Toeristische gids voor de OBT 2016

Vorig jaar was het een 'crime' ;-). Er waren, als ik me goed herinner, niet minder dan acht mogelijk routevariaties. Klimmen, vlak, kort, lang en dat alles ook nog eens heen én terug. Dat was nog eens keuzestress. De poldereditie van 2016 is wat dat betreft eenvoudiger. Alhoewel je zowel vóór als ná de koffie telkens toch nog weer uit twee varianten kunt kiezen.

Nu zou je denken, zo'n fietstocht door de polder is toch niks anders dan monomaan knetterhard achter elkaar aanfietsen over kaarsrechte onbeschutte polderwegen? Nou, zo eenvoudig is het nu ook weer niet. Op die rechte wegen sukkel je als velonaut makkelijk wat weg in je comfortabele stoeltje. Polderblindheid noemen ze dat. En voor je het weet hebben we de grootste kopstaartbotsing uit de geschiedenis van het ligfietsen.

"Hoe langer de sliert hoe meer het pleziert"

Om iedereen scherp te houden, en tegelijkertijd een beetje te helpen bij de routekeuzestress heb ik hieronder wat verzameld. Zodat je niet alleen maar panisch naar het achterband van je voorganger zit te staren. "Zie ik 'm nog, zie ik 'm nog? Moet ik al remmen?" Heb je onderweg nog wat om naar uit te kijken :-).

 

Startpunt Dronten

Dronten ontleent haar naam aan de Polder Dronthen, een door aangeslibd land ontstane polder bij Kampen. Op 26 april 1962 kwamen de eerste bewoners in Dronten. Je ziet 't niet maar je zit hier meters onder zeeniveau. Als de dijken breken helpt 't geen zier dat onze fietsen ook wel eens voor kano's of duikbootjes worden uitgemaakt. Alleen het talud van de Hanzelijn levert je een droog plekje op als het water naar binnen stroomt.

Rood is onder NAP, groen er boven. (AHN Hoogtekaart van Nederland)

Fietspad langs de Hanzelijn van Dronten richting Kampen. Deze route nemen we dus niet, Waarschijnlijk vanwege de scherpe bochten die er in zitten en de opstoppingen die dat geeft \als al die Questrijders drie keer moeten steken ;-)

Vlak voor dat we bij de randmeren komen fietsen we door een groot bos. Dit is het Ontariobos want het is in 1958 (de polder was toen nét droog en ikzelf twee jaar oud) geschonken door de Ontario Horticultural Associaton. Hadden die Canadezen heel veel bomen over? Vlak voor de Roggebotsluis kun je iets verderop een hele vroege 'bio break' maken bij Restaurant Cafetaria Roggebot House. Waarschijnlijk kun  je er een visje eten.

Roggebotsluis

Gewoon een sluis dus. De naam komt van een zandplaat die in de natte tijd hier ergens in de Zuiderzee lag. Als je de lange route rijdt dan fiets je er overheen. Als je de korte route rijdt dan zie je 'm vooral in je achteruitkijkspiegels. Want hier scheiden de wegen van de korte en lange route heen zich tijdelijk. Maak je geen zorgen vlak na Elburg zien we elkaar alweer.

 

Lange route heen

De lange route duikt hier dus de polder in en schampt de historische Hanzestad Kampen. Je passeert een aantal pittoreske kolken  waarin Hengelsport vereniging Ons Vermaak naar zeelt, blankvoorn en karper vist. Die kolken zijn eigenlijk gewoon enorme gaten die achterbleven na de zoveelste dijkdoorbraak. Op dit punt steekt ook de nieuwe Hanzespoorlijn de randmeren over.



Na het gehuchtje Noordeinde zit je een stuk op de route van een LOL langeafstandstocht: het rondje waterschap in 2014. Dat waren toen 275 hele warme kilometers.  Zo warm als toen gaat het nu beslist niet worden.

De route gaat verder zuidelijk langs de randmeren. Neem vooral het fietspad dat bovenop de dijk loopt, je hebt er een mooi uitzicht op het water. Heel ver weg aan de overkant zou je de rijders van de korte route moeten kunnen zien rijden.

Een paar kilometer voor Elburg staat een bescheiden stenen schuurtje langs de dijk. Dat is het historische polderschuurtje cq. dijkhuisje waarvan ik een paar maanden geleden een fotoserie maakte voor het waterschap. Daarna fiets je al snel Elburg city binnen: vooral bekend als dé toegangspoort voor oostelijke velonauten tot Dronten.

Rechts het dijkhuisje....

 

Korte route heen

Dit deel van de route fiets ik wel eens als ik naar of van velomobiel.nl fiets. Zeker als het hard waait en koud is fiets je de eerste kilometers (vanuit het noorden gezien) beschut tussen bomen en struiken over een breed fietspad. Van de randmeren zie je op dit stuk weinig. Die komen pas ergens voor Elburg weer in het vizier.  'T is even doortrappen maar dan komt Elburg in zicht en gaan we ritsen met de jongens en meisjes van de lange route.

Maar eerst kun je nog vlak voor de kruising met de weg naar Dronten aan je rechterkant de Kop van 't End zien. Toen Oostelijk Flevoland op 27 juni 1956 officieel droog werd verklaard kwam het havenhoofd van Elburg op het droge te liggen. Veel later is het gereconstrueerd en samen met een replica van de vuurtoren  hier weer opgebouwd.

Samen verder naar Flevonice - tijd voor koffie, koek, cake en kletsen 

In de zomer moet het hier druk zijn bij de talloze campings en jachthaventjes. Ter hoogte van Biddinghuizen kun je dan ook met een mini voetfietsveer naar Nunspeet oversteken  De mooie Veluwe op. Maar nu is er vast niks te zien of te doen. Naar Flevonice is het niet ver meer.

Weet je het nog?: Flevonice verkeerde ooit in financieel zwaar weer, net toen ónze Cycle Vision gehouden zou worden. Dat was in 2013. Ze hebben daar dus nog wel wat goed te maken ;-) want die CV werd toen afgelast.

Op vertoon van je NVHPV ledenpas kun je tegen gereduceerd tarief  overbanden met spikes huren en een rondje draaien op de ijsbaan. Let op: we vertrekken weer op tijd naar Dronten.

 

Lange route terug

De echte bikkels (of degenen die in de buurt wonen) pakken deze route. Via een omweggetje ga je net als de jongens en meisjes van de korte route eerst naar Biddinghuizen. Biddinghuizen is in 1963 ontstaan. Het dorp is vernoemd naar een verdwenen dorp met dezelfde naam. We fietsen hier 3 meter onder NAP.

Op 10 oktober 1963 kwam de familie Heijmink als eerste bewoners in Biddinghuizen wonen. Zij betrokken deze woning aan De Voor 6. 

De lange-route-rijders zwaaien nog even naar de sliert fietsers die verder gaat met de korte route en fietsen dan drie rotondes later weer het open landschap van de polder in .

Als er een gure oostenwind waait zou het wel eens handig kunnen zijn deze route te nemen. Eerst heb je dan wind mee en de tweede helft fiets je beschut door zo'n typische strook polderbos, 
En voor je er erg in hebt ben je alweer in Dronten city.  Bekend van de heerlijke oliebollen en dampende kommen snert. En van de velomobielindustrie natuurlijk.

 

Korte route terug

Grotendeels over vrijliggende fietspaden rijden ook de korte-route-rijders naar Biddinghuizen. Ze zwaaien nog even aar de sliert fietsers die verder gaat met de lange route en fietsen dan drie rotondes later weer het open landschap van de polder door. Dronten, bekend van de heerlijke oliebollen en dampende kommen snert, is dan dichtbij.

 

Nog steeds keuzestress?

Wat je ook doet, welke route variant je ook rijdt, het wordt vast en zeker een leuke OBT!
En weten jullie al welke route je gaat nemen? In elk geval tot dan!

Of ik zelf al een voorkeur heb?  Ik denk er over heen de lange route te nemen (40 km) want die is wat afwisselender. Terug wil ik zo snel mogelijk naar de oliebollen en de snert: de korte route dus van 20 km. Kom ik in totaal uit op een mooie 60 kilometers. Met de 160 voor de heen en terugreis erbij is het dan wel lang genoeg geweest,