"Voetballen is niet chill, ik wil naar een race kijken...."

Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst en misschien dat het met het ligfietsen toch nog goed gaat komen, dacht ik toen ik op de Cycle Vision (schrijf je dat nou wel of niet aan elkaar?) een kort gesprekje tussen twee jongetjes opving. De een wilde gaan voetballen maar het andere kereltje gaf het antwoord dat je in de titel leest! Het komt allemaal goed en met de Cycle Vision zelf ging het ook beter dan vorig jaar.

Vlak voor de start van de afvalrace

Toekomstige ligfietser in actie. Of heeft ie er thuis al twee of drie staan?

Vorig jaar schreef ik een positief kritische blogpost over dit ligfietsevenement. Dat als het zo doorging ik in 2018 beslist niet meer naar Amsterdam zou gaan fietsen. In de commentaren daaronder buitelden de meningen over elkaar. Nog nooit kreeg ik zoveel reacties op een post. De CV en de toekomst daarvan leefde wel degelijk.

Op ligfiets.net was de CV commissie eindelijk eens zo verstandig geweest een routesuggestie te doen voor het laatste stuk. Mooi langs de Amstel en alleen het stuk over de Amstelveensweg was traditioneel Amsterdam klotefietsen ;-). Die routesuggesties hadden er al veel eerder moeten zijn want de grotestadsvrees van velomobielrijders en ligfietsers is één van de redenen dat mensen niet komen.

De hele LOL-delegatie die vrijdag om een uur of elf uit Voorst vertrok was vet tevreden over de 'vernieuwde' route.  En de aanvliegroute via de randmeren blijkt keer op keer perfect voor een sliertje velomobielen.

Het kampeerterrein dat mogelijk parkeerterrein wordt

En dan was er natuurlijk nog het vernieuwde programma. Behalve de bekende saaie races ;-) waren er estafettevarianten en races over een hindernisparcours. Paulus den Boer (velomobiel.nl) hield weer een uitgebreide Knutsel-aan-je-velo workshop en er was een verrassend succesvolle tweedehands markt. In die markt had ik in eerste aanzet erg weinig fiducie maar in de loop van de zaterdag verschenen er allerlei fietsen en ontstond er een levendige handel. Er werd daadwerkelijk gekocht en verkocht. Er was zelfs iemand die mij vroeg waar ze lid van de vereniging kon worden!

LOL was er dus al vrijdagavond. Om een uur of zes reden we  het terrein op en zetten snel onze tentjes op. Naar later bleek onder de rook van een ijverig wietrokend Duits detachement. We wandelden naar de Halve Maen in Sloten (verrassend dorps onder de rook van Schiphol) waar ik de traditionele Duivelse Saté bestelde. En hele serie biertjes om op verantwoorde wijze het vochttekort aan te vullen.

Eigenlijk eet ik altijd vegetarisch ;-) Behalve als ik in Sloten ben

Het ontbijt en lunch systeem met bonnen beviel me wel. 

Ik slaap nogal licht dus ik had mijn oordopjes ingedaan toen ik naar bed ging. De volgende ochtend hoorde ik verhalen over harde muziek om 3:00 uur, kwakende kikkers en gesprekken in het Duits ;-). Ik kon er niet over meepraten.

De CV-organisatie verstrekte een superhandig klein papiertje met daarop het hele programma. Daardoor was ik op tijd in het velodrome om de clinic voor beginners te bekijken. Het leek mij ook echt wel cool om langs de bovenrand van de baan te scheuren maar ik ben bang dat ik een ietsepietsie snelheid te kort kom. Bovendien ben ik te lui om mijn fiets schoon te maken. Maar er waren een paar beginnende waaghalzen en ik hoorde één daarvan twee keer met veel lawaai na beneden donderen.

DF-bananen

Ik kon deze DF rijder bijna een hand geven....

De zondag begon met het inpakken van de tent en de start van de zes-uursrace. Ik vind het altijd moeilijk te begrijpen dat er mensen zijn die zes uur lang rondjes willen rijden op een baan. Maar dat ligt aan mij, ik ben nu eenmaal geen sportmens. Dat je de rondetijden live kon volgen was een mooie verbetering voor het publiek.

Ach, wat maakt het ook allemaal uit. Voor mij draait de hele CV vooral om de fietsreis ernaartoe en weer naar huis (met LOL) om er ter plekke een beetje te ouwehoeren en fiets'n te kiek'n. De CV was dus voor mij geslaagd. Ik kom volgend jaar gewoon weer.

Heerlijk zonnetje en elke keer dat fantastische geluid van voorbij razende velo's...

In het Velodrome hangen talloze illustere wielershirts met een verhaal

En als je dan ook nog toevallig hoort dat volgend jaar het hele feest misschien wel niet meer in Amsterdam gehouden kan worden biedt dat een leuk perspectief voor 2019. Het grasveld waarop we met z'n allen zo knus kampeerden wordt omgebouwd tot parkeerterrein. Een alternatief vinden is niet zo eenvoudig, want wij van de NVHPV willen binnen- en buiten kunnen racen én ernaast kunnen kamperen. Het hele circus is van harte welkom in het Oosten hoor!

Met de wind mee scheurde de LOL-delegatie naar het oosten. Behalve een lichte lunch in Almere Haven kon niets ons meer tegenhouden. Met in totaal 265 CV-kilometers reed ik de Strada de garage in. Volgende jaar weer en ik ben benieuwd waar...

Foto's kiek'n?
Mijn hele serie staat op Facebook (ook zonder account te zien ;-)
.