Zaten ze voor op de 'motorkap'? Zat er soms één vastgeklemd ergens naast m'n stoeltje? Ook dat weet ik niet meer, het was allemaal nogal vreemd. Wie het waren? Géén idee.
Het trappen ging ook nogal zwaar. Niet zo vreemd als je een drievoudige lading vooruit moet duwen, Zo langzamerhand begon ik me ook zorgen te maken. Ik hoorde gepiep en geknars en ik kreeg het overduidelijke gevoel dat de beide voorwielen heel snel onder hun last zouden gaan bezwijken. Het leek wel of ze al doorbogen. Zo kon het niet langer. Ik besloot te stoppen.
 |
| Met z'n drieën hierin of -op? |
En toen werd ik wakker...gelukkig net op tijd. Eigen schuld, dat krijg je ervan als je teveel velomobielblogs leest.
(een waargebeurd verhaal)
Verontrustend Paul....
BeantwoordenVerwijderenLOL !!
Die ken ik nog niet....wel dat ik een lange passagierstrein met fietstrappers op gang moest brengen en toen dat gelukt was ik op een rood sein afreed, en de knijprem maar niet genoeg remkracht gaf...voor een tribunaal van 12 rechters probeerde ik me eruit te lullen dat ik een rood sein had gemist, maar ze wilden niet geloven dat de remmen niet goed waren...haha.
Lollig he dat onderbewustzijn die aan het werk is als je rustig wilt slapen.
Maar alles beter dan toen ik mijn vrouw een enorme schop verkocht onder de dekens, luid schreeuwend KUTBEEST !!! omdat er een enorme Rottweiler kwijlend en met ontbloot gebit gebit op me af rende en hij sneller was dan ik....ik besefte dat ik het rennend niet kon redden en moest vechten voor mijn leven. Toen ik me omdraaide was hij er al en ik dacht alleen maar : alle kracht die ik heb met een noodschop zijn neus !! Gelukkig remden de dekens de meeste kracht...
En jou vrouw vind het nog steeds goed dat jij fietst?? lol
VerwijderenGelukkig is dit alles volstrekt normaal! ;-)))
BeantwoordenVerwijderen