Een kerstverhaal over de doos en de fiets

Aan het begin van de middag waren ze nog met een héle grote groep geweest. Gezellig, knus op elkaar gestapeld in een warme en verlichte ruimte. Dat was beter dan dat grote koude pakhuis waar ze de weken daarvoor hadden moeten bivakkeren.

Maar zo rond half vier waren er ongemerkt ineens wat uit de groep verdwenen. Een kwartier later ging het plotseling wel heel hard, tot hij ontdekte dat ie samen met een stuk of vier soortgenoten alleen op een grote tafel was achterbleven. "Word jij niet opgehaald?", had ie gefluisterd naar de dichtstbijzijnde doos. Net als hij een blauwe met gouden sterren erop. "De mijne schijnt ziek te zijn", antwoordde z'n buurman. "Ach, laten we maar geduldig wachten. Je kunt er toch niks aan veranderen.". "En bovendien...", vervolgde de buurman z'n verhaal, "...vind ik het nog wel even prettig om als complete doos door het leven te gaan.". En toen kwam het hele verhaal.

Om alvast in de juiste witte kerststemming te komen. Dit willen we  toch allemaal wel?
Moeten de wegen naar Nijmegen de 28ste december natuurlijk wel sneeuwvrij zijn ;-)
(foto: winter 2008 in de Veluwse bossen bij Dieren)

Dat de pechvogel die elk jaar met die man met die gele ligfiets (zo´n banaan je weet wel...) mee moest altijd een verschrikkelijk verhaal te vertellen had. Alles wat er in je zat werd ruw over allerlei tasjes verdeeld. Om vervolgens in een donker gat te verdwijnen.  De tocht die dan volgde was een ware reis door de hel. De duisternis, het gebonk, het lawaai, het geslinger. Er circuleerden gruwelijke verhalen van pakken sap die het niet overleefd hadden. En als doos zelf. Ach je belandde, als je gelúk had, bij het oud papier. Dan kon je het in een volgend leven nog eens proberen. Met wat geluk nam dan iemand met een auto je mee. Met zo'n zachte warme achterbank. 

Maar ja, nu was die man met die vreemde gele fiets ziek en moest ie met de andere niet-opgehaalden nog een paar nachtjes op kantoor blijven. Alles beter dan in die vreselijke fiets. En misschien kwam die man volgende week wel met de trein omdat z'n vrouw het erg leuk scheen te vinden om een keer een onuitgepakt kerstpakket te krijgen.

Naschrift
Soms gaan wensen in vervulling. De man met de gele fiets hoorde later dat de blauwe doos met de gouden sterren op de zachte achterbank van een auto zal worden thuisbezorgd. Toch nog een happy end!