donderdag 4 juli 2013

Een nieuwe zomer, een nieuwe route

Iedereen die dit weblog met enige regelmaat volgt heeft mij wel eens horen klagen over de kilometers die ik dwars door Apeldoorn moet afleggen. Vooral op de weg terug naar huis is het is het door alle drukte  goed opletten en slecht opschieten.

Maar alweer een week of zes geleden besloot de gemeente Apeldoorn de bestrating op een essentieel deel van mijn route te gaan vervangen. Op zich een goed plan, maar ik was aangewezen op omleidingsroutes die zich door of langs het centrum slingerden. Toen ik vorige week van een Apeldoornse collega hoorde dat dit nog wel twee weken langer zou gaan duren heb ik mezelf eens diep in de ogen gekeken. Ik was het gehobbel en geslinger zat!

Waarom keek ik niet eens naar een langere verkeersarme, maar wellicht net zo snelle route? Met extra doorrijden zou ik het omrijden goed kunnen maken. In de stad fiets ik immers zelden harder dan 30 km per uur.

Twee opties: westelijk om Apeldoorn of aan de oostzijde er om heen; met wat varianten. Studie met de Fietsersbond routeplanner in combinatie met Google Maps en -Streetview leerde mij dat er in het oosten een interessante optie op mij lag te wachten. Een drietal kilometers langer en met slechts een beetje stad erin.

En aldus geschiedde. De afgelopen twee weken ben ik op en neer gereden en het beviel. Voor Apeldoorn in zicht komt verlaat ik mijn geliefde Apeldoornse Kanaal en blijf oostelijk van de snelweg A50. Het is slingeren over rustige boerenweggetjes. Een paar 'goed opletten' -afslagen en -kruisingen en uiteindelijk drie kilometer voor mijn eindpunt steek ik de A50 over.

Dan is het uitrollen door nieuwbouwwijk Zuidbroek, een lange neus maken naar alle dealers aan de Apeldoornse autoboulevard (ga toch fietsen ;-) en ik ben op mijn bestemming.

Boven: typisch stukje oude stadsroute. Onder: typisch stukje nieuwe route.
Beide na ongeveer 22 kilometers fietsen van huis.
(Bron: Google Streetview)
Blauw: oude route: 26 km - Rood: nieuwe route 29,3 km

De snelste tijd afgelopen week: iets onder een uur voor een afstand van 29,3 km. De oude route dwars door de stad was 26 km. Als alles meezat kon ik dat in 55 minuten doen, maar meestal duurde het langer.

De oorzaak van dit geringe verschil? Er waren nu hele stukken waar ik gewoon door te blijven trappen uiteindelijk een kruissnelheid van ruim boven de 30 km per uur kon vasthouden. Alleen maar omdat er minder oponthoud is in de vorm van stoplichten, fietsers en kruisingen. Ja, zo simpel is het.

Waarom ik dit niet eerder bedacht heb? Ach, de mens is een gewoontedier. Ben je eenmaal aan iets gewend dan blijf je dat zo doen. Voordat ik S94 aanschafte fietste ik mijn 'oude' route al wel eens op de gewone fiets. Ik constateerde dat er voor een velomobiel geen obstakels waren en ging na aanschaf van de Strada letterlijk op de ingeslagen weg verder. Dat er zich voor een velonaut ook andere wegen openen had ik toen nog geen idee van. En al snel sleet die oude route in, en werd het een vaste gewoonte.

Toch ook weer een aardig doorkijkje naar menselijk handelen in het algemeen ;-).


13 opmerkingen:

  1. Voor mijn woon-werk-route kan ik grofweg twee verschillende routes nemen en daar tussen combineren. Ik heb het geluk dat ik na 500 meter het dorp uit ben en mijn werk aan de goede kant van Stad ligt. In totaal hoef ik (best case scenario) maar 2 voorrangskruisingen over te steken. Voor de rest kan ik gewoon doorfietsen. Door het centrum van welke stad dan ook kost altijd tijd. Omfietsen kan, zoals je ziet, al snel iets schelen in frustratie. Daarnaast zijn de extra kilometers mooi meegenomen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ik heb zelf ook een iets andere route genomen met de vm tegenover de open ligfiets en zelfs de bukker .
    ik heb zelfs een 4 tal verschillende routes om terug naar huis te rijden tegenover 3 om heen te rijden . afhankelijk van de dag van de week en het uur
    gewoon een beetje tijd extra rekenen en een proberen .

