vrijdag 19 april 2019

De velomobielfluisteraar

We hebben allemaal wel eens van die kwaaltjes, vooral als je een oudere fiets hebt. Er begint iets te piepen, er loopt iets aan, onder je stoeltje ratelt het, het loopt niet lekker of meer van dergelijk ongemak. In veel gevallen kun je dan met je eigen EHBFO-doos een eind komen. Je plakt die band, je smeert die ketting, je trekt een paar moeren aan en veel van die pijntjes en kwaaltjes verdwijnen als sneeuw voor de lentezon.

Heb je dan nog verder gestudeerd in de fietsgeneeskunde met als specialisatie 'velomobiel' dan kun je nog veel meer genezen. Maar als je nooit verder geleerd hebt of het is echt iets terminaals dan moet je naar een VMC in Dronten of Stadskanaal of een andere plek waar ze dat soort dingen kunnen. Daar wordt je fiets op de operatietafel gehesen en binnen een uurtje sta je genezen verklaard weer buiten.

Maar...er zijn zo van die fietsongemakken die ze ook dáár niet verhelpen kunnen. Ondanks talloze ingrepen blijft je velo naar links trekken, of hij fietst gewoon rete-zwaar of dat irritante geluidje is, na drie retourtjes Dronten, nog steeds niet weg. In die gevallen is er vaak meer aan de hand. En niet alleen meer, er is vooral iets anders aan de hand.

Wat ik nu ga vertellen is een bijzonder goed bewaard geheim in de velomobielwereld. Zo goed, dat (bijna) niemand het weet. En diegenen die het wel weten vertellen het slechts zelden door. Let dus goed op...

Heb je dus zo'n probleemfiets die zo irritant slecht rijdt dat je je er zelfs niet bij ligfietsclubs mee durft te vertonen... dan is hulp dichterbij dan je denkt.

Het begint ermee dat je over jouw ellendige fiets gaat bloggen, facebooken, instagrammen of twitteren. Dat is de namelijk enige methode waarmee hij jou zal vinden. Heb je dan je ellende van je af geschreven dan krijg je, als je geluk hebt en tot de uitverkorenen behoort, vanzelf een berichtje van ene V.F.  Met een setje gps coördinaten en een datum en een tijd. Meer niet.

Eerst kilometers lang over dit soort smalle bosfietspaden, dat is geen straf!
Steeds dieper het bos in...
Je zult dan merken dat die coördinaten zich ergens op de Veluwe bevinden, diep in de bossen. Je rijdt op die bewuste dag over smalle schelpenpaadjes steeds dieper het bos in. Tot je op een kruising komt waar je alle verharding achter je laat. Niets dan enkeldiep mul zand en eindeloze dennenbossen. Fietsen gaat niet meer en je zult je velo zwoegend door het zand moeten duwen. Tot je bij een hek komt en een smalle oprit. "V.F." staat er op dat hek. Achter dat hek staat een huisje en daar woont ie: de velomobielfluisteraar.

Hij zal je zwijgend ontvangen, zijn vinger op zijn lippen leggen en in de stilte van het bos zijn handen op de voorkant van je fiets leggen. Minuten gaan er voorbij tot hij knikt en je gebaart verder te komen. Dan is er natuurlijk eerst koffie met appelgebak en vertel jij wat het grote probleem is, volgens jou dan.

"Kijk", zegt de velomobielfluisteraar, "Jouw fiets communiceert vooral non-verbaal terwijl jij misschien wel voortdurend dingen tegen 'm zegt. Zoals: hou nou eens op met dat gepiep. Of, alweer een lekke band! Dat soort communicatie gaat dus niet bij jouw velo binnenkomen. Dat creëert een energetisch spanningsveld waardoor dingen in je fiets makkelijker kapot gaan. We gaan zo meteen buiten aan de slag met een korte werksessie volgens het InnerTeacher principe. Je zult zien dat er gelijk al resultaat is. Ik heb al gevoeld dat jouw fiets geen zwaar geval is. De Quantum Touch hebben we hier niet nodig en na één sessie kun je het verder zelf af..."

Tja, en veel meer mag ik er hier helaas niet meer over schrijven. Behalve dat er een rol zelfklevend klittenband en een SKS Rennkompressor bij aan de pas kwamen. Het wonder van de velomobielfluisteraar is en blijft alleen werkzaam als het zich in Veluwse nevelen kan voltrekken. Maar jullie hebben het nu vast en zeker wel begrepen. Als je dus echt bent uitbehandeld en opgegeven in Dronten (of waar dan ook) dan is er nog hoop. Altijd.

De hoofdpersoon uit dit verhaal reed diezelfde middag alweer naar huis met een werkelijk geruisloze fiets die weer fietste als nieuw. Het leek wel een wonder!



8 opmerkingen:

  1. 👍👍👍😉😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik overweeg een uitstapje naar de veluwe met mijn retezware, naar links trekkende, piepende, krakende waw!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. MMMM...ducktape en een fietspomp. Wat prutser en sharlatan! Simpel te verhelpen met ingestraald WD-40 en imbus 6. Fluisterend of schreeuwend gewoon door TvG idd op de Veluwe.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wel een beetje vreemd dat de mensheid bijna de bijbel afzweert, en dat we nu steeds meer met een copie God aankomen, en het een wonder noemen, techniek laat zich niet manipuleren. Het is goed, of niet goed. Ik zeg maar zo, "dood materiaal is geen baas".

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wij kennen dat pad ook, het pad der bezinning. V.F. staat voor Vakantie Fiets of Verkeerde Fiets. Het was de bedoeling dat je tot het inzicht kwam, dat je dat soort terreinen beter met je Santos kunt verkennen of een mountainbike ;-).

    BeantwoordenVerwijderen
  6. @Belle De fietsfluisteraar zegt dat je het geheim alleen via humor te horen krijgt. Je bent nu te serieus en moet dus nog eens terug vol humor om het geheim te horen te krijgen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. De VouwFietsfluisteraar,die piept als een vogel en vliegt weg als een opstijgende Velomobiel en beland uiteindelijk als een rijdend rust-object!
    ...of gewoon als een fiets in de bossen!

    Groet,

    Ramsus

    BeantwoordenVerwijderen