Na LOL komt meditatie

Vandaag nog gedaan:

In mijn Strada (32 kg)

naar Dieren gereden

om nooit meer terug te komen.

Man, wat knap je dáár

van op.

(Zeer vrij naar Louis Ferron's gedicht Meditatie)

Ik had er net een genoeglijk LOL-ritje opzitten. Met zestien man hadden we een rondje van zestig kilometer gemaakt vanaf de Houtmarkt in Zutphen. Tempo: zo'n 25 km p/u, afstand: 60 km, bio-breaks: talrijk en langdurig, gezelschap: 5 velomobielen en 11 liggers, weer: een heerlijke nazomer, koffie en gebak: bij Witkamp in Laren, onderweg: goede gesprekken en genoeg gein. Fietsen zoals ze dat bij LOL tot een ware kunstvorm hebben verheven.

Zo'n ander meditatief momentje tijdens elke LOL rit

Na dit fraaie rondje begon het gezelschap, zoals de traditie ook wil, in hoog tempo uit elkaar te vallen. Na de brug bij Zutphen reed ik met dorpsgenoot Lorenz de laatste vijftien kilometers naar huis. Toen ontpopte mijn reisgenoot zich tot een snelheidsduivel. Zijn fraai gepoetste M5 is niet voor niets gespoten in 'duivels rood'. Nu ken ik 'm al jaren dus eenmaal op het gladde asfalt van het dijkfietspad bij Cortenoever zette ik er flink de vaart in. Niet dat ik 'm los zou kunnen rijden maar toch, wie weet maakte ik een beetje indruk ;-). Tevergeefs, terwijl ik fietste 'om nooit meer terug te komen' kwam de berijder van de rode M5 ontspannen langszij. Alsof het hem geen enkele moeite kostte. En dat was waarschijnlijk ook zo. Kijk, ook dat is LOL: als velomobielrijder van de sokken gereden worden door een open ligfiets! Kom je volgende maand ook?

Meditatie van Louis Ferron uit 'De Fiets', een bloemlezing van gedichten over de fiets door Wim J. Simons