Velo's maken zich breed

Binnenkort werk ik drie jaar in het grote kantoor in Apeldoorn Noord en net zolang fiets ik op en neer van Dieren naar Apeldoorn en weerom. Dat fietsen wordt niet alleen makkelijk gemaakt door mijn mooie gele Strada maar ook door de voorzieningen op de plek van bestemming.

Er is een ruime omkleed- en doucheruimte, met twee douches, een groot aantal afsluitbare lockertjes en een muur met haakjes om je kleding op te hangen en een bank om op te zitten. En Strada 94 staat natuurlijk elk werkdag droog in wat ooit de bromfiets- en motorstalling was. Maar drie jaar geleden veranderde dat dus.

Vanaf dag één waren er niet alleen twee gewone ligfietsers in de fietsenstalling, maar kwamen er in één klap drie full-size velomobielen bij; in de bromsfietsstalling dus. De mooi gele Strada 94 en de Questen 324 en 139.

Lekker breeduit geparkeerd ;-)

En als wij dus all drie aanwezig zijn dan wordt het dringen onder bromfietsafdakje. Dan moeten de motoren (de zware jongens) en de stinkbrommers aan de buitenranden aanschuiven. De zitjes en de zadeltjes worden dan nat en koud en daar kunnen de gemotoriseerde jongens en meisjes slecht tegen. Oh ja, en sommige collega's kunnen dan bij regen lastiger langs de overdekte fietsenstalling naar hun auto lopen, omdat er overal motoren en brommers geparkeerd staan.

Uit die laatste groep moet zeer waarschijnlijk het verzoek gekomen zijn om de overkapping uit te breiden. En aldus geschiedde. Sinds begin dit jaar passen er ineens drie velomobielen én een hele trits gemotoriseerde tweewielers onder. Iedereen tevreden.

Maar uitgerekend op de dag dat ik deze foto maak is het zo´n bekende Nederlandse winterhorrordag waarbij het KNMI gul met kleurcodes smijt. En dan komen die watjes met hun brommers en motoren weer niet opdagen voor de grote fotoshoot. Gelukkig is er één velonaut wel op komen dagen.

Ruimte genoeg voor iedereen. En er is zelfs een mooi afritje gemaakt en  (natuurlijk) van een paaltje voorzien
Maar waar is iedereen?