Waar de Witte Wiev'n won'n...

"Jongens, we gaan deze keer naar Zwiep", werd bij de voorbereiding van de maandelijkse LOL-tocht gemeld. "Oh waar de witte wiev'n won'n", riepen ligfietsers met kennis van de lokale folklore. Een tocht met enig risico dus, want voor je het weet trekt zo'n wit vrouwtje je een Achterhoeks moeras in en er wordt nooit meer wat van jou en je Nazca Gaucho, je roeifiets of je velomobiel gehoord. Tot over tweeduizend jaar als een archeoloog jou en je fiets in verrassend goed geconserveerde toestand opgraaft bij de aanleg van de 224ste verbreding van de A1,

Nu was de Witte Wiev'n factor deze tocht niet extreem hoog want zoals bekend doemen deze dames vooral op uit dichte mistslierten. Zondag 7 april stond de zon echter al hoog aan de hemel toen een man of twaalf (of waren het er meer?) zich verzamelden bij het Volkshuis in Zutphen.

Iedereen zat net aan de koffie toen één van de LOL'lers ineens riep: "Moet je daar eens kijken, wat is dat nou?" Dat bleek dus Jeroen te zijn die zich op de Houtmarkt manifesteerde in een geheel DIY velomobiel. Een kruising van een WAW, een DF en een Strada gemaakt van vliegtuigtriplex én carbon. Een heel bijzonder voertuigje dat dan ook als een magneet op het ligfietspubliek werkte. "Knap gedaan", "wat weegt ie nou?", "hé geinig met tankbesturing!" waren een paar van de opmerkingen die ik hoorde. Het bleek nog een 'work in progress' maar al wel fietsbaar genoeg voor een rondje via Zwiep.

Bijzondere velo op de markt in Zutphen

"Maar mijn velomobiel is zo breed", lijkt Bart te zeggen ;-) 

Vliegtuigtriplex, waar nodig opgevuld

Lijkt op een...?

Alles zelf gemaakt. De verlichting moet nog worden ingebouwd

Detail

Wel gewone wielen ;-)

De neus

Het weer was overigens  zo geweldig dat je liever op een houten ligfiets zou willen zitten dan in een houten velomobiel, maar toch. In een zeer gemoedelijk tempo slingerden we naar het oosten. De kilomterteller stond vaak op 22 of 21 en ik vond dat het goed was. Zo'n relaxed typisch LOL-tempo waarbij iedereen kan meekomen.

In Zwiep was er dus behalve witte wiev'n van piepschuim en oude lakens ;-) ook koffie en appelgebak. Ik moet daar in de ban van één van de wiev'n gekomen zijn want ik bestelde een groot glas wit bier. "Op één wiel kun je niet rijden Paul", werd mij toegeroepen in een poging mij vol te gieten met nog twee  biertjes, want dat ben je met een driewieler verplicht. Ik kon mij gelukkig ontworstelen aan de witte betovering en zonder loodzware benen sloot ik aan bij de rest voor de terugweg.

Als je in de handen van deze witte dame valt dan ben je verloren

Veel open liggers deze keer, maar gelukkig  ook nog wel normale ligfietsers met hun velomobiel

Intussen was heel Nederland wakker geworden, en was met ebikes, racefietsen, steps, historische jeeps, motorfietsen, wandelschoenen en werkelijk elk ander nog denkbaar vervoermiddel erop uit getrokken. Na Zutphen puilden de fietspaden uit en moest ik een paar keer beroep doen op mijn inmiddels wat versleten oudere-ebiker-passeer-vaardigheden. Sluip tot vlakbij, druk stevig op de claxon en tik ze dan subtiel aan zodat ze de berm in rijden. ;-)

'T was weer mooi....!