Cycle Vision 2018

Ik bezoek al een aantal jaren het ligfietsevenement Cycle Vision. 'De'  Cycle Vision wordt het meestal genoemd, waarschijnlijk omdat het 'hét' ligfietsevenement van het jaar is, of zou moeten zijn. Ik herinner me nog goed mijn eerste CV in 2012 (want zo korten ligfietsroutiniers dé Cycle Vision in een gesprek meestal af ;-). Daar ging ik nog op een OV-fiets naar toe.

Dit was dus De CV 2012 bij Lelystad. 

Daarna was ik al heel snel een velobikkel en reed ik op eigen kracht naar Venray en naar Amsterdam. Altijd op één dag, 'even' op en neer. Ik vond een kort bezoek van een paar uur eigenlijk altijd voldoende. Je pakt een vleugje race mee, je slenterde wat langs de kraampjes van de ligfietswinkels en op het probeerparcours keek je met een schuin oog naar die vreemde ligtweewielers die je daar op eigen risico kon uitproberen. En, last but not least, je ouwehoerde wat met medeligfietsers.

Leuk, maar volgens sommigen niet leuk genoeg. Je moest een heel weekeinde kamperen om een CV écht te ervaren. Nu heb ik tegenwoordig alle tijd dus ik besloot voor het uitgebreide pakket te gaan: vrijdag heen en zondag terug mét twee keer ontbijt en kamperen. Met de heren van LOL vanzelfsprekend want daardoor wordt het allemaal extra leuk. De rit heen en terug is beter te behappen en met z'n allen én met een kilo bier ;-) voor de tent voer je al snel een goed gesprek.

Omdat ik nog nooit gekampeerd had met de Strada was het inpakken wel even passen met meten

De Vaude Mark II light staat

Vrijdag

Vrijdag was er nog niet veel te beleven. Samen met Wim, Casper, Edwin en Thomas fietste ik om een uur of zeven Sportpark Sloten op. Er stonden al best veel tenten. We zochten een vlak stukje uit, zetten onze tentjes op, gingen douchen en wandelden op zoek naar een warme hap het verrassend pittoreske Sloten in, Het lijkt een dorpje op het platteland terwijl Schiphol hemelsbreed maar een paar kilometer verderop is. Konden we gelijk bijkomen van de toch altijd wel 'enerverende'  tocht door Amsterdam. Hoe je 't ook bekijkt en organiseert, de aanrijroute is en blijft voor provinciaaltjes in velomobielen niet bepaald een plezierritje.

Zaterdag

Het ontbijt in de in de kantine van Olympia was prima in orde. Met een paar bakken hete koffie werd ik langzaam doch aangenaam wakker. Om 9.00 uur startte de 1-uurs race. Net zoals alle races dat weekeinde superleuk voor de deelnemers. Voor de toeschouwer die geen partner of anderszins supporter van een racer is, is het nogal saai. En dat terwijl ik net wakker was van die drie koppen koffie ;-).

Prima ontbijt. Op zondag zelfs met heerlijke watermeloen

Om de zoveel minuten flitsen er velomobielen en ligfietsen voorbij. Tsja, en dat is het dan. Dan was de 200 meter met vliegende start op de binnenbaan wel wat leuker. Het lijkt me supercool om met mijn Strada hoog die steile kombocht in te vliegen en dan een high five te doen met de Radler reclame op de bovenste rand. Maar ja, dat mocht ik niet want ik had mijn fiets niet schoongemaakt.

Van de lezingen had ik de velomobielreparatieworkshop van Paulus den Boer wel willen bezoeken maar ik was even te druk met het onderhouden van sociale contacten. Het schijnt erg interessant geweest te zijn hoorde ik her en der. Volgend jaar moet Paulus dat nog maar een keer doen.

Dat binnenbaan racen was wel 'cool'

Later op de middag fietsten LOL-lers Bas en Emil het terrein op. Die hadden met hun open liggers flink moeten ploeteren tegen de wind in. Respect. Die gingen ook mee uit eten, weer bij de Halve Maen in het pittoreske centrumpje van Sloten.

Zondag

Op zondag draaide het in het LOL-kamp vooral om de geestelijke ondersteuning van Casper. Die ging namelijk, heel stoer, in een open Strada, de 3-uurs race rijden. We hadden afgesproken dat ie na de finish een uurtje zou krijgen om z'n tent af te breken en wat bij te komen. Maar ook geen seconde meer ;-). Aan de toertocht (is die eigenlijk wel doorgegaan?) zouden we niet deelnemen want we  hadden allemaal nog meer dan 100 kilometers voor de boeg.

