vrijdag 11 januari 2013

De dompteur in mij...

Even leek het een dag als alle vrijdagen te worden. Een rit door het duister van de vroege ochtend en, toch wel iets afwijkend, een middagrit die al om een uur of één van start ging in het verre noorden van Apeldoorn City.

Genietend van het zonnetje en het beperkte autoverkeer, zo midden op de dag, slingerde Strada 94 zich de 7 gebruikelijke stadskilometers naar het uiterste zuiden van de stad. Fietsers zonder licht, je hebt er zo midden op de dag geen last van, je kunt ze gewoon zien. Onverwacht afslaan en vreemd slingeren doen ze helaas ook overdag wel, maar die lichaamstaal heb ik in het afgelopen jaar wel leren lezen.

De benen die aarzelend vertragen, het hoofd dat een nauwelijks waarneembare beweging naar links of rechts lijkt te maken, een onzekere trage slingerbeweging van de fiets? Allemaal signalen dat de fietser voor je plotseling af kan gaan slaan. Vaak weten ze het zelf nog niet eens, maar heb ik het al gezien. It's a jungle out there!

Maar die wilde beesten in de jungle zijn niet alleen maar onvoorspelbaar en gevaarlijk. Ze kunnen wel degelijk een truukje leren.

Halverwege het Apeldoorns kanaal, met nog zeker 10 kilometers voor de boeg, zag ik ze al in de verte voor me. Een hele wolk meisjesfietsers dwarrelde over het fietspad. Helemaal geen probleem, de kunst van het passeren met gedoseerde claxonstootjes beheers ik tot in de perfectie.

Foto van roger 4336
Maar dan blijkt dat er in de jungle van het fietspad wel degelijk ook geleerd wordt. Eén van de dames heeft mij reeds gesignaleerd en roept, ik kan het van een afstand horen: "Een banáááán!". Onmiddellijk verdicht de wolk zich en ontstaat er op miraculeuze wijze een doorgang waarmee zelfs Mozes bij de Rode Zee blij was geweest.

Ik ben trots dat ze dit nu eindelijk zelf kunnen. Even tik ik de claxon aan, zoals de dompteur die kort de zweep laat knallen in de leeuwenkooi. OK, jullie doen het uitstekend maar ik ben nog wel 'in control'.

Zoals de leeuwen na afloop van de voorstelling een lekker bloederig bot krijgen, zo steek ik bij het passeren mij duim op. Een beloning hoort erbij.




7 opmerkingen: