Een moment van duizeligheid...

Pas sinds ik een Quest XS in de garage heb staan valt mij iets op. Voorheen, toen er alleen een Strada parkeerde, leek dat volstrekt normaal, het was de standaard, het was gewoon. Maar nu, met die slanke lage XS ernaast valt het me héél erg op.

Heb jij een Strada, Quest of soortgelijke fiets dan raad ik je aan om een stukje samen te fietsen met een XS rijd(st)er. Parkeer jouw velomobiel langszij en stap uit. Vraag je fietsmaatje dat ook te doen. Ga op een korte afstand van beide fietsen staan, kruis je armen voor je borst, blijf kalm ademhalen en kijk in alle rust naar die twee schitterende fietsen. Mooi hè?

Kruis je armen en bekijk het op je gemak. Dan zul je het snel zien. Foto Forest Runner op Flickr

En dan valt het je op. Net zoals het mij ineens opviel in de garage waar de gele en de witte knus naast elkaar staan. Het is als een moment van verlichting alhoewel in dit geval 'verdieping' een betere omschrijving zou zijn. Het instapgat van mijn Strada... 

OMG!!!, wat een enorme, lompe, diepe ruimte is dat. Een moment van duizeligheid kan en zal je nu bevangen. Ga niet te dicht bij de rand van je Strada of Quest staan, je kunt er zo invallen. Die gapende zwarte leegte, waar ergens diep onder je het Ventisit van het stoeltje glinstert. En nog dieper het karakteristieke patroon van de Velomobielonderdelen vaste vloerbedekking. Dit is The Abyss, The Deep, het Marianen trog. Een mobiel zinkgat, ondanks dat vrolijke geel er omheen. Iedere velonaut die hier instapt kan voor eeuwig in de diepte verdwijnen. Nee, ik maak geen grapjes. Duizeligheid is nog wel de minste van de symptomen.  Hoe heb ik dit in het verleden niet kunnen zien?

Nee, dan het instapgat van de XS. Die fraaie lijnen, die schijnbaar beperkte omtrek. Zo perfect, zo in harmonie met de fiets. Ik moet eerlijk zeggen dat dit een zekere aantrekkingskracht op mij uitoefent. Ik wil voorzichtig één been in het gat laten verdwijnen en dan nog voorzichtiger een tweede. Maar dat zou onverstandig zijn, ook hier liggen gevaren op de loer. Als een 'femme fatale' zou de XS mij vastgrijpen zodra ik verder zou gaan dan die twee benen. En ik heb in Dronten gezien wat er dan gebeurt. Een gewaarschuwd man telt voor twee. Maar toch denk ik soms "...zou 't passen?"  Maar 't past niet want ik ben 189 cm lang. No way, dat ik mij in de armen van deze ranke witte sirene kan laten sluiten. Doe het niet Paul! Doe het niet!

Feb 2017: Hier ging het bijna mis. Als Theo en Allert niet hadden ingegrepen was Casper nooit meer thuisgekomen

Gelukkig leer je met de diepte van je eigen instapgat omgaan. Ik heb lange benen, dus de bodem van mijn mobiele zinkgat bereik ik toch telkens wel. Het is ook niet meer dan een illusie, een fata morgana van glasvezel en carbon. Ook die gedachte geeft steun en rust.

En zit ik dan eenmaal, dan voel ik me wel heerlijk knus en warm opgeborgen in die enorme gele bak van me. Over dat warme, veilige en geborgen gevoel zullen we maar niet te veel gaan psychologiseren.

Zoek de verschillen: geel = instapgat Strada, wit = instapgat XS