Door wind en regen naar de Noordkaap

Het is in de vroege ochtend van de 17e augustus van het jaar 1574 als luitenant Juan Alvarez de Léon op de omwalling van de vesting Zoutkamp klimt. In de verte niets dan natte nevels en vlagen ijskoude regen. "Madre de Dios...". vloekt hij binnensmonds "wat een van ellendige uithoek hier in het verre noorden van de Lage Landen. Zat ik maar weer in het warme Andalusië...".  Maar ja, midden in de Tachtigjarige oorlog moest elke Spanjaard z'n plicht doen!

Wat Juan toen niet kon vermoeden is dat 440 jaar later hier twee eenzame fietsers passeerden. Onderweg naar de Noordkaap, ploeterend tegen diezelfde vlagen ijskoude regen en harde wind. Ze stopten even bij een informatiepaneel over de roemrijke geschiedenis van het Groningse dorpje Zoutkamp. Ze tuurden door de mist naar het noorden waar het Lauwersmeer moest liggen en verdwenen rillend in de natte nevels. Ze hadden overduidelijk een doel!

Al onderweg met de NS van Dieren naar Leeuwarden zag het er niet zo goed uit: het weer tijdens ons lange weekeinde fietsen door het noorden van Noord-Nederland. De weersverwachting voorspelde niet alleen veel en voortdurende buien, maar ook een stormachtige wind uit het zuidwesten. Al snel besloten we de plannen iets bij te stellen en zoveel als maar mogelijk in noordoostelijke richting te fietsen.

Waar we ook zouden stoppen of overnachten, of waar de wind ons ook zou leiden, één doel van deze hele expeditie bleef overeind: het bereiken van de Noordkaap. De Nederlands versie dan wel te verstaan. Die ligt ergens aan de rand van een uitsluitend door schapen en windmolens bewoond gebied ten noordwesten van de Eemshaven. Daar, op een kale dijk kun je niet verder noordelijk op het Nederlandse vasteland.  Dát wilden we zien.

Hoe die reis door storm en regen verliep? Dat kun je hieronder bekijken. Uiteindelijke stapten we in Appingedam, eerder dan gepland, op de trein. Drie uur later waren we weer thuis in Dieren waar het het net zo hard regende maar iets minder hard waaide.

Last but not least: ik weet niet of het wat zegt over de velomobieldichtheid van Groningen maar hier zagen bij Ulrum eerst een gele Quest met aanhanger voor ons uit fietsen en even later haalde ons een dito Mango met vlaggetje in. Het was dan ook echt velomobielweer!

En luitenant Juan Alvarez de Léon? Die sneuvelde uiteindelijk op 15 oktober 1589 tijdens de slag bij Zoutkamp. De zgn. Staatsen namen toen het bastion in dat de strategische doorgang naar de stad Groningen beheerste. Uiteindelijk ontstond in de jaren daarna het Nederland zoals wij dat nu kennen.

Het is weer heel even droog op de dijk

Ten noorden van Marrum. Deze plek werd in 2006 bekend vanwege de redding van de paarden van Marrum

Marnehuizen is een zgn. oefendorp van defensie. Er staan tientallen 'echte' huizen in alle maten en soorten.
Wel Verboden Toegang dus want in het dorp kan geschoten worden.

Het begrip 'uitwaaien' kon op deze noordelijke dijk wel erg letterlijk worden genomen.

Tussen de buien door was er net tijd genoeg om de tent op te zetten in Uithuizen.

Maar uiteindelijk brak de zon toch nog heel mooi door

Elke dag was er wel een sprankje zon.

De Nederlandse Noordkaap. Heel veel schapenkeutels, windkracht 7 en een monumentje van Corten staal...

Uitzicht vanaf de Noordkaap. In de verte zagen we  het Duitse waddeneiland Borkum liggen. Daar willen we nog wel een keer naar toe. Op een mooie zomerdag.

De meest linkse molen heet de Goliath ;-) de andere molens zijn stuk voor stuk 100 m hoog en maken deel uit van het grootste windmolenpark van Nederland aan de rand van de Eemshaven. Hier staan 52 windmolens die de helft van alle huishoudens in de provincie Groningen van stroom zouden kunnen voorzien.