte Strava vandaag en raakte ik de gegevens van een hele snelle rit kwijt, veel erger! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Als het goed is Paul, heb je bij je velomobiel een driehoekige velomobieltas gekregen met daarin speciaal gereedschap, o.a. een astrekker en rechte en kromme sleutels. Dat hoort bij de uitzet. Of daar ook een sleutel 13 standaard bij zit, kan ik nu even niet checken want niet thuis.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee 13 zit daar niet standaard bij IMHO. Anders had ik 'm wel bij me gehad ;-).

      Verwijderen
  4. De linkerbout is in mijn Quest-tijd nooit vanzelf losgeraakt, de rechtermoeren en het gelijmde draadeinde wel eens. Tijdens een tocht in Duitsland gebeurde dat. Ik merkte dat er iets aan de hand was doordat het schakelen achter niet meer zuiver verliep, en doordat in bochten de achterband soms de wielkast raakte. En natuurlijk doordat uiteindelijk de vertanding het freewheel verliet... Achteraf waren dat beginnende signalen dat het 'pakket' zoals vm.nl dat zo mooi noemt, iets naar rechts was gaan schuiven. Is dus wel iets om bedacht op te zijn. Een steeksleutel 13 had ik gelukkig bij me, en 8 en 10 overigens ook (mocht een van de voorophangingen er onderweg af moeten).

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Misschien kunnen de techneuten in Dronten eens een hoovermobiel ontwikkelen, dan valt dit alvast niet meer voor!
    Je hebt wel goed geïmproviseerd. Defecten leiden tot creativiteit. Dat is goed voor de grijze cellen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi Paul,
    Allemaal toeval maar ik kon echt niet meer repareren, de inbusbout zat gedeeltelijk in één van de twee moeren waarin een afgebroken deel was blijven zitten, morgen met de fiets op de kar naar Dronten dan komt alles weer goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik had mijn gereedschapstasje wat lichter gemaakt, maar nu zit de sleutel 13 er weer in, samen met een platte contra, om twee moeren vast te zetten.
    Overigens nu aan mijn derde velomobiel toe, maar nog steeds zonder velotas. Kennelijk bevallen deze zo goed dat niemand het in een velomobiel laat staan bij inruil. Er moeten toch veel mensen zijn met meer dan 1 tas!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Onlangs ben ik bijna mijn linker voorwiel (DFXL) verloren. Ik had al eens eerder meegemaakt dat het boutje voor de bevestiging een beetje losgetrild was en had er voor de zekerheid een stukje tape over geplakt. Echt strak aandraaien lukt niet, dan draait het wiel niet meer zo soepel. Maar onlangs was de bout er toch bijna helemaal uit getrild. Ik bemerkte al een rara tik tijdens het fietsen en thuis schrok ik me een ongeluk toen ik het zag. Ik ga met max 70 km/u van een heuvel af...
    Misschien wat locktite?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bij mijn Alleweder heb ik destijds ruime tijd besteed aan het vinden van ringetjes in de juiste maat om te zorgen dat bij het vastdraaien van de bout het wiel niet zwaarder ging lopen maar dat er ook geen speling op de as ontstond. Uiteindelijk zelfs een ringetje wat bijgevijld om het helemaal perfect te krijgen. Misschien ook een oplossing voor jou?

      Verwijderen
    2. Ik ben gisteren bij Intercitybike geweest en het probleem is opgelost door een iets langer busje in de naaf tussen de twee wiellagers te plaatsen. Paar tiende mm langer. Nu kan ik de bout strak aandraaien en blijft het wiel toch soepel draaien.

      Verwijderen
  9. Ik heb in 205 Mm Questen al veel meegemaakt, maar dit nog niet. Wel weglopende voorwielen, waardoor je EN de bocht niet meer omkomt EN je je remkracht kwijt raakt. Zelfde principe: bout of moer die losloopt en wiel dat van de as af schuift.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Logisch dat er op een gegeven moment moertjes lostrillen, ondanks locktite e.d. vanwege de trillingen die ze honderden zo niet duizenden uren ondergaan.

    Als je dat wilt voorkomen moet je als fabrikant splitpennen gebruiken die verhinderen dat het moertje eraf kan lopen.

    Ik vind het wel grappig : aan de ene kant gaan kopers en fabrikanten uit hun plaat om velomobilen zo licht mogelijk te maken, aan de andere kant moet je als serieuze toer of afstands rijder wel een pak gereedschap meenemen wat weer aanzienlijk gewicht toevoegt.

    Betrouwbaarheid zal ook weer in zekere mate met gewicht te maken hebben. Een bekende uitspraak is : "als het niet breekt hebben we het te zwaar gemaakt" :-)))

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Je kunt ook wat titanium gereedschap meenemen, een steeksleutel 12x13 mm kost dan slechts €153,19.....
    En dan wordt, behalve je gereedschaps-set, ook je portemonnee lekker licht.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Misschien kun je zelf een gaatje boren in de bout of het tapeind en er een splitpen door doen...dat is - heel eigentijds verwoord "gewichtsneutraal" - omdat het materiaal dat je met boren weghaalt waarschijnlijk net zoveel weegt als het splitpennetje. ( Dat voor gasten die schuim op de mond krijgen bij de gedachte aan een tiende gram meergewicht aan hun fiets ;-)))

    En het is zeker lichter dan een steeksleutel, die je dan daarvoor niet meer hoeft mee te nemen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat wordt lastig voor de bout aan de linkerkant van het achterwiel. Die zit in de as.

      Verwijderen
    2. Borg ring dan ? :-))

      Ik zal van nieuwsgierigheid eens kijken. Misschien moet ik het ook wel aandraaien :-)

      Verwijderen
  13. he waar ken ik dit nou toch van geen gereedschap :). Volgens mij lag dat standaard bij mij in de fiets altijd een zware fiets maar geen boormachine oom een gaatje te boren,
    Oliebollentocht ofzoiets dergelijks

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ik heb dit met mijn Mango ook meegemaakt, toen ik na 18 km woonwerkverkeer nog 200 meter vannhus was. bij de Mango heb je 2 imbussleutels nodig om de as vast te zetten.
    Later heb ik nog 2 keer gemerkt dat de as los was geraakt, en kon ik de as met de hand weer terugschiiven. Het duurt denk ik wel een paar uur voordat hij er helemaal uit schiet, dus je kan in principe altijd thuis komen.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ik heb het één keer gehad, grappig genoeg op weg naar velomobiel.nl. Gelukkig niet gebroken of helemaal los, maar voldoende los om slecht te schakelen. Ik heb wel voldoende gereedschap bij me (en ik weet hoe het te gebruiken 😉), en kwam dus zonder heel veel vertraging in Dronten. Sindsdien doe ik een drupje loc-tite op enkele van de kritische bouten (achterwiel links in elk geval, voorwielen zelf nog niet gehad maar is ook een goed idee).

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ik vind het in elk geval goed dat er eerlijk verslag gedaan wordt van mankementen aan jullie velomobiel(en). Maar ik doe hetzelfde met de DF.
    In geval van "nooit last van" of "begrijp niet wat je bedoelt" probeer ik het dus zelf te fiksen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen