Marloes herkende mij, of eigenlijk S94, onmiddellijk aan de inmiddels beroemde Bananamansticker op de linker achterkant. En we hadden elkaar natuurlijk ook eens gesproken bij de Oliebollentocht 2012. En Marloes herkende ik natuurlijk in eerste instantie aan de hele colonne schildpadden die in een Escherachtige rij over haar fiets schuifelen.
"Nieuwe spaken halen in Dronten, Paul?" begon ze het gesprek. Tja, als je als weblogger wat schrijft zijn er ook mensen die dat blijkbaar aandachtig lezen. Terwijl we ons om Dronten heen slingerden kwam het gesprek al snel op de kleine geluiden van zo'n velomobiel. Ook Marloes had een verdacht rateltje achterin de fiets en omdat ze nog wat tijd overhad fietste ze mee naar Velomobiel.nl.
Binnen achter de grote schuifdeur was het een stuk warmer en ontdooide het ijs op fiets en helm in rap tempo. Het rateltje van Marloes bleek ook als sneeuw voor de zon verdwenen. Zo gaat dat als de professionals van vm.nl er zelfs alleen maar even naar kijken.
Dat achterwiel zit nu wel op een hele vreemde plek |
Stillleven met geel, wit en blauw |
Er verdween allerlei gereedschap in het binnenwerk van S94 |
Ik heb al eens gemeld dat medewerkers van vm.nl lange armen moeten hebben. Maar ook gewicht lijkt van belang te zijn? |
Allert maakt de achterbrug nog een ietsepietsie sterker... |
Mijn dag kon niet meer stuk. En al helemaal niet meer toen de dashboardschakelaars eenmaal vervangen waren. Er viel ineens weer een bak licht uit de voorkant van de fiets, in plaats van het flakkerende kaarslicht waar ik de laatste tijd bij fietste.
Met wat geluk en niet al teveel kleine geluiden kan ik er nu weer minimaal een jaar tegenaan.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten