Van de drup in de regen

Vorige week was het nat, erg nat. Ook zal zong de regenguru van Hetregentbijnanooit zijn gebruikelijke lied, nu klopte het even niet. Bijna elk ritje werd wel geplaagd dat natte goedje van boven. Het ideale seizoen om stil te staan (zo weinig mogelijk ;-) bij de combinatie van velomobielrijden en regenachtig weer.

Als ik van huis of werk vertrek check ik dus de Buienradar. Als Hetregentbijnanooit een guru is dan is de Buienradar een orakel. Beiden zijn niet 100% betrouwbaar, maar ze hebben wel vaak gelijk. Als ik vanaf kantoor naar huis vertrek probeer ik mijn vertrektijdstip bovendien af te stemmen op de passerende buienfronten. Dan helpt het Buienorakel zeker.

Regendruppels op een Strada

Maar welke fasen doorloopt de klassiek cabriorijdende velomobilist van eerste drupjes tot gutsende stortregen? Ik zette het allemaal op een rijtje.

Code Blauw (de eerste spatjes, een buienfront aan de horizon)
Zoals gezegd: ik fietst dus altijd dekselloos. Van een paar spatjes trek ik me nog niks aan. Ik steek een natte vinger in de lucht om de windrichting te peilen en inspecteer de voorbijtrekkende wolkenfronten op regenvaardigheid. Niet dat dit ritueel ook maar iets helpt maar je voelt je even 'in control'. Ook al ziet het er slecht uit ik fiets rustig door.

Code Geel (echte regen!)
Van die eerste regen trek ik me nog niks aan. Als het niet harder gaat fiets ik gewoon door. Bij donker weer gaat nu de verlichting aan. Mijn bril veeg ik af en toe druppelvrij. Deze fase kan ik heel lang volhouden. Dat de bovenkant van m'n shirt nat wordt maakt me niet uit. Thuis of op het werk hangt droge kleding.

Serieuze nattigheid

Code Oranje (serieuze regen, fietsers met regenpakken en voetgangers met paraplu's)
Nu komt een moeilijk moment. Wanneer ga ik stoppen om het schuimdeksel achter het stoeltje vandaan te halen? Het is onvermijdelijk, ik weet het, maar ik heb zo'n hekel aan stoppen. De vraag is bovendien hoelang ik nog door mijn brillenglazen zal kunnen kijken. Met +2 kan ik gelukkig ook zonder door het verkeer. De NVHPV sjalie die ik de laatste Cyclevision scoorde blijkt uit te munten in het opvangen van ijskoude regendruppels die langs de nek naar beneden willen lopen. Een ideaal ding. Als er een Code Rood aan zit te komen is het zaak tijdig daarop te anticiperen.

Dit zou een gevalletje Code Rood zijn, maar ik zit binnen ;-)

Code Rood: (het komt nu werkelijk met bakken naar beneden)
Als ik m'n helm nog op heb gaat ie nu af. Het water begint in m'n ogen te lopen en om dat te stoppen pak ik mijn gele Fietsersbondpetje uit de rechtervelomobieltas. Met de klep ver over de ogen getrokken, weggezakt achter m'n schuimdeksel kan er met gepaste snelheid doorgereden worden. Als het ook nog eens donker is gaat de snelheid er helemaal uit. M'n bril heb ik dan al een tijdje niet meer op.  Alhoewel het schuimdeksel mij verrassend goed droog houdt begint er nu toch hier en daar wat nattigheid naar binnen te lopen. Opspattend water komt via de voetengaten naar binnen. Maar ik voel me nog steeds op en top een 365-dagenfietser!

Ai, ik bedenk me nu pas dat ik met dit stukje het bekende gele mannetje wel weer eens wakker gemaakt kan hebben!

Zijn er soms inventieve lezers die goedkopere hoe-overleef-ik-de-regen-tips hebben dan die ene dure van dat gele mannetje? En hoe doen jullie dat als je brildrager bent en echt niet zonder kunt? Ik hoor het graag :-).

N.a.v. dit bericht kwamen er ook op Twitter een aantal suggesties voorbij.