Kleine LOL
Het was vrijdag 30 maart en ik bekeek het weerbericht nog maar eens. Het zag er goed uit, in elk geval voor de zaterdag. Ik besloot voor het allereerst in mijn ligfietsende leven het Paastreffen met een bezoek te vereren. Ik dacht "...hoe meer zielen, hoe meer vreugd.." en postte een berichtje in de LOL Whatsapp groep. Dat leverde nog twee liefhebbers op: Wim en Nico. Of eigenlijk drie,want Anja bleek na twee maanden stilstand en een ritje over de Posbank twee dagen daarvoor, de smaak van het velomobielen weer te pakken te hebben. Die wilde ook wel eens naar dat beroemde Paastreffen. "Realiseer je je wel dat je dan over de bult moet?"zei ik, maar dat bleek haar niks uit te maken ;-).En het moet gezegd worden: we rolden met een vlot vaartje over het hoogste punt bij de Elsberg heen. En voorwaar, het gezegde 'vreemde ogen dwingen' bleek iets van waarheid te bevatten. Waar bij vorige ritjes Anja's benen niet altijd erg snel rond wilden gaan ;-), zoefde ze nu onder de bezielende coaching van Wim én Nico met een heel acceptabele snelheid de Veluwe over. "Ik heb nu wél gezweet!", meldde ze dan ook trots toen we het grote Paastreffenterrein opreden.
Op het erf van kampeerboerderij de Nieuwe Hof reden we ons al direct klem in de velomobielen en ligfietsen. De ligfietsers van 'Mooi Bennekom' zaten al heerlijk in de paaszon van een bak koffie te genieten, wij konden zo aansluiten. Een klein puntje van verbetering voor de organisatoren: volgend jaar is het wel heel fijn als er bovendien appelgebak is speciaal voor bezoekende ligfietsclubs.
Het was erg leuk om allerlei mensen weer eens te zien en te spreken. "Leuk dat jij er óók bent", kreeg Anja bovendien vaak te horen. Diezelfde sprekers trokken dan direct weer bleek weg als ze hoorden dat die witte XS er misschien binnenkort weer uit gaat. Anja vindt dat ze er veel te weinig in rijdt en verder staat dat dure ding vooral ruimte in te nemen in een al volle garage. Maar dat wordt, als het écht zover komt, een afzonderlijk evaluerend bericht op dit blog.
"Volgend jaar weer naar het Paastreffen, Paul?" Als het weer in Otterlo is dan kom ik beslist, wie weet ook weer als onderdeel van een kleinere of grotere LOL delegatie, weer langs.
Meer berichten over het Paastreffen
Beetje ouwehoeren over fietsen... |
Anja en Nico hebben het koud? |
Belle legt Anja uit waarom zo'n rechtopfiets veel prettiger is dan zo'n levensgevaarlijke ligfiets. Anja begreep dat wel. |
Het verwarmde buitenterras waar je onbeperkt thee en koffie kon krijgen. Jammer van dat appelgebak ;-) |
Deze fiets mag je inmiddels met recht een klassieker noemen! Of een 'old timer'? Of een museumstuk? |
De (trike) rijders van Mooi Bennekom vertrekken |
Grote LOL
Normaal gesproken heb ik een fietsritme van één dag op en één dag af. Zo hou ik tijd genoeg voor al die andere zaken waar je als pensionado razenddruk mee kunt zijn ;-). Maar omdat het de volgende dag zondag 1 april was moest ik van dit principe afwijken. LOL zou tijdens een iets langere rit op en neer naar Lobith rijden én het zou de allereerste dag worden dat het nieuwe Ligfietsclubreglement van kracht was.Om te beginnen dat niet geheel onomstreden reglement. Het LOL bestuur was 'not amused' met deze ingreep vanuit de landelijke vereniging. "Ze bemoeien zich maar mooi met hun eigen zaakjes...", riep iemand tijdens de nogal rumoerige startbijeenkomst bij het Volkshuis. "Jij kunt er ook niks aan doen, Paul!" Het gevolg was wel dat het afval die dag ook links uitgeworpen werd en dat je om het aantal bio breaks te tellen meer dan twee handen nodig had. Alles heeft een prijs.
Met negen man reden we over rustige fietspaden en binnenwegen naar Lobith. Daar gingen we op bezoek bij Roef die zelf de komende zeven weken nog niet mag fietsen :-(. Er was ons appelgebak van een 'kampioensbakker' beloofd, dus het tempo zat er goed in.
"Wim, snij jij de punten af? En niet te groot hè!" |
"Ik zei nog zo...niet te gróóót" |
En nou willen ze volgende week zondag weer op pad! Al dat fietsen begint zo langzamerhand weer op werken te lijken!
Die Alleweder is met recht een klassieker te noemen, zonde om die al in een museum stof te laten verzamelen, die moet af en toe nog eens even "uitgelaten" worden!
BeantwoordenVerwijderenEn die appelpunt? Die is toch heel prima zo? Niets te groot in mijn ogen.........;-))
Ik ben een erg goede puntensnijder ;-)
BeantwoordenVerwijderenDag Paul en Adri,
BeantwoordenVerwijderenFijn dat mijn "museumstuk" zoveel positieve aandacht krijgt. Probeer ik hem ook te geven. Af en toe een nieuw lagertje, wat olie en een lik verf en hij gaat weer kilometers mee.