Nou, ik heb het geweten toen ik op 4 maart mijn ongenoegen uitte over het feit dat de eerste lekke band al na 475 kilometers een feit was.
Banden = emotie
Op de betreffende pagina liet ik het gevreesde P-woord vallen. De P van Plus, van Marathon Plus. Weinig posts op dit weblog scoorden meer reacties in zó korte tijd. Er werd nog net geen kaarsje voor me aangestoken en sommige reacties waren duidelijk: Plusjes zijn puddingbanden en je kunt net zo goed gaan lopen ;-).
Overigens waren de meningen daarover ook wel weer zéér verdeeld. Bij velomobielrijders staan banden gelijk aan pure emotie. Elke rijder schijnt zo z'n eigen unieke voorkeur te hebben van bandensoort en bijbehorende bandenspanning. Blader ook door de Marathon Plus gebruikerservaringen op Ligfiets.net en je leest dat er uitgesproken voor- en tegenstanders zijn.
Intussen had ik die MP'ers al wel besteld en ik reed lekker verder op de Perfect Moirees. Tot afgelopen donderdag. Ik trok om iets voor zessen in de ochtend de garagedeur open en trof S94 daar weer scheefgezakt aan. Wéér een lek.
$#^()&@*^!
Genoeg is genoeg! Ik rende de zoldertrap op waar een andere telg van de species fiets trouw stond te wachten: een comfortabele vouwer die luistert naar de naam Brompton. Ledlichtjes er aan klikken en tien minuten later was ik al onderweg naar het station van Dieren. Precies een uur na vertrek parkeerde ik de fiets in de stalling, vlakbij het plekje waar anders de Strada had gestaan.
Weer thuis lag er een briefje in de bus. TNT Post had een pakketje afgegeven bij de buren. Hoera, de Plusjes waren nu al binnen. Met gezwinde spoed S94 rondom van nieuwe banden voorzien.
De instructie meldt dat je de druk niet met de duimen kunt beoordelen, maar een pomp met drukmeter moet gebruiken om ze tot max. 5 bar op te pompen. De laag die deze banden onplatbaar maakt zorgt ervoor dat het loopvlak altijd iets ingedrukt kan worden, merkte ik.
En nu de praktijk
Afgelopen vrijdag was de eerste Plus-dag. En het werd geen Probleem-dag of een Pudding-dag. Ik schoof niet als een trage gele schildpad langs het kanaal naar Apeldoorn, ik ging niet als een dweil door de bochten. Eigenlijk merkte ik er weinig van.
Mijn kruissnelheid bleef net als de afgelopen weken zo ergens tussen de 30-35 km per uur. De eerlijkheid gebiedt me te melden dat ik bij het accelereren wel meende te voelen dat ik trager op snelheid kwam. Maar zoals gebruikelijk arriveerde ik binnen een uur op kantoor.
5 bar ontspanning
Met de zekerheid dat lekrijden nog wel kan maar niet erg waarschijnlijk meer is fietste ik eigenlijk ook heel ontspannen. Geen zorgen meer over scherpe steentjes of andere zooi op het fietspad. Marathon Plus: vijf bar pure ontspanning!
Update
Veel later heb ik die 5 bar verlaagt naar 4 bar. Dat scheelt bijna niks in de snelheid maar geeft wel veel meer comfort. Twee jaar later fietste ik, na 13.000 km, nog steeds op deze banden.
Banden = emotie
Op de betreffende pagina liet ik het gevreesde P-woord vallen. De P van Plus, van Marathon Plus. Weinig posts op dit weblog scoorden meer reacties in zó korte tijd. Er werd nog net geen kaarsje voor me aangestoken en sommige reacties waren duidelijk: Plusjes zijn puddingbanden en je kunt net zo goed gaan lopen ;-).
Overigens waren de meningen daarover ook wel weer zéér verdeeld. Bij velomobielrijders staan banden gelijk aan pure emotie. Elke rijder schijnt zo z'n eigen unieke voorkeur te hebben van bandensoort en bijbehorende bandenspanning. Blader ook door de Marathon Plus gebruikerservaringen op Ligfiets.net en je leest dat er uitgesproken voor- en tegenstanders zijn.
Intussen had ik die MP'ers al wel besteld en ik reed lekker verder op de Perfect Moirees. Tot afgelopen donderdag. Ik trok om iets voor zessen in de ochtend de garagedeur open en trof S94 daar weer scheefgezakt aan. Wéér een lek.
$#^()&@*^!
Genoeg is genoeg! Ik rende de zoldertrap op waar een andere telg van de species fiets trouw stond te wachten: een comfortabele vouwer die luistert naar de naam Brompton. Ledlichtjes er aan klikken en tien minuten later was ik al onderweg naar het station van Dieren. Precies een uur na vertrek parkeerde ik de fiets in de stalling, vlakbij het plekje waar anders de Strada had gestaan.
