Mijn vierde ideale vakantiefiets

Het is volop vakantietijd. Dat merk ik onder andere doordat de berichtjes op mijn 'Misschien wel meest complete lijst van ligfiets- en velomobielblogs" minder snel doorschuiven. Er wordt simpelweg minder geschreven, want we zitten met z'n allen in Frankrijk, Duitsland, Spanje of misschien wel verder weg. Genieten van de zon en een zee van vrije tijd. En heel misschien zijn er wel lezers van dit blog aan het (lig)fietsen. Maar dat is natuurlijk niet verplicht ;-).

Zelf genoot ik de afgelopen jaren ook heel erg van mijn jaarlijkse maand fietsen ergens buiten Nederland. Al vanaf 1979 maak ik uitsluitend fietsvakanties dus ik durf wel te zeggen dat ik er inmiddels een beetje verstand van heb gekregen. Ik heb in al die jaren een hele reeks vakantiefietsen versleten. Stuk voor stuk waren dat mijn ideale fietsen. Maar dat begrip 'ideaal' blijkt van jaar tot jaar te kunnen veranderen.

Als je de deskundigen van de Vakantiefietser mag geloven heeft een goede vakantiefiets "een stijf frame, de sterke wielen, stevige bagagedragers, goede en slijtvaste onderdelen, een rustig stuurgedrag en een comfortabele zithouding."  Natuurlijk klopt dat. Zo'n fiets rijdt fijner en gaat minder snel kapot. Je hebt dan een fietsvakantie zonder (of met minder) zorgen, afgezien van die incidentele lekke band.

Maar als ik terugkijk op een reeks 'versleten' vakantiefietsen merk ik dat het niet echt om die spulletjes gaat. Ook met een tweedehands barrel kun je naar China fietsen, of een rondje IJsselmeer maken. Het is vooral een kwestie van doorzetten. Ik begon ooit te vakantiefietsen op een hele mooie groene Gazelle. Het was eigenlijk niet meer dan een soort racefietsje met spatborden en een bagagedrager. De mooie lichtgewicht spulletjes die we  nu kunnen kopen waren er in 1979 nog niet. Fiets met me mee door de tijd en kom uiteindelijk uit bij mijn écht ideale vakantiefiets. En om teleurstelling te voorkomen: dat is dus niet mijn mooi gele Strada.

Mijn 1e ideale vakantiefiets: de Gazelle 

De aller- allereerste fietsvakantie in 1979. Ik op een Gazelle en Anja op een witte Peugeot. Licht uitgevoerde fietsjes met een uitermate goedkoop fietstassensetje van Wehkamp en bagagedragertjes van verchroomd staaldraad. Niets stond een geslaagde vakantie naar de Ardennen in de weg. We overnachtten in jeugdherbergen

In de jaren die volgden durfden we steeds verder van huis te gaan. En zelfs steile bergpassen te bedwingen. Dat laatste deden we  vooral te voet want een echt bergverzet zat er niet op die fietsen. Inmiddels hadden we  iets meer te besteden in sliepen we  in hotelletjes. Kamperen? Daar dachten we  niet eens aan. 

Mijn 2e ideale vakantiefiets: de Koga Myata World Traveller 

Dat ver weg fietsen beviel erg goed. Zo goed dat we in 1987 besloten om op ons gemak van Nederland naar Nieuw Zeeland te gaan fietsen. Daar was de  Gazelle niet goed genoeg meer voor en dus kwamen er twee Koga Myata World Travellers. Met stoere lowriders en extra bidonhouders. Op het Indiase platteland (het is op de foto eind 1988) trok je veel bekijks met zo'n fiets. 

Na anderhalf jaar waren we  in de Australische Outback. Op deze foto sta ik stoer voor een enorme termietenheuvel die je daar veel hebt. De gele tas aan het frame is een extra waterzak. De World Travellers hielden zich prima. 

Ook na thuiskomst in 1989 bleven we buiten Europa fietsen. Hier bij Monument Valley. Kamperen was inmiddels standaard De Koga's zouden het tot nog 2004 uithouden... 

Mijn 3e ideale vakantiefiets: de Snel Explorer

Je ziet het er niet aan af maar dit is dus een gloednieuwe Snel Explorer vakantiefiets. Bij Snel in Utrecht hadden in 2004 we  twee fietsen op maat laten maken. Met precies die onderdelen die wij wilden. Dat bleek uiteindelijk niet veel duurden dan een kant en klare Koga Myata. Oederdegelijke fietsen waar we weer jaren en jaren veel plezier van zouden hebben. Hier lig ik uitgeteld onder een cashewnotenboom in aan de oostkust van Sri Lanka. 

Een vakantiefiets in een land zonder fietsenmakers moet vooral betrouwbaar zijn. Of het nu een ligfiets is of niet, dat maakt niks uit. In 2011 was in Mongolië alleen in de hoofdstad wat te koop. Dan ben je blij met je betrouwbare misschien net iets te zwaar uitgevoerde vakantiefietsje. 

Vier weken fietsen door Andalusië. Het fotoverslag was op dit blog te zien. Mijn achtervelg scheurde in en bij thuiskomst bleken ook de drie andere wielen slijtagegaatjes te hebben. Tel daarbij op dat we deze fietsen al vanaf 2004 intensief gebruikt hebben en je komt aan de bijna onvermijdelijke keuze voor een opvolger. 

Mijn 4e ideale vakantiefiets: de...?

Het  was even slikken want zo'n nieuwe vakantiefiets is niet goedkoop tegenwoordig ;-). Zeker  als ie aan alle eisen van een ideale vakantiefiets moet voldoen: een stijf frame, de sterke wielen, stevige bagagedragers, goede en slijtvaste onderdelen, een rustig stuurgedrag én een comfortabele zithouding. Ergens in augustus kunnen we ze ophalen. Wat het geworden is laat ik nog even in het midden ;-). 

Tot slot

Laat je vooral niet gek maken door fietsenverkopers of door andere vakantiefietser die het allemaal beter weten. Let vooral niet op ligfietsende vakantiefietsers. Die zijn namelijk nog een tikkie eigenwijzer dan de rechtop variant ;-). Pak gewoon de eerste de beste fiets en vertrek voor een heerlijke fietstocht naar het onbekende of desnoods het iets minder bekende. Velen gingen je voor: