De cover |
Was in de jaren vijftig bijvoorbeeld een dagje eropuit voor de meeste mensen hun hele vakantie, nu reizen we de hele aardbol over. Bananen zijn nu doodgewone vruchten, maar na de oorlog kenden zelfs de rijkste gezinnen de banaan niet. Je deelde je stofzuiger met je schoonmoeder en de televisie zond 24 uur uit - per week. Het was ook de tijd zonder mobiele telefoon, je belde bij de winkel aan de overkant van de straat en als je al een eigen toestel had dan hing die in de gang.
In meer dan 300 pagina's schetst de schrijfster deze en honderden andere grote veranderingen in het dagelijks leven. Ik dateer uit 1956 en herinner me veel van die veranderingen.
Foto uit het hoofdstuk Fiets |
Foto uit het hoofdstuk Fiets |
Naast hoofdstukken met titels als "Warm eten tussen de middag", "Kolenkachel", "Omgaan met naald en draad", "Moedermavo", "Arendsoog en Dinky Toys", "Sigarenbandjes sparen", "Het loonzakje", "Inrijden en tectyleren (auto)", "Overwegwachters en gesloten bomen", "Eigen tanden en kiezen", "Papieren zakdoekjes","Blik met lipjes", "Dia's", "Na het paard de tractor", "Iedereen zelf secretaresse" en "De vrije zaterdag" is er vanzelfsprekend ook een heel hoofdstuk gewijd aan de fiets!
Een bloemlezing uit het hoofdstuk "Fiets":
"Vroeger had je twee soorten fietsen, namelijk dames- en herenfietsen."
"Het armeluisding van vroeger is gerehabiliteerd en is tegenwoordig ook een gewild yuppenspeeltje."
"In 1947 gaat 51% met de fiets naar het werk, 43% met het openbaar vervoer en 5% met de auto. Korte afstanden werden nog vaak gelopen."
"Begin jaren zeventig was fietsen voor de Brabantse beroepsbevolking not done. De fiets was iets voor arme mensen."
"Kinderen kregen vaak een voor volwassenen bedoelde fiets cadeau, waar op de trappers houten blokken werden gemonteerd."
"De mooiste ontwikkeling op fietsgebied vind ik dat je tegenwoordig nog maar zelden een lekke band hebt."
"Jammer vind ik het dat de stoere bagagedrager door het gebruik van lichtgewicht materialen in een watje is veranderd."
"In 1989 was er een primeur: rond het stadje Delden werden de eerste bewegwijzerde trajecten van LF-routes geopend."
Een feest der herkenning? Dan moet je het hele boek maar eens lezen. Te koop bij de boekhandel of te leen bij elke openbare bibliotheek. Veel leesplezier! Ennuh, d'r is óók een heel hoofdstuk over de auto. Voor lezers die nog steeds in de Mehari-stand zitten ;-).
Hoi Paul,
BeantwoordenVerwijderenStammende uit 1960 lees ik hier ook veel herkenbaars, ook ik weet nog dat als er een dokter gebeld moest worden er bij een buurvrouw in de straat aangeklopt moest worden. De eerste eigen telefoon bij m'n ouders kwam pas in 1976! En televisie kregen we zelf in 1968, uiteraard nog in zwart-wit.........
Inderdaad veel herkenbaars, maar ik heb geen heimwee naar die tijd.......
Groeten, Adri.
En voor je het weet is het heden ook ver verleden en "de gouden tijd" van weleer geworden.
VerwijderenHet leven is niets anders dan tijd, zegt men. En dat je dat pas echt beseft als het begint op te raken. En als het begint op te raken velen spijt hebben waar ze al die tijd aan hebben besteed :-))
Zelf ben ik uit 1967, maar wij hadden toen al twee jaar telefoon. Mijn vader was politieagent (veldwachter), gingen we rijden in de blauwe politie kever.
BeantwoordenVerwijderenHé, weer een bruggetje naar een NVHPV... ☺
BeantwoordenVerwijderenAh, we fietsen dus op 'yuppenspeeltjes' en de bagagedrager is verworden tot een 'watje'. Het leek me een interessant boek maar juist dit soort teksten doen me nu besluiten het niet meer aan te schaffen. Ik hou niet van die schrijfstijl.
BeantwoordenVerwijderenKomt dat omdat je behoort tot de yuppen klasse ? :-))))))
Verwijderen