vrijdag 6 april 2012

Veel lichtgevende hempjes...

Je hoort er mij niet vaak over, de schrik en ergernis en wat nog meer, van (veel) velomobielrijders: groepen zwalkende scholieren die je pad kruisen, of nog erger, ergens voor je uit rijden. Je weet dat je ze over luttele minuten gaat inhalen. Je belt alvast met je mega-dingdong een keer of wat. Helaas, ze hebben allemaal muziek in hun oren of zijn te druk met hun rondgierende hormonen of hun telefoon, of alles tegelijk.  Ok, dan maar de claxon. En dan moet je er nog langs. Het zal velen bekend voorkomen, maar mij eigenlijk niet (zo vaak).

Ten eerste vertrek ik  's ochtends om 06.00 uur en dan liggen ze allemaal nog als lieve kindertjes in hun bedjes te dromen. En als ik weer huiswaarts ga kom ik pas tegen 17.00 in een scholieren-risico-zone. Ja ik heb het wel getroffen. Tot afgelopen donderdag.

Ergens in die potentiële scholieren-risco-zone ontwaarde ik ver voor mij uit een hele verzameling fel gele vlekken. "Hé..", dacht ik, "Wegwerkers! Zou de gemeente Apeldoorn nu toch iets meer aan het fietspad gaan doen dan kosmetisch één gat dichten?".

Mijn aandacht werd echter gelijk weer afgeleid, Voor mij reed een mij bekende racefietsende forens. Deze in het zwart gehulde bukker tref ik wel vaker en hij rijdt echt flink door, altijd ruim boven de 30 per uur. Terwijl ik mijn voornemen om hem maar weer eens in te halen aan het uitvoeren was, merkte ik dat z'n tempo ineens inzakte. En toen zag ik het ook.

Nee, het was natuurlijk niét de Gemeente Apeldoorn die aan het werk was, Apeldoorn is vanwege domme bestuurders die zich rijkrekenden met grondspeculaties nu zo goed als failliet. Niks nieuw fietspad dus. Het waren dus scholieren. En veel ook.

Ze droegen stuk voor stuk zo'n lichtgevend hempje, wat er op wees dat de fietstocht in georganiseerd en begeleid verband verliep. Het waren er misschien wel dertig en het zag er net zo uit als een groep wild ronddobberende gele badeendjes op het naastgelegen kanaal. Wel veilig natuurlijk, die lichtgevende hempjes.

Ik miste eigenlijk nog de lichtgevende helmpjes met waarschuwend zwaailichtje erop. Blijkbaar voelen scholen zich verplicht (of zijn verplicht) dit soort 'angst-kleding' aan te schaffen voor hun leerlingen. Je geeft hiermee een signaal af dat fietsen gevaarlijk is, en dat is het dus in Nederland beslist niet. Het uiteindelijke resultaat van deze manier van denken is dat die scholieren in de toekomst uitsluitend nog in een door het Ministerie van Onderwijs goedgekeurde kindveilige bus ergens naar toe mogen.

Tegen de tijd dat ik de achterste badeendjes bereikte en even kort toeterde bleek de hele groep net linksaf te moeten. Dat viel dus weer mee. De man op de racefiets had pech, die moest ook linksaf.









2 opmerkingen:

  1. Hoi Paul,
    Ik draag zo'n hesje op al m'n tweewielers of trike. Wat voor signaal ik daarmee afgeef kan me gestolen worden en zal me worst wezen: Als ze me maar zien!
    Mv Mick

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. In zo'n geval vind ik dat ook anders liggen. Zelf heb ik ook zo'n hesje en heb het ook wel eens gedragen als ik met de tweewieler in het donker onderweg moest in het buitengebied. Voor groepen scholieren die overdag rondfietsen vind ik het wel te veel van het goede en een verkeerd signaal.

      Verwijderen