De weg van de minste weerstand

Afgelopen week hoorde ik van mijn vrouw, die in Doetinchem werkt, dat een plaatselijke fietsenwinkel daar uitgebreid reclame maakt voor winterbanden. Nu heb ik die al, maar haar verhaal zette me wel aan het denken.

Bij aanschaf van twee van die winterbanden (de Continental TopContact Winter II, ze kosten 65 euro per stuk) worden ze niet alleen gratis gemonteerd maar slaat de fietsenwinkel ook nog eens gratis je "zomerbanden"  voor je op, totdat je terug komt voor een (natuurlijk betaalde) voorjaarsbeurt. Winterbanden die overigens wel schijnen te werken.

Is zonder pechhulp dit je lot?
De Italiaan Giusto Cerutti heeft na een val
een gebroken wiel, maar mag volgens de
regels van niemand hulp aannemen.
Tour de France 1928.
Bron Archief Spaarnestad via Flickr

Een duidelijk voorbeeld van een fietsenwinkel die actief inspeelt op de trend van "gemaksprodukten". Net zoals de supermarkt het assortiment kant-en-klaar maaltijden steeds verder uitbreidt.

In die ontwikkeling past ook bijvoorbeeld heel goed de pechhulp service die de ANWB voor fietsende middelbare scholieren wil opzetten. Het geeft de ouders een veilig gevoel en het is natuurlijk vooral makkelijk.

Het gemak dient de mens, die vrijwel altijd de weg van de minste weerstand zal zoeken. Waarom moeilijk doen als voor een paar tientjes per jaar een handige fietsenmeneer hele veilige winterbanden monteert of de lekke band van je kind plakt (zodat je het zelf niet hoeft te doen)?

Ook ik heb wel eens naar de pechhulp van FietsNed gekeken.

Of het nu om lekke banden of om pizza's gaat, van al dat gemak wordt je wel wat luier en niet handiger. Maar daarom moet je het niet laten.

Ik ben ook zo'n van nature luie en onhandige fietser. Maar sinds ik met Strada 94 over 's lands wegen zoef ben ik verplicht iets minder onhandig geworden. Ik kan niet voor elk stukje loszittend klittenband naar Dronten fietsen, dus doe ik (noodgedwongen) veel meer zelf.

Velomobielrijden vergroot mijn mogelijkheden om zonder auto of trein, onafhankelijker van weer en wind relatief flinke afstanden snel af te leggen. En bij die kijk op vervoer hoort geen meneer met een fietspomp en een doosje plakkertjes.

Wat ik ga doen als ik met bar en boos weer, met serieuze pech ergens in het afgelegen buitengebied tussen Apeldoorn en Dieren stil sta? Geen idee misschien ga ik, net zoals Giusto Cerutti, wel lopen!
 
Lui ben ik overigens wel gebleven, al was het maar omdat velomobielrijden bij uitstek de weg van de minste luchtweerstand is.