maandag 5 mei 2014

Een waarlijk gedenkwaardige tocht

Aangezien de bloesem al weken geleden van de bomen was gevallen, werd de LOL Bloesemtocht van 4 mei razendsnel omgekat naar een heuse Herdenkingstocht. Gezien de dag een prima thema.

Negen ligfietsers verzamelden zich op de Houtmarkt in Zutphen, slechts één LOL-ler had het aangedurfd met een open ligger te komen. De tocht zou eerst naar Markelo gaan, voor een korte herdenkingsstop bij het Markelose oorlogsmonument én vanzelfsprekend een ravitailleringsstop bij "Het Wapen van Markelo".

Het oorlogsmonument van Markelo zit vol ingewikkelde Joods-christelijke symboliek.
 

Zitten of liggen? Rietveld bouwde in de omgeving van Markelo een aantal vakantiehuisjes,
Eén daarvan staat nu in het Openluchtmuseum. Deze enorme Rietveldstoel
is een onderdeel van de zgn. Markelose kunstbankenroute.

 Bij het "Wapen van Markelo" schatte de bediening ons gelijk goed in. Vrijwel ongevraagd kregen we  kloeke punten appeltaart mét slagroom aangereikt. Die extra vulling zouden we daarna zeker nodig hebben in de Holtense Heuvels. Maar dat wisten we toen nog niet.


De route terug zou dus via Holten en de gelijknamige berg verlopen. Da's normaal gesproken geen probleem voor een stelletje LOL-lers. Totdat blijkt dat half Holten (en waarschijnlijk iets meer) net met de fiets onderweg naar huis is na een herdenkingsbijeenkomst op de Canadese begraafplaats.

En toen wij daar bijna waren werd de weg ook nog eens geblokkeerd door heren in reflecterende hesjes. Er volgde een hilarisch gesprek:

Hesje: Even stil staan graag...
LOL-lers: We staan al stil hoor
Hesje: Ja dat zie ik. U kunt nu niet verder,
misschien zo meteen als het wat rustiger is
LOL-lers: Waarom mogen die fietsers wel verder?
Hesje: Dat zijn fietsers...
LOL-lers: Wij zijn ook fietsers hoor
Hesje: Ja, ja, dat begrijp ik
LOL-lers: Als we nu eens over het fietspad rijden?
Hesje: Ja over het fietspad mag u wel...


Korte stop bij de Canadese begraafplaats (Holten)
Langs de begraafplaats ging het verder. Waar was het fietspad ineens gebleven?  Als snel riep iemand "Waar is die routeplanner?", en "Waarom stapt iedereen uit?". Het was een waarlijk vermakelijk gezicht, die hobbelende en hotsende velomobielen voor mij, die langzaam maar zeker vast liepen in het mulle zand.

Uiteindelijk hielt de 'echte' weg definitief op en moesten een paar onfortuinlijke LOL-lers zowaar hun voertuigen een stuk aan de hand meevoeren. We noemen bewust geen namen. ;-) 

Ongemerkt moeten we door die hele zandbak ook nog eens flink geklommen zijn. Want op een gegeven moment hoorde ik iemand roepen: "Beneden verzamelen!". Vlak daarna bleek het inderdaad naar beneden te gaan, wel 10%.

'T was ook nog eens gevaarlijk voor rijwielen, had de gemeentelijke wegbeheerder er bij vermeld. Gelukkig zat ik in een velomobiel en hoefde ik me geen zorgen te maken. Ook niet toen 'beneden' bleek dat ik mijn persoonlijke maximum snelheid had verbeterd naar 72 km per uur.



Het was een mooie tocht, die voor mij na 110 kilometers weer thuis eindigde. Misschien kunnen we volgend jaar omstreeks deze tijd wel een herdenkingsrit rijden? Om nog eens stil te staan bij die gedenkwaardige rit van 4 mei 2014?

Ook Wim had een memorabele tocht

11 opmerkingen:

  1. Ha, ik heb vroeger in Holten gewoond. Destijds mochten wij van pa de Motieweg alleen oprijden, niet afrijden. Op straffe van in beslagname van de fiets. Ik zie dat ik toch iets gemist heb in mijn jeugd.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Paul,

    Leuk om te zien dat er in Nederland ook serieus afgedaald kan worden! De volgende keer de route andersom? Kunnen jullie het klimmen ook wat oefenen, hoewel afdalen meer LOL is.....☺

    Groeten, Adri.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Adri,

      Het was voor mij zo lang geleden dat ik over dit stuk weg gefietst had, dat ik geen idee had dat het daar nogal steil naar beneden ging. Ik had overigens wel het gevoel dat de standaard remmen op mijn Strada in zo'n situatie niet helemaal toereikend waren....

      groet,
      Paul

      Verwijderen
    2. Ja Paul, dat is ook de reden dat ik en vele andere buitenlands wonende velovaarders kiezen voor 90 mm trommels, dan heb je dat gevoel niet meer................

      Groeten, Adri.

      Verwijderen
  3. hoi Paul,

    ontzettend mooie beelden, heel leuk om weer terug te zien !!

    lorenz

    BeantwoordenVerwijderen
  4. o ja, en voor degenen die na het zien van deze beelden denken dat mijn verlichting knippert .... ja, dat klopt, maar dan met een hoge frequentie dat het oog normaal niet ziet. Nu wordt dat knipperende licht gesampeld door jouw camera en vallen er wel eens samples op momenten dat de leds net uit zijn... vandaar

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Prachtige compilatie, Paul! Maar welke mafkees bedenkt nou zo'n route... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mooi verslag en filmpje weer, Paul. Maar, heb ik iets gemist? Ik (en nog iemand in een velomobiel :) ) ben niet uitgestapt hoor. Een echte fietser trapt door......

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Paul, wie is in het filmpje die gele VM rijder (op 2min10s) die het vizier vóór zijn spiegels heeft geplaatst? Ben wel benieuwd hoe dat rijdt? Bij mijn eigen vizier vind ik namelijk het grootste nadeel dat ik mijn twee spiegels niet meer zo goed kan zien (soms door wat vuil op het vizier, soms beslaat deze ook en als de zon schijnt maakt de weerspiegeling het zicht ook niet echt geweldig). Zat daarom al te denken om het vizier vóór de spiegels te plaatsen en nu ik dit zo zie op jouw filmpje was ik wel benieuwd hoe dat bevalt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Daar heb ik natuurlijk niks meer aan toe te voegen. Overigens fiets ik in de winter ook met zo'n maxi vizier. Wel voor de spiegels. Zie berichten op dit blog.

      Verwijderen