Als je een Strada hebt wil / moet je wat aan je stroomlijn doen

Whhhoesjjj daar flitst er weer een voorbij

Onmiddellijk na de finish van de 3-uurs race zag ik her en der al snel tenten plat gaan en fietsers vertrekken. Het moet een saaie boel geweest zijn terwijl nog een man/vrouw of 18 monomaan hun rondjes draaiden voor de 6-uurs race. Dat moet een hele opgave zijn geweest!

Over de terugweg deed ik exact vier minuten korter over de 125 kilometer  naar Dieren. Ik had al het gevoel dat ik een stuk harder fietste en dat klopte dus. Volgend jaar weer? Lees de evaluatie hieronder.  En, als je wil, geef je mening, daar weer onder.

Evaluatie

Het was dus voor het eerst dat ik de CV in zijn volle hevigheid mocht ondergaan. Voor ik in detail terugblik kan ik het beste mezelf citeren. Op de terugweg stopten we nog kort, vlak voor Apeldoorn. Edwin en Bas zouden daar afhaken en we waren alweer aan een bio-break toe. Ik zei toen:

"Bedankt iedereen, het was een geweldig leuk weekend. En het was ook nog CV."

Want eerlijk is eerlijk ik ga en ging vooral naar de Cycle Vision voor het leuke lange LOL-tochtje. Omdat ik toch altijd op één dag op en neer fietste was dat hele programma bijzaak. Ik had er geen tijd voor of ik was er simpelweg niet. Dit jaar mag ik uitgebreider terugblikken ;-).

Dit jaar was de Cycle Vision  'basic'. Omdat ik cyclevison.nl bijhield weet ik dat er een heleboel mensen knetterhard hebben moeten werken om zelfs deze basic variant van de grond te krijgen. Je wilt niet weten wat er allemaal bij komt kijken. Alleen al de kampeervergunning (beslist niet gratis) is al een kilo aan papier en regels. 'Thumbs up' voor al die mensen die bergen werk hebben verzet voor niet meer dan een 'lousy' T-shirt.

Ben je een racefanaat? Dan was het voor jou een geslaagde CV. Zeker als je achternaam begint mer de letters B, F of S. Kom je om twee dagen vooral te socializen met de bekende groep actieve ligfietsers dan ben je ook tevreden. Maar veel meer was er niet te beleven. Van diverse mensen hoorde ik dat ze, bij gelijkblijvend programma, volgend jaar niet meer komen. Dat geldt ook voor mij. Dat het $%#& fietsen is naar en door Amsterdam helpt ook al niet. "Gelukkig weer de fiets heel gehouden, maar het scheelde niet veel", las ik ergens op de sociale media..

Zo moet de CV niet. Een deel van de erfenis van de 'over the top' Cycle Vision in Venray

"Nou, nou Paul, je weet het allemaal wel weer erg goed te vertellen! Ga jij dus de CV volgend jaar organiseren?" Nee, dat niet, maar een heroverweging van het hoe en waarom van de Cycle Vision lijkt mij hard nodig. Wat bescheiden ideetjes heb ik alvast wel:

• Gráág een andere plek in het land. Centrale locatie, leuke aanrijroute voor fietsers. Apeldoorn heeft bijvoorbeeld een mooie wielerbaan. 
• Wedstrijden prima, maar dan wel op een baan waarbij je de hele wedstrijd kunt overzien
• Wedstrijden prima, maar laat op een groot scherm o.i.d. eens wat meer informatie zien over het verloop. Wie liggen er op kop, snelste ronde, gemiddelde snelheid etc. Die gegevens zijn er toch al. 
• Richt je vooral op de minder actieve leden van de vereniging (en niet op aspirant ligfietsers)
• Jammer dat geen enkele leverancier of winkel aanwezig was. Hebben die er echt geen zin meer in? Ik hoorde dat er wel weer gevraagd is naar een probeerparcours.
• Lezingen leuk! Zijn er geen ligfietsers die spannende verre reizen hebben gemaakt en daarover kunnen vertellen? Of eens een goed verhaal vanuit een andere fietsdiscipline? Maar niet weer de bekende insiders asjeblieft. 

Géén fout

De trap naar de kantine. Ook de weg naar de Cycle Vision 2018 is vast niet eenvoudig

Het is géén fout. De titel van deze blogpost is bewust gekozen: Cycle Vision 2018. Dat wordt misschien wel de eerste CV die ik ga missen (of niet). In juni heb ik altijd wel zin in een ver ritje dus ik hoop, alleen al daarom, dat het weer doorgaat.

Bekijk de volledige fotoserie op Facebook