Ik zeg nooit meer "bakfiets"

Terwijl de trein langzaam afremde voor het naderende station zag ik in de Waal beneden mij zo'n groot containerschip varen. "Kijk...", zei ik tegen Anja, met wie ik naar Nijmegen onderweg was, "hoeveel vrachtauto's zou je nodig hebben om al die containers over de weg te vervoeren. Of hoelang zou deze trein wel niet worden met al die containers van dat ene schip?". Ik telde razendsnel terwijl de boot onder de Waalbrug doorgleed, en kwam op ruim 100 van die grote zeecontainers. 100 grote trucks dus, of een hele lange trein.

Dat was een mooi opmaat naar onze bestemming die zondagmiddag. We waren onderweg naar het International Cargo Bike Festival in Nijmegen. Beetje fietsen kijken, een hapje eten en wat rondslenteren. Altijd leuk. Wie weet kopen we er ooit wel eens een; kan Anja alle boodschappen voor de hele week in haar eentje doen. Mooi idee toch? De bakfiets als middel voor vrouwenemancipatie... ;-)

Op het gezellig rommelige terrein van Cultuurspinnerij de Vasim was van alles te zien. De Babboe's waren er, de Butchers en Bicycles, de Pizza oven bakfiets, Ventisit heb ik gezien en nog veel meer. Tout hip Nijmegen liep er rond want zo'n bakfiets lijkt toch wel een beetje een ding voor jonge hippe gezinnetjes. Hier in Dieren zie je ze bijvoorbeeld bijna niet. Zeker niet om kindertjes in mee te nemen.

Die brug dat is de Oversteek naar Lent

Beetje een ligfietsmodel met die stoeltjes voorop

Proefrijden was erg in trek

Kijk daar gaat zo'n Babboe

Soms leek het wel een kleine Spezi, veel verschillende wat vreemde fietsen

Het zelfde idee als dat containerschip op de Waal

Eigenzinnige hoveniersfiets?

Oh ja, 'bakfiets' is eigenlijk niet meer het juiste woord. Het gaat tegenwoordig om een breed scala aan fietsen waarmee je wat extra mee kunt nemen. Noem 't vrachtfietsen. Of nog mooier praat over 'bicycle logistics'. Dat heb ik vanmiddag weer geleerd.

De hedendaagse vrachtfiets is allang geen lompe houten bak meer, waarbij je een soort Jerommeke moet zijn om 'm op gang te krijgen. Nee hoor ze hebben allemaal een "E" voor hun naam staan. En, ook heel opvallend, er waren veel modellen met een tilt-mechanisme. Op het grote proefrijdenterrein was het juist bij deze 'neigende' fietsen vaak wel lachen. Niet iedereen reed er zo mee weg, men kwam nog wel eens slingerend en steeds verder scheefzakkend tot stilstand. "Nee, dit vind ik dus helemaal niks...", hoorde ik een mevrouw zeggen die net spectaculair scheefgezakt was. Ik ben benieuwd hoe dat straks gaat met de proefritjes van potentiële Velo-Tilt kopers.

Kortom een mooie ontwikkeling naar meer mens-aangedreven vrachtvervoer. Een ontwikkeling die nog veel verder kan gaan. Als ik bijvoorbeeld zie hoe vaak de grote witte bestelbus van Post.NL bij mij in de straat stopt, omdat ik alweer iets via het internet besteld heb. Ik zou dan veel liever zien dat diezelfde pakjesman straks in Post.NL fietskleding gehuld bij mij aanbelt.

"Uw pakje uit Dronten, meneer van Roekel", zou ie dan licht hijgend zeggen. "Ja sorry dat ik wat kortademig ben, maar ik heb net m'n PR op deze bestelroute verbeterd. Ook Post.NL zit tegenwoordig op Strava... Ik heb gelukkig een van de nieuwe E-Cargo-Tilts, en daarmee fiets ik al m'n collega's er uit!".

Maar voor het zover is moet er  nog heel wat water door de Waal stromen.