Och, die eerste kilometers merkte ik eigenlijk nog niet veel van heel zwaar trappen. In het stadsgewoel van Apeldoorn is het sowieso een zaak van geduld, stoplichten, veel trage fietsers, lastig oversteken en ander ongemak. Je bent al blij als je "gewoon" door kunt rijden.
Traditiegetrouw stijgt de snelheid pas substantieel na het passeren van de snelweg A1. Apeldoorn ligt dan achter mij, en voor mij ontrolt zich het vrijliggende jaagpad naar Dieren.
Maar ook op die fietssnelweg bleef de snelheidsmeter vreemd lage waarden aangeven.
Was het soms:
- een leeglopende band (bij Marathon Plus alleen theoretisch mogelijk ;-) ?
- een aanlopende achterband door opgehoopt ijs en sneeuw in de wielkast?
- plotseling toegenomen tegenwind?
- té zachte banden, was ik doorgeschoten in mijn wens naar meer comfort?
- een onverwachte verslechtering van het wegdek?
- had ik te veel bagage mee?
- had ik de dag ervoor weliswaar de Marathon Winter verwijderd maar met een suffe kop die ook weer teruggezet?
- reed ik zonder het te merken in een hele zware versnelling?
- had ik een nog ongebruikt knopje op het dashboard aangeraakt waardoor de remparachute was opengegaan?
- kwam het door de kou?
- weer eens met de kilometerteller zitten spelen en per ongeluk een heel verkeerde bandenmaat ingesteld?
- waren al die andere fietsers en snorfietsers vandaag sneller?
 |
| zo voelde het ongeveer aan... |
Nee, nee, driewerf nee, niets van dit alles. Halverwege kwam ik achter de oorzaak van mijn PL (Personal Low). Het stoplicht bij de Klarenbeekseweg stond op rood en ik merkte dat ik een zucht van opluchting slaakte. Even legde ik het hoofd neer, even deed ik de oogjes dicht. Het was me duidelijk. Ik moest het toegeven. Het probleem zat 'm deze keer in de motor.
Die motor kroop thuis onder de wol en kwam er drie dagen later weer uit. Ik bedoel maar, het ligt niet altijd aan de banden.
Marathon plus kan wel lek, ik heb het persoonlijk meegemaakt op de terugweg van de OBT in Zwolle (5 getuigen). Tot dan was ik er ook van overtuigd dat ze onplatbaar waren maar helaas..
BeantwoordenVerwijderengroeten
Beterschap overigens
BeantwoordenVerwijderen
BeantwoordenVerwijderenJa, dan heb je ineens een lekke motor ipv een lekke band.......Beterschap!!!!!!!!!!
Als ik weer een een virus te verwerken krijg afkomstig van de creche of kleuterschool via mijn dochters is het eerste wat ik merk vrijwel altijd spierpijn in de benen, net alsof ik de dag ervoor mij extreem heb afgebeuld in de vm. Dan weegt de vm inderdaad ook als lood aan de benen.
BeantwoordenVerwijderenOok grappig is toen ik een keer een 70 km tocht had gemaakt ( moest ook die dag weer terug ) en de vm ineens moeizamer ging rijden en ik uiteindelijk boos uit de vm sprong om te zien welke euvele band lek was geraakt maar die perfect in orde en op spanning bleken....vermoeidheid omdat ik zulke afstanden niet gewend ben in combinatie met een lichte stijging van de weg die ik helemaal niet doorhad hadden ook het effect van jouw afbeelding ;-)
Leuk om te lezen dat iedereen blijkbaar wel eens nijdig uit de fiets is gesprongen om te kijken welke band nu "weer eens" lek is......en dan tot de conclusie komen dat het inderdaad aan de motor ligt :)
BeantwoordenVerwijderenMotor moeten ook zo eens een preventief onderhoudje krijgen. Ik had het vorige week met de koude ook knap lastig. Drie daagjes om 21u in bed (ipv iets na twaalven...) en het probleem was al grotendeels opgelost. (ik neem in de winter overigens steevast een magnesiumkuurtje om de spiertjes op pijl te houden).
BeantwoordenVerwijderenHet kan er ook aan liggen dat je de parkeerrem er nog op hebt staan. Je zou denken van niet, maar ik heb het reeds bewezen.
BeantwoordenVerwijderenBeterschap!
Ha Paul,
BeantwoordenVerwijderenInmiddels hersteld hoop ik, want dat is niks zo.