Een velomobiel op het trikeplein

Ik weet niet hoeveel jaren het geleden was dat ik de Fiets- en Wandelbeurs bezocht maar het moet in een grijs verleden zijn geweest. Volgens mij was het toen nog in de RAI. Waar vroeger ;-) nog een bezoek veel nieuwe informatie op kon leveren is het nu toch meer een dagje uit. De meeste informatie over  reizen en fietsen haal ik nu van het internet.

Anja's ongepoetste fiets met eigen foto als achtergrond....

Maar dit jaar was het anders. Omdat onze fietsavonturen in het buitenland ook op de website van Santos worden gepubliceerd kregen we een tijd geleden een telefoontje. Of Anja's fiets op de beurs mocht staan? Bij voorkeur in nog niet schoongemaakte toestand met veel authentiek Argentijns stof erop. Nou, dat vonden we geen probleem. Dat was dus reden één om naar Utrecht af te reizen. Om Anja's fiets te zien ;-).

Daarnaast wilden we  nog een lezing meepikken over fietsen in Georgië, als inspiratie en informatie voor een mogelijke najaarse fietsbestemming. En wat informatie verzamelen bij een zeer beperkt aantal regiostands. Dat was dus reden twee.

"En het Ligfietsplein dan Paul?" Klopt dat was dus een hele mooie derde reden. Ik was benieuwd hoe de NVHPV en drie ligfietswinkels zich zouden presenteren. De informatie over wat daar te doen zou zijn was overigens wel heel sumier. De Ligfietspleinpagina op de FWB website was op z'n minst gezegd beperkt. Als kopfoto een onscherpe foto ("...dat is scherptediepte Paul!") van een rode fietsschoen en de aankondiging dat de Strada DF er te zien zou zijn. de Strada DF..?.  Da's toch de fiets die nooit in de handel is gekomen ;-) ?

Op zaterdag waren Anja en ik mooi op tijd in Utrecht. Met onze e-tickets konden we zo doorlopen. Echt héél druk vond ik het eigenlijk nergens. 'Het publiek was in meerderheid ongeveer net zo grijs als ik.

Over reden één en twee voor ons bezoek ga ik het niet uitgebreid hebben. Behalve dat wij het 'best wel cool' vonden om zo in de Santos stand te staan. De lezing over Georgië was ook interessant: de fietsreizigers bleken hun reis voortijdig te hebben afgebroken vanwege hellingen van 20%, temperaturen van boven de 40 graden en bloedstollend verkeer. Wie weet gaan we toch nog. Verder maakten we een rondje langs een aantal regiostands waarbij je ervoor moest oppassen niet ongemerkt een paar kilo folders te verzamelen. ;-)

Op het Ligfietsplein, dat vrijwel naast de Santos stand lag, was het rustig maar zeker niet stil. Vier partijen: de NVHPV, ACE, Elan en Maia promootten daar het ligfietsen. De drie winkeliers bleken het hele plein volgeparkeerd te hebben met vooral trikes. Nadat het jaren een beetje een vreemde eend in de Nederlandse ligfietsbijt was, voor mensen die niet om wilden vallen, lijkt deze blote driewieler ineens salonfähig te worden. Bij ligfietsclub LOL zie ik tot mijn verbazing het aantal trikes gestaag groeien. Ze fietsen zelfs mee bij reguliere LOL-toertochten!

In 2016 schreef ik al eens over trikes en waarom die in Nederland veel minder populair zijn dan in het buitenland

Medewerkers van de winkels liepen rond en beantwoordden vragen van bezoekers. En je kon dus ook proefrijden (op zo'n trike). En dan was er dus ook nog de NVHPV zelf. De vereniging had geloof ik wel vier vrijwilligers per beursdag weten te strikken. Die liepen in duidelijk herkenbare truien met NVHPV logo rond. En als klapper had de vereniging een heuse velomobiel weten te regelen. Dat bleek geen Strada DF te zijn maar een gewone DF. Het was de fiets van één van de Sijbrandijs, vertelde voorzitter Roel van Dijk me. Ze waren maar wat blij dat ze die fiets hadden kunnen organiseren.

Aan de kop van de stand stonden manshoge lichtbakken met professionele foto's van HP Velotechniek. Inderdaad met trikes erop. De eerlijkheid gebied mij wel te melden dat er ook wel een paar 'gewone' ligfietsen te zien waren.

Het was goed dat de ligfietsvereniging en drie ligfietswinkels de handen ineen geslagen hadden. Samen sta je sterker, da's wel duidelijk. Die ene velomobiel, waar je alleen maar naar mocht kijken, vond ik wel wat mager. En ik stel me zo voor dat je als ligfietsgeïnteresseerde ook wel wat andere modellen  (ook die op twee wielen) had willen zien.  Of de deelname van de NVHPV aan deze beurs zinvol of zelfs succesvol te noemen was, is (voor iedereen )heel moeilijk te beoordelen.  Dat ligfietsen wel wat promotie kan gebruiken is wel duidelijk en dit was in elk geval een goed moment daarvoor.

Tot slot: wil je een écht uitgebreid verslag van deze beurs? Lees dan de twee blogposts van Belle op Kampeerwijzer.com.

 Ligfietsplein

Ligfietsplein

Onder andere hiermee kon je het probeerparcours op. Dat parcours grensde direct aan het Ligfietsplein. 

Goed geregeld: duidelijk herkenbare vrijwilligers. Ik vind dit logo nog steeds erg geslaagd.

De DF van de zoon van Ymte. De onbewuste boodschap hierbij: zo'n gestroomlijnde ligfiets ziet er 'cool' uit maar is dus bijzonder kwetsbaar. En dit is dus dezelfde fiets die je van Daniel Fenn met een stuk hout af mag rossen? 

Niet schrikken! ik heb er alleen maar opgezeten. Het is wel een levensloopbestendig model met opstaphulp, dus dat past wel bij mij ;-)

Proefrijden kon ook met deze 'Ik wil ligfietsen maar mijn man niet'  fiets. De Hase Pino.

E-bike merk Brinckers bouwt mee aan de snelste fiets te wereld? Dat zou die enorme snelheden wel verklaren...

Hier gaat iets helemaal verkeerd. "Nooit meer zadelpijn"? Dan moet je toch echt op het Ligfietsplein zijn! 

Anja legt aan een bezoekster van de Santosstand uit dat dat beslist geen roest op haar fiets is, maar écht Argentijns stof

Behalve Frank van Rijn werden er in de Stantostand ook veel minder bekende fietsers ;-) uitgelicht.