Rust & ruimte in mijn hoofd

Op de hele vroege zondagochtend is Nederland misschien wel op zijn allermooist. De natuur ontwaakt. De eerste zonnestralen verlichten de heide, de dag voelt nog fris en vol belofte. Er ritselt iets in het struikgewas - een hert komt aarzelend tevoorschijn. Bijna niemand die het verstilde tafereel ziet,  behalve Paul.

Herten in Paul's achtertuin: Nationaal Park Veluwezoom

Terwijl Anja nog op één oor ligt, is hij voor dag en dauw opgestaan om met volle teugen de nieuwe dag te proeven. Ontspannend? Reken  maar. Net als de fietsrit er naar toe. Geen kip op de weg en zó'n relaxte rij-ervaring: dat kan alleen een velomobiel bieden. "Als je me twintig jaar geleden had verteld dat ik uitgerekend op de énige dag dat ik kan uitslapen extra vroeg op zou staan, had ik je recht in je gezicht uitgelachen", fluistert Paul. Hij neemt een slok uit zijn thermoskan. "Maar zo'n moment om even in alle stilte te genieten, dat voelt echt als een cadeau.

Op mijn werk is het hectischer dan ooit. Ik ben verantwoordelijk voor de uitrol van een ingrijpend ICT-project. Ik hol van deadline naar deadline en vaak moet ik 's avonds ook nog achter de laptop kruipen. Niet dat ik de kans krijg om me thuis te vervelen", lacht Paul. "Maar gelukkig kan ik op een doordeweekse dag ook mijn rustmoment pakken. Of beter gezegd: twee rustmomenten. Het eerste is als ik in mijn Strada stap om naar kantoor te rijden, het andere als ik weer  op weg naar huis ben, Ik snap dat dat gek klinkt. Vroeger zat ik best verkrampt in het openbaar vervoer maar sinds ik een Strada rijd is het een wereld van verschil. In zo'n velomobiel voelt het alsof je over het wegdek zweeft."

Een fantastische sensatie, vooral  ook omdat het zo geruisloos is. 

Omdat hij een 100% HP-motor heeft - is-ie pittig genoeg, maar tegelijkertijd ook 'subtiel
en elegant:'  "Ik rij dus puur op eigen kracht. Een fantastische sensatie, vooral  ook omdat het zo geruisloos is, Ik had nooit durven dromen dat fietsen zó zen kon zijn, Het is ook een geruststellende gedachte dat ik op zo'n moment nul komma nul schadelijke  stoffen uitstoot. Als echte Nederlander vind ik het natuurlijk een mooie bijkomstigheid dat je dit schone rijden ook in je portemonnee merkt. En in de OLF-stand rijdt-ie nog efficiënter!  Ik voel me na elke rit ook weer barstensvol energie zitten!"

Terwijl de zon  langzaam opklimt. is het voor Paul tijd om naar huis te gaan en voor Anja de croissantjes in de oven te schuiven. Als hij wegrijdt, is er maar één ding te horen: het geluid van een krakende tak, als het hert weer richting het struikgewas keert.

Een geweldig verhaal?

Vind je het bovenstaande verhaal herkenbaar, mooi of zelfs inspirerend? Nou, dat dan is niet zo mooi! In de Volkskrant Magazine las ik namelijk een advertentie voor Toyota Hybride auto's. Ik dacht: "wat een bullshit..." ;-), greep mijn toetsenbord en ging aan de slag met deze tekst. Ik vulde mijn eigen naam in, verving Prius door Strada en auto door velomobiel. Heel veel meer hoefde ik niet te doen. Nog steeds een geweldig verhaal?

Dat de auto-industrie goed is in mooie praatjes beschreef ik al eerder in Wir leben Velomobile

De originele advertentie van Toyota in de Volkskrant Magazine van 5 november 2016