donderdag 22 september 2016

The Battle: S94 vs. OV

Als velomobielrijder weet je het: jouw fiets is de ideale 365 dagen fiets én de ideale lange afstandsfiets. In lente, zomer, herfst en natuurlijk de hele ijzige winter fiets jij door, en de afstanden die je aflegt zijn niet misselijk.Velomobielrijders zijn kilometersvreters die pas over 'afstand' praten als het meer dan honderd kilometer is. Enkele reis dan wel te verstaan.

Een bekend verhaal waar ik mezelf ook wel een beetje in herken. Maar de 'proof of the pudding is in the eating'. Afgelopen woensdag deed zich weer eens een mooie testsituatie voor. Voor het waterschap mocht ik een serie foto's gaan maken. Op drie locaties die niet al te dicht bij huis lagen. Achtereenvolgens moest ik bij Eemdijk zijn (waar de dijk wordt verbeterd), bij het gemaal Malesluis (iets zuidelijker bij Soest) en ten slotte bij de rioolwaterzuivering aan de rand van Amersfoort (waar in een innovatieve installatie poep en pies tot kunstmest wordt verwerkt).

Mijn opties zijn dan beperkt. Al dertig jaar bestuur ik geen auto meer dus de mooie dienstauto's konden in Apeldoorn blijven. Openbaar vervoer? Het leek me een mijl op zeven. Dan maar liever met de mooie gele.

Het startpunt Eemdijk is slechts 70 kilometers van Dieren. Een op-en-neertje zou dus uitkomen op ruim 150 kilometer. En dat kan ik :-). Ik vertrok lekker vroeg en was uiteindelijk voor vier uur 's middags weer thuis. Moe maar voldoen, heet dat geloof ik.  Eenmaal gedoucht en met een biertje op de bank begon toch twijfel toe te slaan. Was ik met de optie OV + lopen niet sneller geweest? Ik besloot het het uit te rekenen! Het bleek uiteindelijk een spannende wedstrijd te worden die ook anders af had kunnen lopen.

Van uur tot uur


Na één uur
Aan het einde van het eerste uur is Paul in de fiets nog niet echt op gang gekomen. Hij passeert net Hoenderlo. Een slechte nachtrust knaagt nog aan zijn benen.

OV Paul zit op dat moment prinsheerlijk in de trein ergens halverwege Apeldoorn en Amersfoort. Het gaat allemaal moeiteloos.

Na twee  uur
Paul passeert net hartje Barneveld en maakt eens mee wat het is om midden in een extreme scholierenspits te fietsen. 'T is nogal een kinderrijk gebied hier, meende ie al te weten. Vlak voor Barneveld heeft hij al tientallen groepen van vaak wel dertig scholieren of meer ingehaald.

OV Paul heeft die problemen allemaal niet. Precies twee  uur na vertrek is ie al in Eemdijk bij de pont en kan hij vanaf de overkant foto's maken.

Na drie uur
De gele Strada van Paul roffelt net over de ruwe klinkers van de hoofdstraat van Eemdijk. Dat laatste stuk viel niet mee. Met wat geluk kan hij OV Paul nog net in de bus zien stappen; die is alweer onderweg naar het volgende punt.

OV Paul zit inderdaad net weer in de bus. Hij gaat met veel overstappen naar station Soest waarvandaan hij nog zeker 20 minuten zal moeten lopen naar het gemaal.

Pauze bij de pont bij Eemdijk.

Na 4 uur
Na een boterham en wat te drinken aan de Eem op het bankje bij de pont scheurt Paul intussen verder naar het zuiden. Helaas, helaas. Het waterschap is de dijken langs de Eem aan het verhogen en het resultaat daarvan is een leuke omleiding. Dat kost tijd; het gemaal lijkt verder weg dan ooit maar bleek uiteindelijk tot dichtbij.

OV Paul zit nog stééds lekker in de bus. Wel alweer een andere want het aantal overstapjes dat hij deze dag zal maken is te veel om op te noemen. Dat kost tijd; het gemaal lijkt verder weg dan ooit.

Gemaal Malesluis. Bij de nieuwe fietsbrug over de Eem niet iets ten noorden van Amersfoort
Ik had ook deze fietsboot kunnen nemen. Die vaart van Amersfoort naar Bunschoten.

Na 5 uur
Voor de man bij de slagboom van de rioolwaterzuivering Amersfoort is het weer eens wat anders: zo'n banaan voor de deur. "Dat is zeker geen dienstfiets", krijgt Paul te horen. Van OV Paul is nog geen spoor te bekennen. Geen idee waar die nu uithing. Misschien nog niet eens bij het gemaal?

OV Paul heeft net een wandeling van 20 minuten achter de rug. Van het station in Soest naar het gemaal bij de Eem. Gelukkig staan daar bankjes. De OV-reis begint zijn tol te heffen.

