De ketting die niet de zwakste schakel was

De tijd vliegt: inmiddels zit mijn (fiets)vakantie er er al weer 4 weken op. Honderden kilometers heb ik weggetrapt, en ook een flink aantal gelopen. Over de stof- en keienwegen van de Boliviaanse altiplano op de letterlijk adembenemende hoogte van vier kilometer boven zeeniveau. Het was af en toe echt ploeteren maar we zijn tevreden en vele ervaringen (inclusief het ontmoeten van een ligfietser) rijker weer teruggekeerd.

Je ziet het niet maar de weg was nauwelijks begaanbaar door wasbord en keien...

Overstekende lama's op een verrassend goede weg!

Deze vakantie was ook de vakantie van "...hoe een klein stukje metaal grote gevolgen kan hebben".  We waren nog maar net een een paar dagen onderweg toen ergens ten zuiden van hoofdstad La Paz Anja's ketting spontaan brak. Nog nooit meegemaakt in 25 jaar fietsvakanties. Geen probleem, met een kettingpons verwijder je de kapotte schakels en maak je de iets kortere ketting weer vast. Een kwartier later reden we al weer verder. Tot vijf kilometer verderop mijn ketting ineens los op straat lag. Je bent verrast door zo'n zelfde euvel maar met dat kettingponsje bij de hand kom je er wel. Dacht je, want het stalen pinnetje dat de verbindingspennetjes uit de schakels moest drukken brak spontaan af! Een stukje staal van een paar millimeter zorgde ervoor dat we een flink probleem hadden.

Afgebroken kettingponsonderdeel: de ketting bleek nu eens niet de zwakste schakel

Gelukkig was het stoffige mijnstadje Coro Coro vlakbij. Er was zelfs een winkeltje waar ze onder het stof een nieuwe fietsketting ontdekten. Maar die was helaas veel te breed. De enige oplossing was de volgende dag per bus de lange reis naar de hoofdstad te maken. Er zijn daar tientallen fietsenwinkels maar de speurtocht naar een geschikte ketting duurde toch nog een hele middag. Pas in een van de allerlaatste winkels die we bezochten stond een glazen kast met glimmende Shimano onderdelen. Inclusief een echte Shimano ketting voor ruim 25 euro's. Gered! En een nieuwe kettingpons konden we ook mee terugnemen.

We prezen ons die dag gelukkig dat we op slechts enkele uren bussen van La Paz zaten. Een week of twee later en we hadden onze hele fietstocht moet afbreken en de route volledig moeten omgooien. Net zoals pech, zit ook geluk in een klein hoekje.

Mocht ooit eens ergens in de toekomst de ketting van Strada 94 het onderweg begeven dan heb ik natuurlijk ook een probleem. Maar in elk geval hoef ik niet met de bus naar Amsterdam om daar na een lange speurtocht de benodigde onderdelen bij elkaar te sprokkelen. Da's dan ook weer een verschil met Bolivia..

Voor wie geïnteresseerd is in al die andere (zichtbare) verschillen: op www.cyclingaroundtheworld.nl/bolivia is een uitgebreide fotoreportage te zien.