Tweehonderd-negen-en-negentig...

Dit bericht is het 299ste bericht op Mooi Geel Is Niet Lelijk. Eigenlijk is het heel hard gegaan de afgelopen jaren. Op dit moment zijn al die pagina's zo´n 230.000 keer gelezen, een mooi moment om eens terug te blikken.

Hier begon het allemaal mee: de Mooi Gele Demo Strada van velomobiel.nl ergens buiten Dronten

In december 2011 besloot ik mijn ervaringen met Strada nummer 94 met de rest van de wereld te gaan delen. Maar als internetbeheerder (webmaster) van beroep wist ik als geen ander dat het bijhouden van een weblog een heuse uitdaging kan zijn. Velen beginnen er aan maar niet iedereen blijkt in staat om na een periode van initieel enthousiasme de last van het regelmatig schrijven te dragen.

Daarom besloot ik mezelf in december 2011 eerst maar eens een echte uitdaging te geven: als ik in de eerste 6 maanden minimaal 3 berichten per maand zou schrijven; dan mocht ik er mee door gaan. Als ik dat niet zou halen, dan zou MGINL roemloos aan het digitale riool worden prijsgegeven. Ik zou nog met evenveel plezier fietsen maar niemand zou het meer weten ;-). Uiteindelijk bleek ik na een half jaar meer dan 40 stukjes te hebben geschreven. En daarom kan ik vandaag dus dit verhaal met jullie delen.

Het eerste bericht ging natuurlijk over het ophalen van S94 in Dronten, drie dagen later lag de fiets al op z'n kant. Gelukkig in de tuin om de bel te vervangen door een stevige ding-dong (die ik daarna nog maar weinig bleek te gebruiken). De allereerste reactie die ik kreeg kwam van Marcel Beekmans: "waarom ik niet gewoon toeterde?"  Beetje bij beetje begonnen andere ligfietsers en velonauten MGINL te ontdekken en bleek ik warempel gelezen te worden.

En de onderwerpen? Ach, die kwamen eigenlijk vanzelf voorbij. Elke week is er wel wat aan de hand: een mountainbiketochtje met LOL, een bijna aanvaring met een eend, het gat in mijn schoenen of de leuke ontmoeting met een hond.

Tips & tricks

Die onderwerpen die zijn er dus, maar hoe maak je daar dan een aantrekkelijk bericht van?  Ik heb een paar uitgangspunten en werkwijzen die ik bij elk stukje hanteer. Een kijkje in de keuken van Mooi Geel:

1. er moet minimaal één goede (in elk geval scherpe) foto of afbeelding bij. Bij voorkeur uit eigen camera maar als dat niet kan, een vrij te gebruiken foto van bijvoorbeeld Flickr.  Foto's plaats ik altijd in het formaat 'Extra Groot', over de hele breedte van de bericht. Wist je trouwens dat foto's tot een maximumformaat van 2048 pixels niet meetellen voor je opslaglimiet bij Google?
2. In elke blogpost gebruik ik makkelijk behapbare alinea's. Dat leest veel makkelijker dan één ononderbroken stuk tekst.
3. De meeste stukjes schrijf ik in één keer. Maar voordat ik ze publiceer lees ik ze verschillende keren door en pas nog van alles aan. Vooral streep ik veel tekst weg. Ja, ik gebruik de spellingscontrole maar af en toe ontglipt me een 'd' of een 't'. Sorry.
4. Als ik al een idee heb voor een volgende bericht wacht ik altijd tot het meest actuele bericht een keer of 200 gelezen is. De piek is dan meestal wel voorbij.
5. Ik publiceer berichten ook automatisch via Twitter en Google+. Er blijken nog aardig wat lezers te zijn die m meelezen via die kanalen. Via Feedburner (van Google) kunnen lezers zich trouwens ook nog abonneren op een e-mailtje als er weer een nieuwe post is.
6. Als ik een idee heb voor een mogelijk volgend bericht maak ik dat als concept al aan in Blogger. Zodra me wat te binnenschiet kan ik het dan al op de nog ongepubliceerde pagina noteren en groot voordeel: ik vergeet het niet. 
7. Denk niet dat je nooit iets meemaakt. Elk onderwerp is er één. Zo schreef ik al drie keer over de eerste mooie zonsopgang onderweg. Dat verveelt nooit, blijkt dan elke keer weer. 

Strada 94 in z'n natuurlijke habitat: langs het Apeldoornse Kanaal. Fietsend langs dit water worden de meeste ideeën voor een Mooi Geel Is Niet Lelijk bericht opgedaan....

Het leukste

En wat blijkt het leukste van zo'n weblog?  Dat zijn jullie reacties! Die tot nu toe 1500 reacties worden zéér gewaardeerd. Ook vrouwlief Anja leest alle berichten (en wijst mij soms wel eens subtiel ;-) op een spelfoutje) maar meldt daar altijd bij dat ze óók de reacties leest. "Want daar zitten soms hele leuke bij...", zei ze pas nog. Het toppunt van waardering vind ik het als gemeld wordt dat mijn schrijfseltjes aan partners worden voorgelezen. Dan glim ik van trots :-)

En over een tijdje, een paar dagen of zo, als jullie dit verhaal allang weer vergeten zijn, kan ik eindelijk aan bericht nummer 300 beginnen. Waar dat over zal gaan? Geen idee, er komt mij ongetwijfeld wel iets voor de wielen.