Maar m'n haar bleef droog

Ik kon vanochtend kiezen. Met droge haren op kantoor aankomen of niet. Ik koos voor droge haren. 

Net de deur uit kletterde de regen al aardig op mijn carbon dakje met opklapraampje. Het was de derde keer dat ik mijn Sinnerkap gebruikte en ik moet er telkens nog even aan wennen. De binnenruimte, het uitzicht en die typische kapgeluiden.

Kappenweer, dat was het!

Goed, de regen sloeg dus aardig tegen mijn dakje maar daarbinnen bleef het een soort van droog. Een mooie stroom druppeltjes waaide naar binnen maar dat was maar een fractie van wat ik anders te verduren zou hebben gehad. Met een petje op m'n kop. Als brildrager was ik een blijde rijder.

Wel was het een omgekeerde wereld. Wat kaploos van buiten naar binnen zou zijn gekomen kwam nu onmiskenbaar van binnen naar buiten. Paul kreeg het een beetje warm.  Kijk dat iemand uit Finland een 'kuomu' aanschaft snap ik wel. Daar groeien ze op in de sauna. Maar als typische Hollandse cabriorijder moet ik echt acclimatiseren. 

Harry (@twilwel) mag dan wel beweren dat je er aan kunt wennen maar ik vond het zelfs een beetje tropisch. Ik was nog niet eens halverwege toen ik al straaltjes vocht over mijn buik voelde lopen. En nee, ik had geen lekke kap.

Oh ja, nog even een gouden tip voor kaprijders in de zomer: "niet stoppen!" Ik herhaal: "niet stoppen!" Je bril beslaat onmiddellijk, het zweet breekt je in het kwadraat uit en er loopt een complete rivierdelta aan transpiratie over je buik. Blijven rijden met dat ding!!!  Ik snap nu eindelijk ook de zin van de Daniel Fenn kledinglijn voor kaprijders.

Weer thuis. Uit laten druppen en weer opbergen

Op terugweg was het droog en schoof ik m'n vizier lekker ver open. Heerlijke koele lucht waaide door m'n droge haren maar dat was van  korte duur. Ik fietste alweer recht een buienfront in. Zo een met van die  grote paarse pitten op de buienradar. En toen merkte ik pas echt hoe droog ik wel zat. Er kwamen mij drie fietsers tegemoet. Druppend van de regen, als natte lappen voorovergebogen op hun ongemakkelijke voertuigjes zonder enige beschutting. En ik? Ik zweette me het apelazerus ;-).

Maar m'n haar bleef droog...