Rioolwaterzuivering Amersfoort. Zoek de Strada.
Na 6 uur 
Paul fietst alweer dwars door Amersfoort. Niet echt leuk al die andere fietsers maar wel de kortste weg. Met een track van de Fietsersbond op zijn nieuwe GPS gaat het op rolletjes.

OV Paul is ook al weer op pad. Nu op weg naar de rioolwaterzuivering. Ook weer zo'n expeditie met veel leuke overstapjes. De busnummers die hij moet onthouden, duizelen hem.

Na 7 uur
Paul passeert het dorpje Achterveld. Hij heeft er nu ruim 105 kilometers opzitten en heeft er best wel een beetje vertrouwen in dat ie deze 'battle' gaat winnen. Want dat is het in de loop van de dag wel geworden. ;-)

OV Paul is inmiddels ook op weg naar huis. Over niet al te lange tijd springt ie in de Intercity naar Apeldoorn. En vanaf dat moment begint de grote gele de kleine gele snel in te halen.

Na 8 uur
De gele Strada van Paul wordt ergens vijf kilometer voor Otterlo gesignaleerd. Paul ziet er wat vermoeid uit maar trapt nog stevig door.

OV Paul zit inderdaad in één van de drie treinen die hij op dit laatste traject zal nemen. Op dit moment is de uitslag nog niet te voorspellen

Na 9 uur
Ergens tussen Hoenderlo en Loenen, vlakbij de Woeste Hoeve, passeert Paul de negen uur grens.  In Hoenderlo is ie toch nog even gestopt: voor een lekker groot ijsje bij de plaatselijke bakker. Dat kost tijd maar wat maakt het uit...

OV Paul loopt de laatste meters naar huis. De buurtbus lijn 525 heeft 'm bijna voor de deur afgezet. "Pff", zucht ie heel diep, "...wat wordt je ongelofelijk gaar van zo'n ov-tochtje. Volgende keer toch maar de fiets nemen."

Na 9 uur en 45 minuten
Paul draait de oprit naar de garage op. "Pff", zucht ie heel diep, "...dat was een stevig tochtje. Maar ik moet er niet aan denken dat met het openbaar vervoer te doen."

Tenslotte
Ik baseerde mij op mijn Strava-track en de gegevens van OV92 voor deze van uur tot uur vergelijking. Door dit tochtje was ik  direct nummer 1 van alle 90 deelnemers aan de Fietstelweek in de gemeente Rheden.



8 opmerkingen:

  1. Mooi verhaal Paul

    Groet

    Erwin en Tante Lies

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Inderdaad een mooi verhaal, een soort schaduwjagen op je eigen alter-ego.....

    Groeten, Adri.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Moet er niet aan denken om de hele dag met openbaar vervoer te moeten reizen. :-(

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Een trein met een directe verbinding is omklopbaar snel. Ook bevinden de meeste historische stations zich in het centrum van een stad waar de trein meestal in een rechte lijn en op nog steeds hoge snelheid ( dan een auto ) naartoe kan rijden.

    Het duurt meestal een kwartier of meer voor je met een ander vervoermiddel je van de stadsgrens door de wirwar van infrastructuur je je tot het centrum hebt gebaand, en dat geldt meestal ook voor fietsen, en zeker voor velomobielen die minder wendbaar zijn en niet over heggen en muren kunnen kijken en daar vaak langzaam moeten rijden of stoppen.

    Met een auto moet je ook nog een parkeerplek zoeken, al is dat met de meeste goed aangegeven moderne grote parkeergarages feitelijk geen punt meer. Parkeren is wel duur en met het OV rijden ook. Maar de afschrijving op 6000+ euro velomobiel + onderhoud( vooral bandjes) is ook niet gratis ! Tot nu toe is de afschrijving op mijn Quest 2000 euro per jaar !! ( zakt als ik hem blijf rijden of verkoop hij nog wat restwaarde heeft )

    Het komt door overstappen dat OV traag wordt. Het ligt eraan of je dat vaak moet doen of niet of een rit (efficientie)concurrerend wordt.

    NS geeft aan dat treinreizigers juist gezonder zijn dan autoreizigers omdat ze ongemerkt meer beweging krijgen. ( trappen op en af en lopen door de stationshallen en perrons ) Het scheelt dan dat de meeste liften vies zijn en naar urine ruiken, die sla je graag over en neemt de trap. Die aangehaalde vermoeide ochtendbenen hoeft dus niet, moet je gewoon wat later van huis zodat je rennend de trappen op moet en het perron over moet sprinten :-)))

    ( ik maak bij hoge uitzondering soms een uitzondering bij het exact op tijd vertrekken als ik iemand een indrukwekkend sprintrecord over het perron zie maken !! Die mag dan als beloning voor zijn/haar prestatie nog even door mijn cabine alsnog naar binnen, terwijl de HC alle andere deuren al gesloten heeft :-))

    Ook slaan veel mensen OV naar en van een station ( bus, metro, tram ) over en pakken de fiets. Combinatie fiets ( fietsenstalling ) en trein is erg efficient en je krijgt beweging. Als je haast hebt zelfs voldoende verhoogde hartslag voor dagelijkse oefening :-))

    Blijft alleen nog over hoe je je reis wilt beleven. In de velomobiel zit je in ieder geval prive in je eigen mini omgeving en op je eigen zetel ( net als een auto ) en kunt zo mogelijk "buitengaats" van de natuur en de vogeltjes genieten. Er is echter geen verwarming, het is er erg luchtvochtig ( je eigen transpiratie ) vrijwel geen velomobiel heeft volledige weersbeschutting en het comfort is dus beperkt.

