LOL: service tot aan de grens

Het begon allemaal wat moeizaam op zondagochtend. Drie mei  was weliswaar een reguliere LOL dag maar stelde ook bijzondere eisen aan de deelnemers. Niet om half tien maar om negen uur al werden we geacht te vertrekken van de Houtmarkt. Volgens de appjes die heen en weren vlogen zat koffie er helaas, helaas niet in.  De LOL tocht van 3 mei was namelijk een combinatietocht. Behalve gewoon wat ligfietsen zouden we Casper en Edwin escorteren naar de Duitse grens bij 's Heerenberg. En omdat beide heren die dag veel meer dan 200 kilometer wilden afleggen moest er dus rap vertrokken worden.

Gelukkig zag het personeel van stamkroeg Het Volkshuis onze slaperige gezichten. Al om tien voor negen, ruim voor de reglementaire openingstijd, werd de koffiemachine aangezwengeld en konden we alsnog wakker worden.

Casper maakt een foto van...

Nico, Wim en Lorenz bekijken de nieuwe witte Quest van Lorenz. Marc en Arjen bespreken de ins en outs van een witte Sinnervelomobielkap op je Quest. Volgens Arjen ga je er (toch) niet sneller van!

Linea recta, langs de grote weg, ging het naar het zuiden. De anders zo gebruikelijke frivole LOL-slingerroute werd nu achterwege gelaten. 's Heerenberg here we come! En omdat we zo'n duidelijk doel hadden gebeurde er eigenlijk bar weinig onderweg.

Baak, Laag Keppel, Wehl en Zeddam zag ik langs de N314 voorbijflitsen. Iemand gooide een bananenschil in een sloot en Wim filosofeerde vanuit zijn QXS over de relatie tussen schoenmaten, lichaamslengte, soort velomobiel en het feit of tijdens het fietsen je schoenen door de voetengaten kwamen. Dat was het zo ongeveer wel. Zo saai was het dus, dan klamp je je al aan de kleinste gebeurtenissen vast.

Moeiteloos rolden we door het glooiende Montferland

Rechts verschijnen de heuvels van het Zeddammerbos

De beide vakantiefietsers, die deze dag nog diep Duitsland in wilden, werden op een dienblaadje naar de grens gebracht. Voordat ze het verre buitenland werden ingestuurd was er uiteraard een LOL-uitzwaaimoment met koffie en appelgebak. Gelukkig schijnen onze oosterburen erg goed met 'Kuchen' te zijn dus we konden ze met een gerust hart de grens laten passeren.

Het zorgzame personeel van café restaurant De Snor in 's Heerenberg bracht snel dekens
om twee oudere LOL deelnemers warm te houden. Hulde voor deze service! ;-)

Het schijnt een eeuwenoude 's Heerenbergse traditie te zijn: horizontale slagroom bij het appelgebak

Bij de LOL pauzemomenten wordt er vaak over schoenen gesproken.

De zes die binnenlands bleven beklommen de Peeskesbult, lieten zich aan de andere kant naar beneden vallen en slingeren toen via een ingewikkelde knooppuntenroute naar Doesburg. Smalle onverharde fietspaden werden daarbij niet vermeden! Ook dat is LOL, elke maand zit er tegenwoordig wel een zandbak- of grindparcours in. Het begint zelfs al te wennen.

Mission accomplished. Casper en Edwin de grens over geholpen. Daarna relaxed toeren door de mooie Achterhoek

Nico voert een indringend gesprek met zijn kettingrol.
Die wilde namelijk niet luisteren en was o-ringen aan het verliezen.

Eenmaal in Doesburg kon ik de toren van Dieren al zien. Ik rook de stal! Samen met Lorenz besloot ik om af te zwaaien.  Het was weer een mooi tochtje.