Het duister begint al op te rukken en één lantaarn heb ik daarom al ontstoken. Het schijnsel verlicht de weg voor mij, terwijl ik behoedzaam verderga. In de verte hoor ik de klok van de Dierense Toren. Dat is het signaal dat de poort over een halve stonde zal sluiten. Ik moet voortmaken.
Plotseling steigert mij trouwe Strada! Onraad? In het flauwe schijnsel van mijn lamp zie ik takken op de weg liggen. Hmm, denk ik, 't moet hier behoorlijk gestormd hebben. Maar dan valt het me op dat die takken allemaal mooi dwars over mijn pad liggen. Voorzichtig leid ik Strada om de obstakels heen.
Maar dan. Met een ruk aan de teugels kom ik tot stilstand. Boomstammen en ander materiaal versperren het hele pad. Linksom kan niet en rechtsom gaapt de steile oever van de slotgracht. Er rest mij niets anders dan af te stijgen.
"Hier klopt iets niet...", mompel ik, terwijl mijn hand in de zadeltassen reikt. Daar zit tussen de hoefijzerreparatieset en de tondeldoos, een ploertendoder. Als rijder door de woeste buitengebieden moet ik op alles voorbereid zijn. In de struiken ritselt het. Struikrovers zijn de laatste maanden hier niet meer gezien, maar aan deze kant van de Apeldoornse Slotgracht is het gezag van de Heer van Dieren en zijn schouten altijd al zwakker geweest.
Terwijl ik de omgeving scherp in de gaten houdt sleep ik de boomstammen en takken aan de kant. Het blijft gelukkig rustig. Opgelucht geef ik Strada de sporen. Snel, snel, naar de veiligheid van de burcht en huis en haard.
Ik hoop dat het hier ooit, in een verre, verre toekomst, een stuk veiliger zal zijn.
 |
| Onverlaten hebben het fietspad langs het Apeldoorns Kanaal geblokkeerd.... Het kostte me geen moeite mijn fantasie hier op hol te laten slaan. |
Naschrift
Vanochtend 21 november fietste ik in het diepe duister van de vroege ochtend voorzichtig over dit pad weer noordwaarts. Alle takken en andere rotzooi waren opgeruimd.
Je zal daar toch met een tweewieler fietsen en even niet goed opletten en/of vooruit kijken. Dan wil je toch niet weten waar je dan terechtkomt of wat er allemaal kan gebeuren.
BeantwoordenVerwijderenOh ja, het verhaal las ik in één ruk door. Echt een geweldige schrijfstijl, Paul. Leuk.
BeantwoordenVerwijderen"alles wat onder de wielnaaf ligt, daar kun je overheen"
BeantwoordenVerwijderenAldus de motor rijinstructeur van de Marechaussee, bij een cursus verhoogde motorrijvaardigheid :-)))
Leuk verhaal Paul!
BeantwoordenVerwijderenInderdaad, Wim heeft gelijk, hier zou het fout kunnen gaan.......
Dat je er overheen kan dat geloof ik graag, maar of dat zonder schade gaat?
Groeten, Adri.
Ik heb het vorig jaar ook eens meegemaakt, maar dan in België.
BeantwoordenVerwijderenIk snap er echt de lol niet van.
Als je het niet of te laat opmerkt kan het zwaar fout gaan.
Ik heb een kromme pink omdat iemand een paar jaar geleden een biels in een tunneltje had gelegd. Vette grap.
BeantwoordenVerwijderen