    In een auto heb je verwarming, airco en goede ventilatie, geluidsinstallatie, een instelbare eigen zetel en prive ruimte om je heen.

    In een trein kun je lekker een krantje lezen en koffie drinken. Of alvast je e mails doornemen op een laptop of iets dergelijks. Het is er verwarmd en de meeste treinen hebben airco. Echter tijdens spitsuren kan het comfort erg beperkt worden door te moeten staan of hoge luchtvochtigheid van veel mensen dicht op elkaar. Ook kun je last hebben van hinderlijke geuren of gedrag van andere mensen. Als je meer betaald ( 1e klas ) blijf je hiervan grotendeels gevrijwaard. Een beetje werkgever geeft dus ook een 1e klas business card :-))

    Paul heeft het "nadeel" kantoorman te zijn en in de spits te moeten reizen :-))) Dat kan een velomobiel handig maken. Maar ik heb daar bijvoorbeeld weer heel veel last van, het fietspad wordt voor mij zo gevaarlijk in de spits ( scholieren ) dat het botsrisico tot onaanvaardbare hoogten stijgt. Gelukkig rij ik de treinen in een van de spitsen, wat betekend dat ik buiten de spits mijn ww reis heb afgelegd.

    Treinreizen is voor mij gratis...maar omdat ik die zoveel rijd vind ik daar niks aan. Pak daarom liever de auto ( weinig km per jaar ) of de velomobiel. ( ook weinig km per jaar ) Ik hoef gewoon niet zoveel te reizen :-))




    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jammer dat je geen eigen blog meer hebt. Gelukkig is er hier onbeperkte ruimte ;-).

      Verwijderen
    2. Je zou pas echt de klos zijn als ik wat ik denk niet eerst zou hoeven typen...lol.

      Verwijderen
  5. Die 20 minuten lopen zou een ervaren OV-reiziger waarschijnlijk met een vouwfiets proberen te doen, al is een vouwfiets en een bus een erg ongelukkige combinatie.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Tegenwoordig zie ik steeds vaker volwassen uitvoeringen van kinderspeelgoed die het indrukwekkend effectief kunnen zijn in een stad op korte afstand ( ~ 3km ) met mooie infrastructuur.

    Te denken aan een (vouw)step, spacescooter ( step met wip aandrijving ) al dan niet (e-)gemotoriseerde skateboard en die electric wheels, dat kleine 1 wielige broertje van de Segway.

    Als je niet bang bent voor schut te lopen/rijden* kun je je enorm snel over korte afstanden verplaatsen met zulk spul en het is gewoon moeiteloos op te pakken en mee te nemen in de trein.

    Zolang je woon adres en plaats van werk iets van ~ 3 km van een station zijn zijn zulke spullen in tijd efficientie onklopbaar.

    Een aantal van die vervoersmethoden ( step, spacescooter, skateboard ) geven nog gezonde beweging ook, en zijn veel minder lomp en onhandig dan een "fietspad SUV" zoals een velomobiel waarmee je eigenlijk gehandicapt bent in een stadsomgeving ( vooral te laag, je kunt niets zien aankomen en zij jou ook niet )

    * Ik zie Paul's leeftijdgenoten met stalen gezicht op grotere maat steppen, skateboards, rolschaatsen ( tegenwoordig schoenen met uitklapbare wielen in de zool ) en spacescooters rondzoeven, vooral in randstad.

    En waarom niet, ze lijken snelheden te kunnen halen van boven de 20 km/u dus doorfietssnelheid, en ze "racen" zo door tot aan de toegangpoortjes en de roltrap, en daarna over het perron tot de trein. Mag eigenlijk niet, maar spoorwegpersoneel laat het meestal toe.

    Onklopbaar in tijd efficientie zeg ik je. Ik ben al 5 minuten kwijt mijn Quest in te pakken, tuin uit te manouvreren en erin plaats te nemen....en dat moet ik herhalen bij aankomst en dan ben ik nog in een parkeergarage op 3 min lopen van het station ! Mensen zijn slim, en er is altijd wel wat nieuws wat sneller en beter is. Ik kijk er met verwondering en bewondering naar. En wie weet neem ik een idee over.

    Een velomobiel kan alleen efficienter zijn als het OV slechte frequentie of dekking heeft ( buiten de randstad dus ) en op afstanden meestal niet langer dan 30 km. En af kan snijden over het verkeersluwe platteland.

    BeantwoordenVerwijderen