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Beter laat dan nooit, toch?

    Ik heb het maar 1 maand volgehouden om dwars door Hengelo heen te velonauten. Mijn omweg tussen Hengelo en Borne door is 3km langer (19 ipv 16), maar is zoveel rustiger en heeft maar 1 stoplicht, ipv 10+. Daardoor is het veel sneller (kijk maar naar mijn ritstatistieken), veel minder frustrerend en veel veiliger. En van al het groen word ik een ander (beter) mens.

    Alleen afgelopen winter werd ik door sneeuwval soms gedwongen weer door Hengelo te rijden. Die paar ritjes bevestigden mijn keuze alleen maar.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja in de winter zal ik wellicht moeten terugvallen op de goed geveegde fietspaden van de stad...

      Verwijderen
  4. Ik had precies datzelfde, en waarschijnlijk de meeste velomobielrijders met ons...een velomobiel is een fiets, maar rijd niet per definitie het lekkerst op (stads)fietspaden.

    Ontdekken dat een velomobiel het lekkerst en veiligst rijdt als hij kruissnelheid kan rijden zonder gehinderd te worden door iets.

    Gisteren merkte ik wederom dat ventwegen, jaagpaden, boerenwegen, en rustige 80 wegen veel lekkerder ( met kruissnelheid ) doorrijden dan fietspaden.

    Vandaag hoorde ik dat ik tegelijkertijd in Lelystad aankwam ( thuis ) als mijn collega's op het station ( moesten nog naar huis ) vanuit Amersfoort...ze hadden een vertraging gehad van 11 minuten en daardoor een aansluitende trein gemist...het veel voorkomende lot van menig forens.....ik heb dus met een fiets de trein in reistijd verslagen ;-))

    En ik vond zelf met kruissnelheid door de weilanden bollend, dat het eigenlijk heel erg genietbaar was te fietsen. Veel beter dan hutjemutje in een trein met vreemden, of tussen de opgefokte haastrijders op de snelweg.


    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. val jij je werkgever effe mooi af. we moeten oppassen dat we dit niet te luid omroepen, dan krijgen we velomobiel files en raakt Quezzzt zn baan kwijt ;-)

      Verwijderen
    2. Welnee, je schreef zelf in een onleesbaar lange muur van tekst - wat tot gevolg heeft dat letters voor de meest doorgewinterde lezer op hiërogliefen beginnen te lijken - dat trein en (vouw)fiets een ultieme combinatie zijn, zelfs in staat om de auto in een aantal situaties te beconcurreren.

      Dat ziet mijn werkgever, daar kan mijn werkgever wat mee.....die handvol zonderlingen die in rijdende bananen fietsen interesseert ze geen (mili)seconde. Noch mijn collega's die veel later thuis kwamen dan ik....het feit alleen al dat ik die afstand moest fietsen was erg afschrikwekkend....kan me er wat bij voorstellen want vandaag met de auto aan het grootste gedeelte van de rit 130 km/u deed ik er nog 50 minuten over....

      Verwijderen
    3. :-))) da's toch flinke tijdswinst met de auto. Hoe langer je in een velomobiel zit, hoe minder belangrijk zoiets begint te worden.

      Verwijderen
  5. Ook hier heel herkenbaar. Ik heb de keuze tussen 2 parallel lopende wegen. De ene met een apart fietspad, de ander alleen fietssuggestiestroken. Alleen het aparte fietspad is voorzien van stoeptegels en de fietssuggestiestroken hebben heerlijk asfalt. Mijn keuze was snel gemaakt :-).

    BeantwoordenVerwijderen
  6. De kortste weg is altijd de mooiste, was een mooie sketch van Bram en Freek ooit. Voor ons velomobielers is omrijden vaak een betere optie, met nog mooie routes als extraatje.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Leuk als je keuze's kunt maken in je route, dat kan bij mij helaas niet, er loopt maar 1 weg tussen Kinsarvik en Tyssedal.......

    BeantwoordenVerwijderen
  8. I have the fortune to travel before the rush hours start and have a great fast morning route. I take a longer route home to use better roads. I just wish I lived further away from work as I am having lots of fun commuting. Still I change the route sometimes just to make it longer on the way home.

    BeantwoordenVerwijderen