De Brompton; handig om erbij te hebben als je niet op Marathon Plus rijdt ;-)
Weer thuis lag er een briefje in de bus. TNT Post had een pakketje afgegeven bij de buren. Hoera, de Plusjes waren nu al binnen. Met gezwinde spoed S94 rondom van nieuwe banden voorzien.
De instructie meldt dat je de druk niet met de duimen kunt beoordelen, maar een pomp met drukmeter moet gebruiken om ze tot max. 5 bar op te pompen. De laag die deze banden onplatbaar maakt zorgt ervoor dat het loopvlak altijd iets ingedrukt kan worden, merkte ik.
En nu de praktijk
Afgelopen vrijdag was de eerste Plus-dag. En het werd geen Probleem-dag of een Pudding-dag. Ik schoof niet als een trage gele schildpad langs het kanaal naar Apeldoorn, ik ging niet als een dweil door de bochten. Eigenlijk merkte ik er weinig van.
Mijn kruissnelheid bleef net als de afgelopen weken zo ergens tussen de 30-35 km per uur. De eerlijkheid gebiedt me te melden dat ik bij het accelereren wel meende te voelen dat ik trager op snelheid kwam. Maar zoals gebruikelijk arriveerde ik binnen een uur op kantoor.
5 bar ontspanning
Met de zekerheid dat lekrijden nog wel kan maar niet erg waarschijnlijk meer is fietste ik eigenlijk ook heel ontspannen. Geen zorgen meer over scherpe steentjes of andere zooi op het fietspad. Marathon Plus: vijf bar pure ontspanning!
Update
Veel later heb ik die 5 bar verlaagt naar 4 bar. Dat scheelt bijna niks in de snelheid maar geeft wel veel meer comfort. Twee jaar later fietste ik, na 13.000 km, nog steeds op deze banden.
Ik heb de M+-jes om dezelfde reden; relaxed toeren zonder zorgen om een lekke band, heerlijk!
BeantwoordenVerwijderenik heb de M+ achter nu 8000 km en nog nooit lek
BeantwoordenVerwijderenJaa zo is het, de M+ van de winter voor en achter gebruikt en niet één lekke band gehad ondanks het vele natte en gladde weer! gewoon niet meer op je snelheidsmeter kijken en gaan met die banaan.
BeantwoordenVerwijderenRij nu al weer een week op de F-lites en de GeaX achter, en dat scheelt veel snelheid bij dezelfde Hf. maar het risico op lek is veel groter
Om maar een toevoeging te doen aan alle ervaringern: ik heb in de winter op de plus gereden, gevoelsmatig iets trager. 1 x lek, door een klein kruiskopschroefje dat waarschijnlijk rechtop op de weg had gestaan. Kan geen enkele band tegen, denk ik. Op mijn Brompton al jaren de plus liggen, nooit lek.Ik houd de spanning wel op 6 bar, kan ie goed hebben en dat scheelt voor mijn gevoel weer wat rolweerstand.
BeantwoordenVerwijderenInmiddels al weer een aantal weken de Kojaks rondom erop op de Quest. Geen lekke banden, wel heerlijke snelheden en minder gezoem. Bovendien: bij een lek is het wisselen van banden met Kojaks zo gebeurd. De plus ligt veel strakker op de velg.
Hoi Paul,
BeantwoordenVerwijderenook q324 en q139 reden deze week lek. Dat heeft vermoed ik te maken met de regenbuien van zaterdag/zondag die voor het eerst in langere tijd de wegbermen weer doorspoelen en de aangetroffen zwaardere glas en ijzerscherfjes achterlaten op het fietspad. Het overkomt mij vaak dat het precies in de dag of week na de bui mis gaat. Mijn F-lites hebben de hele winter prima doorstaan (1750km door (prima, soms koud) weer en (weinig) wind tot nu toe in 2012). En de Perfect moirees van collegarijder q139 evenzo.
Het is inderdaad persoonlijke voorkeur.
Hier ook een M+ liefhebber. Lekker op druk houden en onbezorgd rijden. Zeker met ww-verkeer wil je thuis in je velo stappen en er pas op je werk weer uitkomen (en op de terugweg natuurlijk omgekeerd).
BeantwoordenVerwijderenGroet,
Q583 (vorige week opgeleverd met M+ rondom).
Ik heb ook marathon plus vooraan de velomobiel liggen, bevallen me op zich goed, alleen het comfort is wel echt dramatisch maargoed, lekrijden is ook niet comfortabel. Qua snelheid vind ik ze gemiddeld tot goed.
BeantwoordenVerwijderenQua wegligging en grip zijn ze niet het beste wat ik gehad heb, de perfect moiree die ik nu als achterband heb geeft een stuk betere grip.