Voor een spoedklus op het werk waren er foto's nodig van een aantal beken in de omgeving van het dorp Vaassen. De enkele reisafstand vanaf kantoor was ruim 12 kilometers. In het pre-Strada tijdperk zou ik niet zo snel op het idee zijn gekomen, maar nu lag het min of meer voor de hand om dit "even" op de fiets te doen.
Met de camera in de velomobieltas en een kaartje in de hand was ik binnen een half uur al op locatie. Die locatie lag wel aan het einde van een onverhard modderig bosweggetje. Ik had gelukkig andere schoenen meegenomen voor de laatste paar honderd meter naar de fotoplek. Tot zover niks aan de hand.
De terugweg ging lekker vlot, want Vaassen ligt iets hoger dan Apeldoorn en op de teller verscheen spontaan 40 km per uur. Terug op kantoor sprak een attente collega mij aan: "Paul wat is er met je gezicht? Het lijkt wel of je onder de modder zit....".
Oeps, dat krijg je van een ruig tochtje door de Veluwse bossen. Blijken die open wielkasten van de Strada toch nog een nadeel te hebben. Het was me al opgevallen dat de zijkanten van de fiets niet meer mooi geel waren, maar dat de modder zó hoog zou komen?
Met dichte wielkasten blijft al die rotzooi dus in de wielkasten en of je daar nou zo blij mee moet zijn.
BeantwoordenVerwijderen